Dangerous Rose

dangerous chapter fifteen

|Dirty Side|

      Lumabas ako ng kwarto ko at iniwan si Rose sa loob. I felt really really frustrated. I wanna be with her. But this damn work calls for me.

And I forcefully need to go.

Naglalakad ako ngayon sa hallway ng kumpanya at papunta na sa meeting na sinasabi sa akin ng co-assistant ni Victoria. Nagtataka lang ako kung bakit hindi sya ang tumawag sa akin, kahit sya ang assistant ko at obligasyon nyang sabihan ako. Siguro'y inutos nya na naman ito.

Pero sa tingin ko ay ayus na din 'yon dahil ayokong makita nya si Rose. Hindi dahil isa sya sa mga babae ko o kabit ko sya. Pero dahil alam kong hindi nya magugustuhan na makita so Rose sa loob ng kwarto ko dito sa kumpanya.

Dahil these past few days, alam kong my feelings sya sa akin.

Yun ay nung subukan nya akong halikan, at ayain ako na magdate o simpleng lunch.

And it seems so bad if she saw me with other woman. Siguro kailangan ko muna ilinaw sakanya kung ano talaga kaming dalawa bago ko ipakilala si Rose.

Ilang segundo ng paglalakad ay narating ko na ang office ko at binuksan ko ang pinto. Nagulat ako nang makita ko si Victoria. Nakaupo sa upuan sa harap ng table ko. Lumapit ako sa upuan ko at tumitig sakanya bago ako umupo,

"Victoria," I called out, "why are you here? Pinatawag ako ng co-assistant mo at sabi nya may continuation daw ngayon ang meeting?" Sabi ko habang umuupo sa upuan ko.

Hinarap nya ang mukha nya sa akin at ngumiti. Napakunot noo ako.

"Victoria? Who's going to be in the meeting? Inform me about what they want to talk about." I kindly commanded.

She shook her head, "honestly, Henry... There's no meeting," she said, "and there's no continuation."

My mouth fell open.

What?

No way. Hindi pwede. Hindi nya ako pwedeng patawagin para lang sa wala. H'wag niya lang talagang sabihin na gusto nya lang ako makausap tungkol sa mga walang kwentang bagay, because I don't think I'll be in a right mood.

We we're in the moment of kissing, and about to make love, then I left her because of the damn meeting. At malalaman ko nalang, gusto lang pala ako makausap ng isang babaeng hindi ko naman gusto kausapin, sa ngayon.

I leaned closer and wrinkled my eyebrows, "then why did you call me, Victoria?" I asked. Very coldly.

She wet her lips and gulped. Ipinatong nya ang mga siko sa ibabaw ng table ko,

"Um.. I... I just want to ask something, Henry---"

"This is bullshit." I madly said in a deep and cold voice.

Hindi ko gusto na ipapatawag nya lang ako dahil gusto nya magtanong o makipag usap, dahil kahit ano pa 'yon, hindi dapat sya ang dahilan kung bakit iniwan kong frustrated si Rose doon sa loob ng kwarto ko.

At hindi dapat nya ako tinawag lalong lalo na kapag wala naman talagang kwenta ang gagawin/sasabihin mo.

Napatingin sya sa akin ng may takot sa mukha. Sa tingin ko ay ngayon lang nya ako nakita na ganun magalit. Dahil all this time naman ay naging mabait ako sakanya.