Embracing Arms

Chapter 6

AN/ Sorry for inconsistency angels. May ilan lang akong idadagdag, ayaw ko lang magtuloy tuloy ang story na hindi ko nalalabas ang mga scene nilang ito. Ibabalik ko pa rin ang dating chapters may nakalimutan lang po akong isali. Don't worry, madalas na po ang update ko until next week. Thank you!

Chapter 6

Don Ferell

Dahil nanganak ang misis ng driver ng school bus ng mga apo ko, napagpasyahan kong ako na lamang ang sumundo sa kanila ngayong hapon. Mabuti na lamang at hindi ako masyadong abala sa negosyo nitong mga nakaraang araw, mas natututukan ko silang lima na siyang pinagpapasalamat ko.

Nakabukas na ang pintuan ng sasakyan habang hinihintay ko ang paglabas ng aking mga apo. Wala rin ang aming family driver ngayon dahil absent ito at naghahawak daw sa binyag. Bakit parang uso ngayon ang nanganganak at binyagan?

Hindi na ako nag abalang umalis sa driver's seat, alam kong kilala na ng matatalino, gwapo at henyo kong mga apo na mana sa lolo ang puting urvan na ito. Sana nga lamang ay magkakasama sila ngayon, walang 'sense of direction' si Nero kaya lagi itong nawawala o napapahiwalay sa kanyang mga pinsan.

May sarili akong problema sa bawat isa sa kanila, si Nero na walang alam sa direksyon at madalas ay hindi ko pa rin maintindihan ang kanyang pagsasalita.

Si Tristan na laging tulog, mahigpit ko rin pilit inaalis sa kanya ang pagtatangay niya sa kanyang hinalalaki habang natutulog pero wala akong magawa. Halos magkakalyo na ang daliri niya sa kakatangay. Sinubukan ko siyang bigyan na lamang ng baby bottle para ito ang tangayin niya sa pagtulog pero itinatapon niya lamang ito. Mas gusto ng aking apo ang kanyang daliri.

Habang si Troy naman ay sobrang sutil. Minsan ay nahuhuli ko siyang tinatanggal ang daliring tinatangay ni Tristan pero ipinapalit niya ang sarili niyang daliri, hanggang sa tawagin niya ang tatlo pa niyang mga pinsan at maghalinhinan sila sa pagsubo ng daliri sa natutulog na si Tristan na walang kamalay malay. Pero mabuti na lamang at matagal na nila itong itinigil dahil nakita lang naman nila kung paano nakagat ni Tristan ang daliri ni Troy. Isang araw yatang umiyak nang umiyak si Troy ng araw na 'yon dahil masakit daw ang daliri at mapuputol na.

"Lolo, ni kagat ako ni Tristan!" takbong parang madadapa si Troy na nagsusumbong sa akin na may kasamang mga luha habang pinapakita ang kanyang daliring pulang pula. Nakita ko ang nangyari, siya mismo ang nagsubo kay Tristan. Nakagat siya sa sarili niyang kapilyuhan.

Hindi ko siya pinansin at nagpatuloy ako sa pagtitipa sa aking laptop. He's at fault, dapat ay matuto siya sa sarili niyang kapilyuhan. I won't tolerate this, kahit bata pa siya.

"Lolo! It's hurts, ni kagat ako ni Tristan..ni kagat ako.." lalo siyang lumapit sa akin at halos itapat na niya ang daliri niya sa mukha ko.

Napabuntong hininga na lamang ako at humarap ako sa apo ko na panay ang pagluha.

"It's your fault Troy, natutulog ang pinsan mo pero anong ginawa mo? Go clean yourself, kasalanan mo kung bakit ka nasaktan. Madami pang ginagawa si lolo.." hindi ko siya hinawakan o inalo man lang. Hindi dahil apo ko siya ay papaburan ko siya sa lahat ng bagay.

"You won't blow Troy's finger lolo? It hurts..It hurts lolo..'" mangiyak iyak na sabi niya. Nasanay silang hinihipan ko ang mga tuhod, braso o kahit saan man parte ng kanilang katawan kapag nasasaktan sila.