Broken Melody (EndMira: Ayen)

Twenty-First Stanza

Twenty-First Stanza

MIA MILLS

"Kahit ano pang sabihin nila, tayong dalawa lamang ang makakaalam."

- Up Dharma Down, Indak

"I feel so lucky today," sabi ni Ayen habang binubuksan niya ang pang—hindi ko na alam kung pang ilang bote na ng red horse yun.

"Bakit naman, Ayen?" ngiting ngiti kong tanong.

Napangiti rin siya at tinuro ako, "enjoy na enjoy mo ang pagtawag sa pangalan ko ha?"

"Nilulubos ko na because I know after this I'm back to calling you Sir Ayen again."

Kumunot ang noo niya, "itigil mo yan!"

"What?"

"Yung pagsasalita mo ng english."

It's my turn para kumunot ang noo, "bakit naman?! Hindi naman mali mali ang grammar ko!"

"Alam ko. Pero mas gusto ko kapag nagtatagalog ka. Kaaliw eh. Fil-Am na Fil-Am itsura mo pero ang tatas mo magsalita ng tagalog," sabi niya sabay tawa nang malakas.

Napailing na lang ako.

Lasing na 'to.

Hindi pa siya nagkukwento ng tungkol sa pagiging sawi niya, lasing na agad. Tapos kung anu-ano pa ang mga tinatanong sa akin. Wala na. Hindi ko na siya mapapakinabangan. Mamaya tulog na tulog na 'tong bwiset na 'to.

At dahil nga na-diskubre naming pareho kaming nawawala sa sarili kapag nakakainom, dito na lang kami sa headquarters nila tumambay. Bumili ako ng chicken skin bilang pulutan. Siya naman, gumawa ng beef nachos. At syempre, ilang can din ng red horse ang binili namin.

"Pero sagutin mo ang tanong ko!" sabi ko sa kanya, "why do you feel lucky today?"

"Tagalugin mo muna yan."

Lecheng 'to.

"Bakit tingin mo eh swerte ka ngayon?"

Ngumisi siya, "secret."

"Gago ka!"

Halos maibuga niya ang iniinom niya at napatingin sa akin. Siguro nagulat na tinawag ko siyang gago.

I just rolled my eyes at him.

"Lasing ka na."

"Ikaw ang lasing."

"Nope. Ikaw ang lasing. Bukod sa Ayen lang ang tawag mo sa'kin, ang lakas pa ng loob mo na i-gago ako," nakangiti niyang sabi.

Napatawa ako sabay subo ng nachos. Ramdam ko ang pag-init ng mukha ko at para bang nawawala ako sa sarili. Pakiramdam ko lumulutang na 'ko.

"Lasing na nga ata ako," sabi ko sa kanya. "At feeling ko ikaw hindi pa. Kasi kung lasing ka na, nagsimula ka na sa pagkukwento ng about kay Chef Timi."

Natahimik si Ayen. Tinignan ko siya. Parang biglang ang lalim ng iniisip niya.

"Uy! Ano na? Pinagiisipan mo na ba kung paano mo ilalabas lahat ng sama ng loob mo?" tanong ko sa kanya.