Chapter 2

564 8 0
                                    

Chapter 2

Saved


"Have you thought about it, Kareem?" Bruno asked over the phone.

I shook my head, even though he doesn't see it. "Not yet, wait, is this really your number?"

He chuckles, "yes, why?"

"No, I'm just making it clear, baka kasi kung kani-kaninong number pala 'tong binigay mo." sagot ko naman sa kanya.

He let out a laughed, "you're funny, Kar, anyway, call me if you thought about it, okay? I'm free anytime." Aniya, saglit lang din ay may babaeng nagsalita sa kabilang linya. "Oh, hang up there dude, my girl is here."

"Oh, okay."

"Hi Kareem!" she said over the phone.

"Oh, that's her, call me Kib if you need help, okay?"

I hang up the phone at itinabi iyon sa lamesa. Buong araw ay nasa sala lang ako at walang ginawa kundi ang manood ng tv. Isang linggo na ang nakakalipas kaya hindi na rin siya gaanong nababalita sa mga tv o radio dahil may mga panibagong balita na naman na siyang nagiging bungad atensyon kaya ang nangyari, nawala na sa ere kung ano na ang nangyari sa mga biktima.

Lalo na kay Eda.

Bigla na lang din naman akong nataranta ng biglang may tumawag na unregistered number sa phone. Hindi ako nagdalawang isip na sagutin ang tawag na iyon. I've got prank calls these past few days dahil sa pinost ko rin naman ang information ko sa social media, I know it'll helps me to find her.

"Hello?!" bungad ko naman kaagad sa caller.

"Ah, hi?" boses 'to ng babae.

"Who's this please?" I asked, napakamot na lang din ako sa ulo ko dahil umaasa akong may balita akong makukuha sa caller na 'to, baka nanloloko ulit 'to.

"Oh, I just found a wallet yesterday night on the club and I found an ID and calling card telling it is you, Kareem Barron?"

"Yes, oh, shit. Glad you found it."

Wala na talaga sa isipan ko ang wallet ko kagabi. Hindi ko na nga alam kung anong nangyari matapos ang nangyari sa club. Siguro nga masyado na akong naghahanap sa presensya niya. The attachment of her makes me wanna feel that she's still here. That everything happened wasn't really happened.

I know I'm too desperate to find her because if you really love that person, no matter what failures or hindrances we face, there's always a way to find her. Even if that way was too hard to get through, as long as I can, I will.

"Ah, sir, where can I meet you to give your wallet back?"

Agad naman akong napailing, muntik ko nang makalimutang may kausap pa pala ako. I get easily distracted by the thought of her.

"Oh, are you free tonight, same club?"

"Sure, see you by 9pm?"

"Okay, see you." then she hung up the phone.

Napaunat na lang din naman ako ng aking mga braso. Pati mga importanteng bagay ay hindi ko na napapansin na nawawala na pala sa akin. Teka, gano'n din ba si Eda? Hindi ko alam na sa mga panahong ngayon ay pilit na siyang lumalayo sa akin. Gano'n ba 'yon?

All Out of LoveWhere stories live. Discover now