Chapter 12

222 5 0
                                    

Chapter 12

Last relationship


Three months after.

I heard that you shouldn't enter a relationship after three months or just what it says. For the past three months, I've never forgotten her, actually, I'm just on the healing process where I'm accepting the fact that we broke up that way. I know it's part of a relationship, I may not be fully recovered and moved on from her but I can say that eventually, she'll gone inside me.

Every people who know me, we're in shocked to know that Eda and I broke up. I haven't heard so much about her, simula nang ipagtanggol niya ang lalaking iyon ay nawalan na rin akong gana pakelaman ang mag nakapaligid sa akin.

Galit si Barbara sa kanya, bestfriend ang turingan nila pero sa huli ay iniwan din nila ang isa't isa. Wala naman kasi talagang permanente. Minsan, tiwala din kasi ang nasisira kaya nagtatapos ang isang pagkakaibigan o relasyon. Kung bumalik man, may lamat na at hindi na katulad ng dati ang pagsasama.

This reality hit me that whenever you fall in love, don't give all of yourself to that person. Yes, because she is your person, you should've. No, give some time for yourself. Don't make yourself drown into something that in the end, no one will try to mount you up.

In life, there are two kinds of people. The one who stays and the one leaves.

After searching for her, my dad was right. I should've put my life to the thing that in the end, wala naman akong makukuha. In years we shared, sasayangin niya lang iyon. Until now, tanong pa rin sa isipan ko kung anong nagawa ko para gawin niya iyon sa akin.

I tried to make things right, hindi na ako ang may problema dito. Hindi ko na pagkakamaling hindi siya ipinaglaban. Ginawa ko ang lahat ng makakaya ko pero siya itong nagmatigas at piniling sumama sa ibang tao.

I know we shouldn't talk about her, nakakatawa lang dahil hanggang ngayon ay ramdam ko pa rin. Siguro nga, hindi pa talaga ako fully recovered sa mga nangyari. Sa tuwing gigising na lang ako ay maalala ko ang mga pinagsamahan namin noon. I tried not to cry to show that she's not a loss for me.

A knock on the door gave me back to the world.

"Come in." I said as my father's secretary entered the room. "Good day Sir Kareem, your father wants you to join them lunch."

"Okay, " I nodded. "I'll go, go said to him, I'll go after I finished this things."

"Okay, sir." She leaves my office.

Agad ko namang hinarap ang mga papers na i-e-encode ko sa database. Dito ko tinuon ang sarili ko. Tinanggap ko ang trabaho na matagal nang inaalok sa akin ni papa pero lagi kong tinatanggihan dahil wala naman doon ang focus ko pero sa ngayon, mas kailangan ko atang mawala sa nakasanayan kong pinagtutuunan ng pansin.

Mabilis naman ang pag-e-encode ko kaya lumabas na rin naman ako ng office ko. Binati naman ako ng ilang empleyado at nginitian ko lamang sila. My father gave me the head director of the finance department as I am a degree holder of banking and finance.

I took the private elevator and headed to the CEO's floor. Agad namang bumungad sa akin ang secretary's desk, idinala rin naman ako nito papunta sa office ni papa. I opened the door at bumungad naman sa akin sina mama at papa.

Mama came up to me and gave me a warm hug and peck on my cheek, "how are you son? Pagod ka na siguro." Aniya.

Natawa naman ako sa sinabi ni mama, "no, mom, I'm fine. Hindi naman mabigat ang trabaho ko."

All Out of LoveМесто, где живут истории. Откройте их для себя