Finally

5.8K 102 2
                                    

|| Bea ||
"Wong naman, as if 'di mo alam na kaibigan kami ni Ej." Sabi ko sabay umiling.

"But still, pre. What if Jho sees this?" Tanong ni Wong sa akin habang nakasandal sa wall.

"Tss, wala namang pake 'yun, e. Kay Ged na nga siya, di ba? Kaya nga mas marami pa siyang time kay Ged," Bitter na tugon ko.

"So, lumabas din 'yung totoo. Ginawa mo 'to para bumalik sayo si Jho?" Panghuhula niya.

"No, Deanna. I didn't do it para bumalik siya sa 'kin. Oo, mahal ko nga siya. Pero 'di naman yata pwede na sakanya nalang lagi mage-evolve mundo ko. Lalo na't may away kami ngayon." Paliwanag ko kay Wong. Kapag I call her Deanna, it would mean that I'm dead serious.

"If you say so, tulog ka na." Sabi ni Wong sabay hagis ko ng phone niya saka siya lumabas.

And so, I slept.


***

"Good morning!" Bati ni Madam Ella habang nagtitiklop ng kumot niya.

"Good morning rin, Ma'am Ells." Sabi ko sabay stretching at patay ng alarm ng phone.

Bumaba na ako at umupo ako sa pwesto ko sa hapag kainan, tapos sabay nilapag na nina Anna pati Mich ang mga luto nila. Tss, palibhasa walang training. Fried chicken agad? Tapos may rice pa. -__- Tss, 'di parin pwede. 9 am pa lang, 'no. -_-

"Pst, uy, paalala lang. Di dahil walang training beast mode na agad. Gi, mapapagalitan ka nanaman ni Coach Tai niyan." Sabat ni Ate Ly.

"Haha, oo nga Ate Ly." Pag sang-ayon ni Jia kay Ate Ly na kumakain 'nung dala niyang salad. It's either dala niya, or gawa niya. Caesar Salad, to be exact.

I stood up and got my Piaya from the kitchen cabinet, then I went back to my seat.

"'Yan lang ba kakainin mo, beadel?" Tanong ni Anna sabay subo 'nong kutsara niyang may kanin at manok.

"Yup, ang aga aga pa para diyan. Saka isa pa, 'yoko mahirapan sa training." Paliwanag ko sabay kuha ng isang pirasong piaya tapos kumagat.

"Wow, healthy living, Bea, a! Sus, kumain ka nga sa dimsum kagabi kasama si Ej, e." Pambubulgar ni Mich.

"Ej as in Ej Laure?" Tanong ni Jho, na ikinagulat ko. Ba't niya naman naitatanong 'yan? E, wala nga siyang pake sa 'kin, e.

"Yep." Sabi ni Wong, popping the letter 'p'. I glared at her then gave her my usap-tayo-may-kasalanan-ka-sa-'kin-look. She gave me her oh-no-look.

And Jho? She just shrugged her shoulders then continued eating. Pansin ko nga na wala siyang gana, e. Jusko, kung 'di lang talaga kami nag-aaway ng babaeng 'to ngayon, e malamang tinanong ko na 'yan.

"Una na 'ko, aga pa pasok ko." Offuckingcourse 'di masyado maaga pasok ko! I just can't stand seeing Jho na walang gana kumain.

"Oki. Buhbyeeee!" Pahabol na sabi ni Ria. Naghanda nalang ako sa pasok tapos nireview 'ko 'yong ipapasa ko'ng research paper ni Ms Rivas.

Pipili pa pala ako ng gown, tss. Nagdrive na ako papuntang school, tapos nakasalubong ko si Thirdy.

"Uy, Thirds, partner pala tayo sa ball!" Bati ko sa kanya tapos ngumiti ng napakatamis.

"Oo nga, Bei, e. Kumusta ka naman na?" Tanong ni Thirdy, tapos ngumiti rin siya.

"Medyo okay na. I mean, okay na." Sabi ko kay Thirdy, "Una na ako, Thirds. See you sa ball," Paalam ko at tuluyang umalis. Class ko na kasi kay Ms Rivas, e.

Dumating na ako sa classroom, nireview ko ulit 'yung ipapasa na research paper kay Ms Rivas. Hirap na mabagsak. Since wala pa siya, inisip ko. What if I say sorry to Jho?

Dumating na si Ms Rivas, tapos pinasa nalang ang research paper then free time nalang namin. I got a paper and a pen.

Jho,
Alam 'kong pagmamay-ari ka na ng iba, pero bakit ganito parin? Bakit ako nasasaktan tapos ikaw masaya lang? Bakit ikaw kinaya mo maging masaya? Bakit ikaw parin ang mahal ko? Bakit kahit pilitin ko pa man ang sarili ko na maging okay, na magmove on sa'yo, ba't di ko parin kaya? Ba't mo 'ko ginaganito, Jho? Bakit sa ilang ulit ng pag aaway natin, e, ikaw parin ang pinipili ko? Bakit ikaw parin ang tinitibok ng puso ko? Bakit ikaw parin ang sinisigaw ng puso ko? Bakit kailangan 'kong masaktan ng ganito? Bakit ko kailangang magdusa? Bakit? Bakit kailangang ako lagi 'yung magparaya? Bakit kailangan na ako 'yung magsakripisyo? Bakit ang sakit sakit? Bakit sa tinagal tagal, e, ikaw parin 'yung pinipili ko? Bakit Jho? Bakit... Bakit mas pinili mo si Ged 'kesa sa 'kin? Hindi mo kayang sabihin? You didn't reply to my message, but I still got the message. You're not mine but I'm always gonna be yours; no matter what. Kahit piliin mo pa si Ged.

Sulat ko, pero 'di ko ito kayang ibigay sa kanya. Sobrang sakit, pero para sa ikasasaya 'yon ni Jho, e. Basta't masaya siya, kahit labag sa loob at masakit para sa 'kin, pipilitin 'kong kayanin.

Kailangan 'kong humingi ng tawad kay Jho, I badly need to do so. Kailangan. After I choose my gown, I'll go talk to her.

***

Tinapos ko lang ang mga klase ko't dumiretso na 'ko sa sinabi ni Mommy na pagpilian ko ng gown. It caught my eye, it's just right and perfect so I'll go for it.

 It caught my eye, it's just right and perfect so I'll go for it

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.




So after ko pumili, I went to the dorm. For sure kasi, nand'on pa si Jho.
Kasi di ko alam.

Sakto, papalabas si Jho ng kwarto niya. Go, Bea. Do what your heart tells you to do so.

"Jho, I'm sorry." Sabi ko, tumingin naman siya sa 'kin.

"For what? For calling me 'malandi?'?" Sagot niya.

"No, Jho. For overreacting. I should've been happy for you, kasi sa tinagal tagal, nakahanap ka na ng mamahalin mo. Sorry for being so selfish na sarili ko nalang 'yung inisip ko." Sabi ko then she smiled at me. I hugged her and she hugged me back.














Finally,

I love you, Jho.




A/N: Have a blessed holy week!

My Best Friend, My Love (JhoBea FanFic)Where stories live. Discover now