Love Isn't A Game

Deel 13

POV Jace:

'Jace! Als je verstandig bent laat je haar nu meteen los!' schreeuwt Tyler. 'Nooit!' zeg ik. Op dat moment komt Isabela aangerend. Ze rukt de pistool uit Tyler's broekzak. Tyler draait zich om. 'Bitch! Geef dat nu terug! Dat ding kost een fortuin.' Isabela lacht. 'Dacht het niet.'

Met al mijn kracht trek ik Riele omhoog. Ze staat voorzichtig op. We kijken in elkaars ogen. De tranen springen in haar wangen. 'Jace! Je hebt m'n leven gered.' Voordat ik iets terug kan zeggen begint Isabela te roepen. 'Eh, jongens. Ik heb effen jullie hulp nodig!' Tyler probeert de pistool van Isabela af te pakken. 

Voordat we iets kunnen doen heeft Tyler al de pistool te pakken gekregen. Dreigend richt hij het op ons. 'Allemaal daar staan!' Hij wijst dat we met z'n alle naast elkaar moesten staan. Mijn hart gaat tekeer. We kunnen ieder moment doodgeschoten worden. Ik zie dat Riele moet huilen. Dan sla ik mijn armen om haar heen. 

Het voelt goed om haar te beschermen. 'Jullie denken dat ik dom ben, hé?' lacht hij. 'Denken jullie nou echt dat jullie hebben gewonnen? Luister, met één druk op deze knop en jullie zijn allemaal dood.' Ik schud met mijn hoofd. 'Hoe kun je... waarom haat je me?' schreeuw ik. 'Dat is een goeie vraag. Dat zal ik ook met veel plezier beantwoorden. Jij hebt alles van me afgepakt!' Tyler's stem klinkt kil. 'Wat zou ik gedaan moeten hebben? Ik ken je niet eens!' roep ik. 'Maar ik ken jou wel! Je weet toch wel de tijd van de audities voor Henry Danger? Nou, ik deed ook auditie. En weet je wat, ik werd niet uitgekozen. Toen ik hoorde dat ze jou hebben uitgekozen werd ik woedend. Zeker omdat iedereen in mijn omgeving zei dat jij veel beter was. Mijn vader sloeg me omdat ik een watje was en niks kon. En dat ik weleens een voorbeeld aan jou kon nemen.' vertelt Tyler. Ik staar hem geschrokken aan. 'Later deed ik auditie voor een film: Rufus! Weer had ik de rol niet! Omdat, jij de rol kreeg! Mijn hele familie lachte me verdorie uit.' Tyler wordt een beetje emotioneel. 'Dat is heel rot voor je! Maar ik wist toch niet dat jij ook meedeed?' Tyler schud met zijn hoofd. 'Ik heb mijzelf beloofd dat ik jou leven tot een hel ga maken. Dus daar ben ik nu mee bezig. Zijn er nog vragen? Want, ik wil liever doorgaan met het stuk dat ik Riele neerschiet. En als ik er zin in heb jullie er meteen achterna.' 'Nee!' schreeuw ik. Ik laat Riele los en beuk Tyler vol in zijn gezicht. Van schrik laat hij zijn pistool vallen. Tyler geeft een stomp in mijn buik. 'Je laat Riele hierbuiten! Mij mag je doodschieten maar Riele nooit!' schreeuw ik. We beginnen te vechten. Ik ontwijk een paar vechtslagen van Tyler. Dan trap ik in zijn piemel waardoor hij op de grond neervalt. Ik kijk naar de verschrikte gezichten van Riele en Isabela. Ondertussen heeft Isabela de pistool gepakt. Vervolgens komt Riele naar mij toe. 'Jace! Gaat het?' Ik probeer met veel moeite op mijn beide benen te staan.

POP Riele:

'Riele...' kan hij er zwak uitbrengen. Dan zakt hij in elkaar. Dan sluit hij zijn ogen. 'Nee! Alsjeblieft! Zeg wat!' huil ik. 'Ik houd van je!' De tranen rollen over mijn wangen naar zijn gezicht. Ik houd hem heel stevig vast. Hij doet zijn ogen weer open. 'Riele..' klinkt het weer. Isabela komt naar ons toe. 'Jongens, ik heb de politie gebeld! Ze kunnen er ieder moment zijn.' Jace staat dan voorzichtig op. 'Ik denk dat ik oké ben.' Mijn ogen beginnen te gloeien. 'Jace!' Ik geef hem een knuffel. 'Au!' zegt hij. 'Oh, sorry!' verontschuldig ik me. 'Gaat het?' 'Nu ik jou zie wel!' grijnst hij. 'Ah Gelukkig!' Hij kijkt me intens aan. 'Ik heb alles gehoord wat je net zei.' Ik word rood. 'Oh eh...' stamel ik. 'Ik houd ook van jou!' zegt Jace. Hij streelt wat in mijn haar. Vervolgens houd hij mij vast en buigt zich voorover. We komen dichter bij elkaar en dan... 'Zijn jullie okay?' schreeuwen opeens politieagenten. Net wel ja! Jace en ik gingen bijna kussen totdat jullie ons uit onze trans gingen halen. Met moeite staat Tyler op. 'Dat is Tyler! Vorig jaar heeft hij een bank overvallen.' De politieagenten zetten handboeien om de pols van Tyler. 'Laat me los! Idioten!' 'Heb je geen manieren geleerd bij je moeder?' 'Waarschijnlijk heb ik dezelfde manieren geleerd bij de jouwe.' Bits Tyler. Ze nemen hem mee. 'We sturen een agent op jullie af die jullie vragen gaan stellen over wat er gebeurt is.' Roept er één agent. Dan komt Isabela naar ons toe. 'Riele... er is iets wat ik je wil zeggen...'

Als Isabela alles heeft uitgelegd staar ik haar met ontzet aan. 'Wat?' Ik durf hun niet eens aan te kijken. Dus Jace vond mij al die tijd leuk? Jace vond mij al die tijd leuk. Jace vond mij al die tijd leuk. JACE VOND MIJ AL DIE TIJD LEUK. OMG! En ik had het niet eens door. Maar dan denk ik aan het plan van Isabela. 'Hoe kon je?' stamel ik. 'Het spijt me! Ik haat mezelf nu! Jullie passen echt goed bij elkaar.' Dan kijk ik naar Jace. Zijn ogen glinsteren als de zon. Zijn blonde haren wapperen in de wind. Ik zie hoe hij ongemakkijk in zijn haar wrijft zoals altijd als hij gespannen is. Opeens maakt het allemaal niet uit meer. Het belangrijkste is dat ik weet dat hij mij ook leuk vind. Isabela heeft een hele grote fout gemaakt maar iedereen verdient een tweede kans. Bovendien heeft ze ons geholpen om Tyler uit te schakelen. 'Het is goed.' Zeg ik. 'Meen je dat? OMG! Riele je bent geweldig!' Isabela geeft mij een omhelzing. Op dat moment maakt Jace expres van die kuchgeluiden. 'Oh, ik snap het al. Ik laat jullie even alleen.' Grinnikt Isabela. Als ze weg is pakt Jace mijn handen vast. 'Dat heb ik mooi even gedaan.' Hij kijkt mij lief aan. 'Wat?' lach ik. 'Het mooiste meisje redden van een weirdo.' Ik moet lachen. 'Ik kan me daar echt niks van herinneren.' Zeg ik. 'Heel grappig hoor.' Hij rolt lachend met zijn ogen. Ik druk mijn gezicht tegen zijn schouder aan. Jace aait zachtjes in mijn haar. 'Heb ik al gezegd dat je het mooiste meisje van de wereld bent?' 'Ja, Jace. Al duizend keer.' Glunder ik. 'Mooi, dan blijf ik het nog duizend keer zeggen.' Jace en ik kijken elkaar intens aan. Dan komen we wat dichterbij. Jace pakt mijn middel vast en ik sla mijn armen om zijn hals. Jace buigt zich voorover en dan... op dat moment komen onze vrienden eraan. Abrupt laten we elkaar los.

POV Jace:

OH KOM OP! WANNEER KRIJG IK NOU DE KANS OM MIJN MEISJE TE ZOENEN? 'Hoi, jongens!' zegt Ella. 'We hebben alles van Isabela gehoord! Guys, gaat het?' vraagt ze bezorgd. 'Ja, het gaat wel.' Zegt Riele. Ik sla mijn armen om haar heen. 'Het komt goed.' 'Wacht.. zijn jullie twee nu samen?' glundert ze. 'Ja.' Grijns ik. 'Ah! Jullie zijn zo cute! Toch Sean?' zegt Ella. 'Ja, gefeliciteerd guys!' zegt Sean.

POV Riele:

21.03

Ik pak nog de laatste dingetjes in. Morgen ga ik echt weg! De tranen rollen over mijn wangen. Nu Jace en ik eindelijk een stelletje zijn ga ik weg. Nu alle ellende achter de rug is ga ik weg. Opeens komt mijn moeder mijn kamer binnen. 'Mag ik binnen komen?' 'Tja, je bent al binnen dus ja.' 'Oh, sorry.' Ze gaat op mijn bed zitten. 'Ik weet hoe je je voelt. Het is verschrikkelijk om een plek waar je veel omgeeft achter te laten. Maar geloof me lieverd, dit is het beste. Papa gaat goed verdienen. En dan kunnen we sowieso nog op bezoek bij je vrienden.' Ik schud driftig met mijn hoofd. 'Snap het dan mam! Mijn hele leven is hier. Ik heb een baan. Mijn vrienden zijn hier. Ik ben hier opgegroeid. Al mijn herinneren zijn hier. Ik wil niet weg.' Dan huil ik het uit. Ik kan het niet meer inhouden. Mama legt mijn hoofd op haar schoot en begint me te aaien. 'Het komt allemaal goed.' 'Het komt nooit goed.' Huil ik. 'Lieverd, ik weet niet of je dit zal opvrolijken maar je vrienden zijn er.' 'Ik wil ze even niet zien. Ik ben niet zo in de stemming.' 'Je gaat morgen weg...' 'Ja, hebt gelijk. Heel even dan.' Ik sta op en loop naar beneden.

.........................................................................................................................

Ah!! Arme Riele :( Maar gelukkig is Tyler opgepakt. Benieuwd hoe dit verder gaat? Lees dan deel 14. Binnenkort online! Thanks guys! X