Love Isn't A Game

Deel 4

POV Riele:

*Zucht* Vandaag moet ik Jace echt onder ogen komen. Het liefst blijf ik de hele dag thuis. Maar dat kan niet. Ik moet werken. Want, zoveel dagen heb ik niet meer totdat ik naar New York ga. Ik moet mijn verantwoordelijk nemen en gewoon naar mijn werk gaan.

POV Jace:

Als ik Riele zie ga ik meteen naar haar toe. Dit kan niet langer meer zo doorgaan. Ik mis haar. 'Kunnen we praten?' vraag ik. Riele doet net alsof ze me niet hoort en loopt weg. Ik voel een steek in mijn maag. 

'Hé, Jace!' Dan Scheidner geeft een klap op mijn rug. 'We gaan seizoen 4 wat spannender maken. In deze scene wordt Henry verliefd op Charlotte en andersom. De laatste gedeelte zouden jij en Riele moeten kussen. Is dat een probleem?' Ik word rood. 

Natuurlijk is dat geen probleem! Ik wil haar heel graag kussen. Alleen zal Riele dit heel vervelend vinden aangezien we ruzie hebben. Eigenlijk weet ik niet eens waarom Riele boos op me is. Omdat ik haar verkeerd opvatte of dat Isabela en ik gezoend hebben? 

Dat laatste is onmogelijk. Want, Riele is niet verliefd op mij. Dat weet ik zeker. Ik heb trouwens heel veel spijt hoe ik tegen haar deed. Ik had haar moeten steunen. Haar moeten zeggen dat alles goed komt. 

Desnoods ga ik met haar mee naar New York. Ach, wie houd ik voor de gek. Als ik naar New York gaat is er geen Henry Danger meer. Nee, ik moet hier blijven. Kon ik maar een manier verzinnen dat Riele hier blijft. Dan Scheidner zwaait uitbundig met zijn handen.

'Aarde aan Jace. Hoor je me wel?' Ik schrik op uit mijn gedachten. 'Eh, ja geen probleem.' Zeg ik snel. Dan Scheidner steekt twee duimen naar me op. Dan zie ik Riele een eindje verderop bezig met haar telefoon. Wat is ze toch mooi. Hoe zouden haar lippen smaken? Bij het idee al krijg ik het warm.

POV Riele:

Ligt het nou aan mij of staart Jace me de heletijd aan? Oké, ik zit 'zogenaamd' op mijn telefoon. Maar ik zie het heus wel. Wat ziet hij er vandaag goed uit zeg. Jace draagt een rode blouse met vierkantjes erop. Waarom is hij zo knap?! Waarom was hij niet lelijk... dan kon ik hem tenminste vergeten.

Ik las in het script dat Charlotte en Henry verliefd worden op elkaar. Fijn! Dat heb ik nodig! Verliefd spelen en na de set doen alsof er niks aan de hand is. Tenminste zo ziet Jace het wel. Hij denkt waarschijnlijk aan hoe leuk Isabela wel niet is. 

Hoe kan ik ooit nog normaal tegen hem doen, als ik meer voor hem voel dan hij voor mij? Over drie en een halve week ga ik naar New York dus ik ga hem toch nooit meer zien. Als ik mezelf nu al voorbereid dat ik hem niet meer ga zien is mijn verdriet straks minder erg. Ik wil niet dat Jace me pijn doet...

POV Jace:

Je kan het, Jace! Je gaat gewoon naar haar toe en vertelt wat je voor haar voelt, denk ik in mijn hoofd. Ik haal diep adem loop vol zekerheid op haar af. Min of meer. 'Riele, er is iets wat ik je moet zeggen en het is belangrijk.' zeg ik verlegen. Ze trekt een frons. 'Ja, ik wil jou ook nog iets zeggen. Ik heb er over nagedacht en eh... het is heel moeilijk voor mij maar misschien is het beter als we nou ja, niet meer vrienden zijn.' 

Mijn hartslag gaat sneller slaan. Heeft ze dit werkelijk gezegd of begin ik te hallucineren? Ik kijk haar geschrokken aan. 'Riele, meen je dit? We zijn zo al zo lang beste vrienden. Ik ken jou beter dan wie dan ook. Mag ik tenminste vragen waarom?' Ik kijk haar gekwetst aan. 'Jace, Riele! We gaan beginnen.' Hoor ik Dan Scheidner roepen. Riele kijkt me verdrietig aan en loopt dan weg. 

Het leek alsof ik haar diep heb gekwetst. Maar wat zou ik gedaan hebben wat zo erg is dat ze niet meer vrienden met me wilt zijn. Ik heb me nog nooit zo ongelukkig gevoelt. En straks moet ik haar nog leuk gaan zoenen. Als zij niks voor mij voelt heeft het allemaal geen zin. Riele is mijn collega. 

Ik zal haar iedere dag zien. Weet je hoe moeilijk dat is om iemand te vergeten waar je veel van houd? Over een maand gaat ze weg en dan komt er een vervanger. Dat doet me nog meer pijn dat die vervanger mij steeds doet denken aan Riele.

'Jace! Kom je nog?' Dan Scheidner maakt een gebaar dat ik moet komen. 'Sorry, Dan. Maar ik heb een besluit genomen. Ik stop met Henry Danger.' Zonder nog op antwoord te wachten loop ik met snelle passen naar buiten waarnaar ik boos tegen een lege blik Cola schop. 

Op dat moment komt Sean naar buiten. 'Gast, weet je wel wat je net zei? Je hebt zojuist gezegd dat je stopt met Henry Danger!' Sean kijkt me met grote ogen aan. 

Ik ga op het rand van de stoep zitten. Sean doet hetzelfde. Daarna leg ik mijn handen op mijn voorhoofd. 'Het spijt me voor mijn egoïstische gedrag. Als ik jou was had ik mezelf allang voor me kop geslagen. Ik maak van alles een puinhoop.' 

Ik durf Sean niet aan te kijken. 'Het is Riele hé?' Verbaasd kijk ik op. 'Hoe weet je dat?' Sean grinnikt. 'Dat is overduidelijk. Je bent smoorverliefd op haar! En Riele heeft vertelt dat het niet zo goed tussen jullie gaat.' zegt Sean eerlijk. 

Ik zucht. 'Ze wilt niet eens meer vrienden met me zijn.' 'Jullie moeten het gewoon uitpraten. Geloof me, dan komt alles goed. Maar als je stopt met Henry Danger moet er op korte termijn een vervanger komen en dat gaat waarschijnlijk niet lukken. Dus zal Henry Danger een tijdje moeten stoppen.' 

Sean klinkt nog steeds rustig. 'En Riele schrok zich terpletter toen ze hoorde dat jij stopt met de show.' Ik schud mijn hoofd. 'Het is beter als ik stop. Sorry.' Ik sta op en ga naar mijn auto.

......................................................................................................................................

Hé, Guys! Dit hoofdstuk is best wel verdrietig he? Komt het ooit nog goed tussen hun? :( Deel 5 misschien coming soon! Vote en reageer als je wilt dat ik hiermee door moet gaan :)