AKŞAM YEMEĞİ

9.1K 154 47
                                    

MULTİMEDYADA SARP & SİMAY

Son kez aynadan kendime baktım. Ya ben neden bu kadar güzelim bilmiyorum galiba tanrı işini ilk defa güzel yaptı. 

Aşağıdan annem son ses bağırdı

"Simay hadi Sarp ağaç oldu burda" çok da umrumda.  Dün anneme Sarp'la barıştığımı söylemiştim. Çok sevinmişti bu kadın neden benim mutlu olmadığım şeylere seviniyo anlamıyorum. Sevinci bitince yarın yani bugün yemeğe çıkmamızı istedi. tabi ben redettim ama çok ısrar edince pes edip ve kabul etmiştim. Sonuçta Sarp'la tek olmayacaktık annemde gelicekti.

Aşağa indim Annem elbisesini düzeltip kafasını bana çevirdi 

"Sonunda Simay" dedi isyan edercesine. 

Sarp beni fark edip koltuktan kalktı ve yanıma geldi. Aslında yakışıklı çocuk ama tipim değil. Tamam tamam şaka ama Yağız kadar değil hatta kimse değil. 

Sarp kulağıma yaklaştı ve "Çok güzelsin" dedi. Gülümsedim "Teşekkür ederim" diyip kapıya çevirdim yönümü.

                                                                                   ***

Masaya oturalı yarım saat olmuştu ve annemin sayesinde hiç bir şey yiyemiyorduk. Sadece biraz bekleyin diyodu neyi bekliceksek artık. 

" Sonunda geldi." annemin sesiyle restaurantın kapısına baktım. Kalbim mi durdu yoksa yerinden çıkıcak gibi atıyor mu bilmiyorum hiç bir fikrim yok.  Yağız gelmişti onu unutmak için sevmediğim biriyle sevgiliyken onun yaptığına bak yine gösterdi kendini bana.  Sarp ve benden gözünü ayırmayıp sandalyeye oturdu.

"Hoşgeldin canım" annemin Yağız'a canım demesi mide bulandırıcıydı. 

"Hoşbulduk" aşık olduğum adam konuşmuştu sesini özlemiştim. 

"Bu arada Simay ve Sarp barışmış hayatım onları tebrik etmicekmisin."

oha annem ne dedi öyle. Şuan nikahına benide çağır sevgilim şarkısı geldi aklıma. Sevdiğim adam bana başkasıyla çıktığım için tebrik mi edicekti. 

" Tebrik ederim Simay" bu lanet kelimeyi derken gözlerimin içine bakıyordu. Hayal kırıklığı vardı evet gerçekten hayal kırıklığı vardı. Onu kırmıştım. Ya da ben öyle hissediyorum. 


YAĞIZ'DAN DEVAM

Büşra yemeğe çağırmıştı beni aslında gitmezdim ama Simay'da gelicekmiş. Onu göremiyordum kaçıyodu benden neden yapıyodu bana bunu onu görmek için atan kalbimi durdurmaya ne hakkı vardı. Frene biraz daha yüklendim ne kadar erken gidersem o kadar çabuk görürüm Simay'ı.

                                                                                         ***

"Bu arada Simay ve Sarp barışmış hayatım onları tebrik etmicekmisin."  Büşra'nın bu sesiyle kalbim yok oldu. Atmıyordu durmuştu. Ama yinede hissediyordum acıyodu hemde çok.

  "Tebrik ederim Simay."  sevdiğim kızı sevgilisi tebrik etmiştim. Gözlerimin onun gözlerindeydi. Anlamıyordu beni gözlerimin nasıl baktığını anlamıyordu. Onu nasıl sevdiğimi anlamıyordu işte. 

Yıkılmıştım. O benim olucaktı. Onu öpmüştüm ve "bu dudaklar atık benim" demiştim. Peki hala benim miydi. Dayanamıyorum nefes alamıyorum tüm dünya durmuş gibi hissediyorum. Sandalyeden kalkıp 

"Ben sigara içiceğim siz oturun" dedim. Arkamı döndüğümde Simay'ın arkadan sesini duydum 

"Benim de lavaboya gitmem lazım" dedi. 

Hızlı adımlarla dışarı çıktım cebimdeki sigarayı çıkarıp yaktım ve ağzıma götürdüm. Gözlerimi kapatıp dumanı üfledim. Öksürme sesi duydum gözlerimi panikle açtım Simay eliyle dumanı yok etmeye çalışıyodu ona kızgın olsamda yinede gülümsetmişti beni. 

"Konuşmamız lazım" dedi gözlerime bakarak.

"Hayır" dedim net bir şekilde. 

Kolumdan çekti aslında bende konuşmak istiyordum o yüzden beni götüresine bişey demedim. Restaurantın arkasına gelmiştik. Boş bir sokaktı bura. 

Sigaramı son kez içime çektikten sonra yere attım. 

"O Sarp denen çocukla mutlumusun" dedim Simay'a biraz daha yaklaşarak.

Kafasını hayır anlamında salladı. 

"Neden?" evet bu neden kelimesine ne cevap vericekti merak ediyordum.  Ama hala cevap vermemişti sadece gözlerimin içine bakıyordu. Bir şeyler düşündiği belliydi.

"Mutluyum. çünkü o beni seviyor" dedi ve koşarak yanımdan uzaklaştı. Mutluymuş inanmam o bensiz mutlu olamazki benden başkasıyla mutlu olamazki yapamaz demi bunu bana yapamaz. 



YAĞIZ AŞKIM SEN BANA GEL BEN SENİ SEVERİM ASAFDFD

YAZARKEN ÜZÜLDÜM YA KJGDSSD

 HİKAYE NASIL GİDİYO GENÇLERR GJKDFHG


BENİMSİNTempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang