The Way To His Heart (The Starving Squad #3)

Chapter 25: Meet The Clan

On the day of the hike, sa bahay na ni Mona nanggaling si Felix. Sinundo nila si Aika sa bahay nito at saka sila nakipagkita sa mga kabarkada sa mismong paanan ng bundok. Before that, when Aika learned that Mickey's coming along, sinabi nito sa kanya na gusto nitong isama si Austin. Austin likes Aika and Aika likes Mickey. Her friend wants to make Mickey jealous, but she advised her against it. Unang-una, hindi naman ito sigurado na may feelings si Mickey para rito. Unless she's absolutely sure that he does, ayaw niyang gumawa ito ng bagay na pagsisisihan nito. Mabait pa naman si Austin. He's not the kind of guy that Aika needs to hurt just to make Mickey jealous.

Well, she's dead set on that and was actually proud of herself for being a sensible friend. Pero lahat ng sensibility na iyon, naglahong bigla nang makita nilang kasama ni Mickey si Trisha.

Hindi niya alam kung bakit ginawa ni Mickey iyon. Maybe he wants to spend the weekend with Trisha? It made her feel uneasy kasi alam niyang masasaktan si Aika. Kabababa pa lamang nila ng sasakyan nang mapansin niyang biglang nahulog ang balikat nito nang makita sina Mickey.

"Baka naman pwede mo pang pasunurin si Austin?" bulong niya sa kaibigan nang paakyat na sila ng bundok.

"May iba na syang lakad ngayon e. Saka... pangit talaga 'yong papupuntahin ko sya para lang magselos si Mickey."

"Pero kasi..."

"I'm okay, Mon." Aika tried to smile but she knew her friend was hurt. How can Mickey be so thick-headed? He kissed Aika, didn't he? So, ano 'yon? Paasa lang?

Umuusok ang ilong niya sa inis. Aika's new to this kind of feeling. As much as possible, gusto sana niyang i-assure na painless ang experience ng kaibigan niya. But there's really no guarantee when it comes to loving someone.

And with that thought in mind, she glanced at Felix, who's intentionally walking slower para masabayan sila.

--

Dahil mabigat siya at mabigat ang mga dala niyang gamit, natural lang na nahuhuli sila sa pag-akyat. Si Aika naman, walang kagana-gana ang pag-akyat. Parang napakabigat ng bawat hakbang kahit isang backpack lang ang dala.

Si Felix lang ang nakatiyagang sabayan silang dalawa. They were the last ones to reach the peak. Nag-aayos na ng mga tutulugang tent ang mga kasama sila nang dumating sila. When she offered some help, Aika tagged along. Tahimik itong gumawa ng mga kailangang gawin, walang karekla-reklamo kahit alam niyang nananakit na ang katawan nito dahil sa hike. She knew so well because she was also hurting all over. Kung pwede nga lang sana, gugulong na lang siya pababa para walang hassle.

After setting up the ends and making the fire, they all gathered around to eat. Nakadikit pa rin sa kanya si Aika, tutok sa dalang tablet, naglalaro habang hinihintay mabigyan ng pagkain. Si Felix ang kumuha ng pagkain nila. Naupo ito sa tabi niya at akmang susubuan pa siya ng pagkain.

"Beh, 'wag mo na akong subuan. Kaya ko naman nang kumain mag-isa."

"Hindi ba masakit ang katawan mo?" concerned nitong tanong.

"Masakit. Gusto nga kitang isumpa kasi inaya mo pa 'kong mag-hike!"

Ngumisi ito. "Isusumpa mo 'ko? Kaya mo? Sige nga!"

If she could, she'd curse him to be in love with her forever. She shook her head, shook away that thought. It's too cheesy.

"Hey, love birds, pakainin nyo na 'yong anak nyo. Mukhang gutom na," untag ni Fresia sa kanila. Nakanguso ito sa gawi ni Aika na noon ay tutok sa hawak nitong gadget.

"Okay ka lang?" tanong ni Mickey sa katabi niya.

"Of course she's not okay!" she blurted out. Mukhang nagulat ang mga kasama sa biglang pagtaas ng boses niya. So, she took a deep breath and explained. "Mahirap kasing umakyat ng bundok lalo na sa mga katulad naming hindi sanay. So it's understandable that she's like this. She's very, very tired."