Sapphire Academy: the lost demon slayer

Chapter 4

Chapter 4

Ella's POV

"Ria galit ka pa ba sa akin? Sorry na kasi," sabi ko habang nakapout. Eh, kasi naman! Hindi ko naman talaga sinasadya. Naitapon ko kasi ang kwintas niya sa may lababo. I didn't even notice it! Why would a necklace be in a mug? Ano 'yon? Nauhaw siya?

"Sorry na kasi," paghihingi ko ng tawad sa kaniya.

"Good morning! Anong ginagawa niyo dito?" I looked at Tin who's now in the Door. She's been MIA since our trip. Kinabukasan non, nawala na lang siya bigla saying there's an emergency sa bahay ng mga magulang niya.

"Tin!" Tawag ko sa kaniya. Dali-dali akong tumakbo sa pwesto niya.

"Nasaan na ang mga babies ko?" tanong ko sa kanya. May kinuha siyang plastic bag sa bag niya at binigay sakin.

"Here, kumpleto 'yan. Yung mga sinabi mo nandyan lahat," ani Tin.

My eyes twinkled in delight, "Thank you so much Tin!" Pagpapasalamat ko sa kaniya at kumaripas ng takbo at pumunta sa kwarto ko dito sa bahay ni Ria.

My name is Mikaella Morris, 18 years old. Ang babaeng M. Maganda, Matalino (konti), Matangkad, Maputi, Maganda, maganda, maganda at maganda!

I laughed, questioning my sanity.

"Ang boring naman."

Kinuha ko ang phone ko at nag browse sa youtube. Napatili nalang ako bigla ng makita ko ang Official Music Video ng Spring Day.

"Waah! Ang gwapo ni Jimin!" Napatili ako ng makita ang aking mga asawa. Yes, mga. Napatigil lamang ng bigla na lang bumukas ang pintuan ng kwarto ko. Bumungad ang mukha ni Tin na nakasimangot. Ano naman problema nito?

"Ano ba'yan, Ella! Ang ingay mo! Rinig na rinig ang boses mo sa baba" she said between her gritted teeth, "ano ba kase ang pinapanood mo, ha?" tanong niya habang papalapit sa akin. Napatili na naman ako.

"Aaahhh! Ang gwapo ni Jimin!"

"Tumahimik ka nga!" she hissed, "Nga pala, ba't nakabusangot si Aria doon sa baba?" she asked me as she holds both sides of her hips.

Napalabi ako ng maalala ang kasalanan ko, "Well... I kinda lost her necklace."

Tumaas ang isang kilay niya. Geez, she looks scary, "What do you mean by 'kinda lost her necklace'?"

"Okay! I lost her necklace."

Lumaki ang mga mata nito, she looked shocked— nope, horrified rather.

"Bakit mo naiwala?"

"I just lost it."

Her eyes became into a slit. "Don't 'I just lost it' me, Mikaella. You know how important that necklace is to her."

Nakagat ko ang ibabang labi ko. I know that. She may not wear that necklace but it's always with her. Nilalagay niya ito sa bulsa niya. Kung wala namang bulsa ang isinusuot, sa bag niya ito nilalagay. Basta kung nasaan siya, nandoon din ang kwintas.

"I know... B-but it's not my fault! It's nobody's fault!" I exclaimed. Wala naman talagang may kasalanan. But, why the hell would it be in that mug?

"Ano ba talaga ang nangyari?" I took a deep breath and started explaining. "We were taking breakfast earlier so technically, we have mugs because we have drinks," I said in a matter-of-fact tone, "and then, I cleaned the table and did the dishes. But when I was about to flash the water, it got stuck. Kaya kumuha ako ng flashlight at nang itinutok ko ang flashlight doon, there's something that's shining."