Epiloog

886 16 11
                                    

Met de kinderwagen reden we naar binnen. De kinderwagen zette ik in de gang neer waarna ik mijn kleine meid eruit haalde. Wolfs liep voor me uit met de tas waar de spullen van onze dochter inzaten. Vrolijk kwamen we de Ponti verder binnen waarna we Frank en Tanja begroeten. We kwamen bij hen aan tafel zitten. Tanja had hun zoon op schoot.
'Willen jullie wat drinken?' Vraagt Frank aan ons terwijl wij plaats nemen aan de tafel.
'Champagne, en voor Eva water met bubbels,' zegt Wolfs. Alvast een hint gevend over wat we kwamen vertellen. We waren hier namelijk niet zomaar we hebben groot nieuws te delen en nu was het eindelijk de tijd ervoor om het de wereld in te brengen. Het geheim van Wolfs en mij was niet langer ons geheim meer en we wilde het heel graag met onze dierbare delen.
'Hebben we wat te vieren?' Hoor ik Frank lachend zeggen terwijl hij met champagne en spa rood terug komt. Met een grote glimlach kijk ik Wolfs aan. Ook hij kijkt met een grote glimlach naar mij.
'Wij hebben inderdaad wat te vieren en we vinden dat de tijd nu rijp is om het jullie te gaan vertellen. Jullie zijn namelijk twee van onze beste vrienden en daarom hebben we besloten om jullie het nu te vertellen,' begin ik terwijl ik de spanning alvast wat opbouw.
'Eef vertel het hier kan ik niet tegen!' Roept Tanja uit waarna haar zoontje zacht kreunt door het geschreeuw van zijn moeder.
'We krijgen een tweede kindje,' vertellen Wolfs en ik trots tegelijk. Beide staan ze gelijk op om ons te feliciteren. Ook de kindjes beginnen te lachen als teken dat zij het ook leuk vinden.
'Maar hoe ga je het op het werk dan doen, je had al moeite om na de geboorte van jullie kleine meid terug aan het werk te gaan laat staan bij de tweede' Grinnikt Frank.
'Mechels vond het goed dat we samen bleven werken, we zijn beide professionele rechercheurs. We hebben het haar al vertelt omdat het natuurlijk risicovol is voor de baby en Eva tijdens een zaak. Tegen de tijd dat Eva met zwangerschapsverlof gaat komt er een stagiaire die dan met mij komt te werken en Eva komt daarna weer gewoon terug bij me werken want ik kan echt niet zonder haar op het werk,' glimlacht Wolfs terwijl hij een kus in mijn haar drukt.
'Wolfs en ik zijn een super team, we zijn gewoon samen een,' zeg ik trots waarna ik een liefdevolle kus op zijn mond druk. Een gezinnetje waren we al maar een belangrijk detail niet te vergeten. Wolfs en ik zijn samen een.

Iedereen bedankt voor de reacties! Het was niet mijn beste verhaal maar ik hoop dat jullie ervan genoten hebben. Omdat ik nu in mijn examenjaar zit weet ik niet wanneer er weer een nieuw verhaal komt. Ik probeer te schrijven wanneer ik tijd en inspiratie heb! Dank jullie wel voor het lezen!!

Samen een - Flikken MaastrichtWhere stories live. Discover now