Samen een - Flikken Maastricht

Hoofdstuk 10

Met twee nieuwe gevulde glazen kwam ik aan tafel zitten. Wolfs lichaam schokte nog een beetje na van zijn verhaal. Zijn ogen waren rood van de tranen. 'Zou ik een paracetamol mogen?' Vroeg hij zachtjes. Waarschijnlijk had hij hoofdpijn doordat hij gehuild had. Ik stond dan ook op om een paracetamol voor hem te pakken en gaf het aan hem. In een keer werkte hij de paracetamol weg en dronk nog wat erachteraan zodat het goed weggespoeld zou zijn. 'Ga zometeen anders slapen, je hebt je nachtrust denk ik hard nodig.' 'Ik slaap al weken niet' gaf hij eerlijk toe. 'Weet Tanja dat je wakker ligt?' 'Nee, ik wil haar niet onnodig bezorgt maken.' Een korte 'hmm' verliet mijn mond. 'Ik heb ook al slaappillen geprobeerd maar die werken ook niet. Het enige effect dat die pillen veroorzaken is dat ik er alleen maar vermoeider van raak.' Voordat ik iets kon zeggen kwamen Frank en Tanja de keuken ingelopen. Snel had Wolfs zijn tranen weggeveegd wat geen van de twee door bleek te hebben. 'Ik ben daarnet gebeld door een leverancier in Duitsland. Hij wil graag dat we die kant op komen, Tanja en ik, om kennis te maken met de nieuwe recepten. Morgen is er een bijeenkomst waarbij alle nieuwe recepten uitgewerkt gepresenteerd worden maar hij wil ons vanavond al spreken. Hij een hotel voor twee nachten voor ons geregeld om de bijeenkomst bij te wonen en eventueel de dag erna inkopen te doen voor de recepten die bij de bijeenkomst gepresenteerd worden. We gaan zometeen onze koffers pakken voor twee dagen en dan gaan we richting Duitsland.' Ik moest zijn pleidooi even laten bezinken. Duitsland, nieuwe recepten, Tanja en hij? 'Eeh oké succes daar in Duitsland' zei Wolfs. Aan zijn stem was te horen dat hij ook verward was door al dit gebeuren. Ik kreeg een kus van Frank terwijl Tanja haar lippen op die van Wolfs drukte. 'Tot over drie dagen, we bellen he. Ik heb genoeg personeel voor de aankomende drie dagen dus maak je geen zorgen over het pension of het restaurant. Daag Eefke.' 'Nou je hoort het Floris, dit kan echt een carrièredoorbraak voor me zijn. Iedere dag bellen want ik kan je echt niet zo lang missen hoor' hoorde ik Tanja tegen Wolfs zeggen. Ze gaf hem nog een kus en verdween weer met Frank naar boven. Waarschijnlijk om hun koffers te pakken. 'Dat was-' 'onverwacht' onderbrak ik hem. 'Wat kunnen die twee het ineens goed met elkaar vinden' sprak Wolfs de gedachte uit die door mijn hoofd gingen. 'Beter toch, dan kan Tanja veel leren van Frank' antwoordde ik nuchter. Hij hoefde niet te weten dat ik het niks vond dat Frank zonder mij met een andere vrouw op stap was. 'Ik ga zo denk ik slapen, althans in mijn bed liggen en wat rusten.' Ik pakte het pak chocomel en schonk er nog wat bij in mijn glas. 'Ik kan wel bij je komen liggen totdat je slaapt misschien helpt het.' Ik schrok van mijn voorstel. Was dit echt uit mijn mond gekomen. De gedachte ging door me heen maar het hardop zeggen was de bedoeling helemaal niet geweest. 'Graag' glimlachte Wolfs. 'Misschien helpt het wel, Tanja gaat altijd gelijk slapen dus die merkt er helemaal niks van. Als ik eindelijk een paar minuten slaap en met een schreeuw wakker wordt zegt ze alleen maar; 'Ga eens slapen Floris' meer zinnigs komt er niet uit waarna ze me de rug toekeert en weer gaat slapen.' Eindelijk vond ik het best wel sneu voor hem. Hij zat enorm met zijn verleden in de knoei en zijn vriendin hielp er ook niet echt aan mee om
het voor hem fijner te maken. 'Zullen we naar boven gaan dan?' Vroeg ik en dronk in een keer mijn glas drinken leeg. Hij knikte waarna we achter elkaar de trap opliepen richting Wolfs zijn slaapkamer.