It Might Be You (JhoBea)

Wasted

Maddie's POV

Matapos magkasagutan nila bea at marci ay bigla nalang naglakad palabas at umalis ng eliazo si bea.

Pilit ko syang pinigilan pero ayaw nyang magpaawat.

Nang makabalik naman sya ng dorm ay halos hindi ko na sya makilala. Puro pasa ang katawan dahil daw sa pakikipag bugbugan nito sa mga taong umiinom din sa bar na pinuntahan nya.

Halos di ko na sya makilala dahil sa para na syang isang bata na nawala ng kanyang magulang sa isang mall. Kahit na puro pasa ang mukha ay ang labis na kalungkutan sa kanyang mga mata ang labis na nangingibabaw.

"J-jho. Please....... Don't left me... Please." sabi ni bea habang natutulog. At kasabay nito ang pag-agos ng mga luha sa kanyang pisngi.

"Bea. I'm sorry kasi itinali kita sa isang bagay na alam ko ay hindi mo naman talaga gusto. Sorry.... Sorry. Alam ko maiintindihan mo rin ako, kami... Kung bakit namin 'to ginagawa." sabi ko habang pinagmamasdan lamang ang kanyang mga mukha.

Pilit kong hinawi ang kanyang mga buhok na tumatakip sa maamo nyang mukha.

Di ko inaasahan na hahantong tayo sa ganito Bea. Dapat pala sa simula palang ay hindi na ako pumayag at pinaubaya nalang kita sa taong alam ko na tunay na magpapasaya sayo.

Tamabi na ako sa kanya sa pagkakahiga ay niyakap sya ng mahigpit.

Alam ko na darating ang panahon at malalaman mo rin ang buong katotohanan. At hihintayin namin ang iyong kapatawaran sa mga pagkakamali namin sa iyo... sa inyo.

--------------------

Bea's POV

Pagkababa ko ng hagdan ay gulat na mukha ng mga kateam ko ang sumalubong sa akin.
Lahat sila ay halos mapahinto sa kinatatayuan nila at bakas sa mga mata nila ang pagkaawa sa akin.

Ikaw ba naman ang pagtulungang gulpihin ng 5 lalaki. Sinong hindi magkakaroon ng sakit sa katawan non. Hahahaha.

"Beeeiiii. Anung nangyari sayo?" tanong ni ate amy sabay lapit sa akin at sinundot sundot pa ang mga pasa ko.

"Ouch! Ate naman eh. Can you stop?" seryosong sabi ko. Medyo wala kasi ako sa mood makipagbiruan.

"Oooowwwww. Burn. Hahahaha" pangangantyaw naman ng iba naming kateam.

"Ayan kasi. Mangingialam pa eh." sabi ni ate ella sabay pingot sa kanya.

Hahahaha. Buti nga sayo. Hahahaha. Bleehhh.

"Pwera biro bea. What happened to you ba?" tanong naman ni jia.

"Ahhhmm. Actually nagulpi kasi ako. Eh isa lang naman ako kaya di na ako nakaganti." paliwag ko. At napatango naman yung iba at yung iba, lalo na yung mga seniors namin.

Dumiretso na ako sa assigned seat ko.

Nakakapanibago mga lang kasi wala ba akong katabi sa kaliwa ko. Hayysss. 😩

"Ate aly. Ate aly?" kakain na sana kami pero biglang nagsalita si deanna. Di ko nalang sila pinansin at inayos nalang ang mga kubyertos ko.

" ano yon?" -ate ly

"Saan nagpunta si ate jho? Pagdating kasi namin kagabi wala na yung mga gamit nya sa room." sabi nito na sinang-ayunan naman ni ponggay.

Umatrte lang ako na parang walang naririnig pero alam ko na ang iba sa kanila ay pasimple ng tumitingin sa akin.

"Aayy. Oo nga pala. Nakalimutan naming sabihin sa inyong dalawa..... Kahapon pumunta si Marci dito. Kinuha na yung mga gamit ni Jho." paliwanag sa kanila ni Ate ly.

"Ganun po ba? Kaya pala nakita namin si marci kahapon na hinahanap ka." at matapos nyang sabihin yon ay hindi na nadagdagam pa ang usapan.

Habang kumakain ay agaw pansin ang pagtunog ng cp ni ponggay.

"Sorry po mga ates. Hehehehe" at tumango lang kami at bumlik muli sa pagkain ng breakfast.

"Ate ly? I receive message from ate jhoana po. Do you guys also received ba?" halos mabilaukan naman ako a sinabi nya.

Agad kong kinuha ang phone ko sa bulsa para tignan kung meron.

"Yahh. I also received it." jia and ate ella said in unison.

Halos lahat sila ay natanggap ang message ni Jho pero ako?...

Wala.... Kahit isang letra.... Wala.

"What she said pongs?" malungkot kong tanong. At nagkatinginan naman silang lahat.

"Aahhh. Eehh. Sabi ny-"

"Wala naman Bei. Nagpadaan lang ng gm. Ha.ha.ha.ha. yung batang yun talaga." singit naman ni ate den.

"Ahhhhhhhhhhh.... Ok." tugon ko. Ang weird naman nila. 😅

Tinuloy ko nalang ang pagkain, pero hindi parin maalis sa isip ko kung ano ba yung sinabi ni Jho.

At nang matapos na ako kumain ay nagpresenta ako na ako na ang maghuhugas ng pinagkainan.

Ngayon ay kasabay ko si Deanna na nakatoka naman dapat ngayon.

"Dean. Tell me the truth. Alam mong ayaw ko sa lahat ay pinagmumukha akong tanga. Kaya tell me. What did she tell?" seryoso kong sabi habang sinsabuhan ang mga pinggan.

Pero hundi parin sya sumasagot.....

"I know na meron kayong tinatago sa akin. So spill it." and thia time ay humarap na ako sa kanya.

"Pe...ro ate bei.

"Kung nag-aalala ka kung magagalit ako, don't you worry. Hindi." pangungumbinsi ko sa kanya para sabihin na nya.

"P-pero.... A-ayokko po. Baka ... Baka pagsisihan kopa 'to kapag sinabi ko. At baka ikaw rin ang magsisi sa huli." pabulong nyang sabi.

"Ahhhh. Ganon pala aahhh." at kiniliti ko sya ng paulit-ulit para lang sabihin nya sa akin kung ano yung tinatago nila sa akin.

"Ahahaha. Aattteehhh. Hahahaha. Tamana pooooo."

"Di kita titigilan. Sabihin mo muna." at kiniliti ko pa sya ng kiniliti.

But in the end hindi nya parin sinabi sa akin..

"Bahala ka nga dyan. Malalaman at malalaman ko din yan. Hahahaha" at iniwan kona sya doon.

Ano kayang pwedeng gawin??? Nakakabagot na dito sa dorm.

Naglakad ako papunta kayla therese at maddie na nag-uuusap.

"Hey ladies." bati ko sabay tabi kay maddie at nagcling sa kanya.

I admitt..... May gusto parin ako kay jho. Ay mali....

Mahal na mahal ko parin si Jho.

But to be fair with Maddie.....

Gagawin ko ang lahat para lang hindi ko na maalala si Jho.

Kahit na masakit...

Pipilitin kong bumitaw...

Sa pag-asa ko na kasing liit lang ng karayom...

Ang hirap nga lang ay yung tyansang yon ay syang paulit uliy na tumutusok dito sa dibdib ko.

Masakit mang isipin na hindi na kami ang para sa isat isa....

Pero mali pala ako...

Mali na umasa pa ako...

Kasi matagal na pala akong bumitaw.