Love Isn't A Game

Deel 10

POV Tyler:

Ik spuug nog wat slijm uit mijn mond. Jace moet nu gaan oppassen! Als hij ook maar één keer in de buurt komt van Riele gaat ze eraan. 'Waar ben je mee bezig?' roept Isabela verontwaardig. 'Met het plan. Dat zie je toch?' 

Ze schud met haar hoofd. 'Dit gaat te ver! Ik vind het niet kunnen dat Riele dood moet gaan. Kunnen we niet op een andere manier tot hem doordringen dat hij weg moet blijven van haar?'

POV Isabela:

Tyler doet een stap naar voren. 'Je gaat toch niet tegen stribbelen? Ik maak Jace Norman leven kapot! Hoor je me?!' Schreeuwt hij. Tyler begint te hijgen. 

Geschrokken kijk ik hem aan. Ik begin een vermoeden te krijgen dat hij een verleden heeft gehad met Jace. Waarom zou hij anders zo agressief zijn over Jace? 

'Eh, Tyler... kende jij Jace hiervoor al?' vraag ik voorzichtig. Maar dat had ik beter niet kunnen vragen. Hij pakt een vaas en smijt het door de kamer heen. Dit is niet goed! Mijn moeder vermoord me als ze hoort dat die vaas gebroken is. 

Die vaas kostte meer dan 100 dollar. 'Natuurlijk ken ik die weirdo niet!' Tyler word rood. 'Ons plan gaat gewoon door! Wil je nou wel of niet dat die Jace van jou is?' Ik knik. 'Nou dan.' Zegt hij. 

Vervolgens verlaat hij mijn huis. Ik leg mijn handen op mijn hoofd. Wat ben ik toch een sukkel. Ik had Tyler nooit moeten aannemen. Dit gaat veel te ver. Iemand moet hem tegenhouden. Ik moet binnenkort maar eens met Jace gaan praten...

De volgende dag...

POV Riele:

Tyler kijkt in mijn ogen. Ik begin me steeds beter bij hem te voelen. Eindelijk ben ik bijna over Jace heen. Denk ik dan... 'Niemand is mooier dan jou.' zegt hij flirterig. Ik moet blozen. 'Oh stop!' 'Het is echt zo! Jij bent echt het mooiste meisje die ik ooit heb gezien!' Op dat moment komt Isabela de set binnen. 

Ik zie dat Tyler het doodsbenauwd krijgt. 'Riele! Er is iets wat je moet weten!' Ze kijkt Tyler fel aan. Huh? Wat? Ik kijk verbaasd naar Isabela. 'Wat?' 'Niks, hoor! Ze lult maar wat.' Roept Tyler ongemakkelijk. 'Riele, wil jij even een flesje water voor me halen?' Ik haal mijn schouders op. 'Sure!'

POV Tyler:

'Ben je helemaal gek geworden?' schreeuw ik. 'De enige die hier gek is ben jij! Ik ben het er niet mee eens dat je dit doet.' Schreeuwt Isabela terug. Ik duw haar in de richting van een rustig hoekje zodat niemand op ons kan letten. 'Luister, het is een foute beslissing dat je tegen mij bent. Waarom ben je dat eigenlijk? Jij wilt toch Jace terug?' Ik kijk haar vragend aan. 'Ja, maar op deze manier niet. Dit gaat te ver.' Isabela wilt weglopen maar ik houd haar tegen. 'Jace heeft het verdiend. Natuurlijk gaat het niet te ver.' lach ik kwaadaardig. 'Je bent walgelijk.' Schreeuwt ze. 'Babe, als je nou meedoet heb je niks te vrezen.' Ik streel wat in haar haar. Ruw haalt ze mijn hand weg. 'Nooit in mijn leven dat ik dat ooit ga doen!' 'Oké, wat jij wilt. Maar onthoud goed dat je spijt van zal krijgen. Heel veel spijt.' 

POV Isabela:

'Jace! Doe alsjeblieft open!' Ik bons op de deur van Jace. Vanachter de deur hoor ik Jace terug schreeuwen en naar boven lopen. Mooi niet dat Tyler gaat winnen. Alles moet weer zijn zoals het was. 

Nu besef ik dat je echte liefde niet kan dwingen. En als Jace niet meer verliefd op me is, is dat maar zo. Dan heb ik een idee. De slaapkamerraam van Jace staat wagenwijd open. Voorzichtig houd ik me aan de reling vast. Nog net kan ik naar boven klimmen. 

Ik kijk naar de verschrikte gezicht van Jace. 'GA WEG! OF IK BEL DE POLITIE.' Schreeuwt hij. 'LAAT HET ME ALSJEBLIEFT UITLEGGEN! HET SPIJT ME!' Ik begin te huilen. 'IK ZEI DAT JE WEG MOET GAAN! WACHT MAAR! VROEG OF LAAT GAAN JIJ EN TYLER DE GEVANGENIS IN!' 

'Jace! Geef me 1 minuut om het uit te leggen!' smeek ik. Jace zucht en knikt. 'En niet minder!' Hij gebaart dat ik moet gaan zitten. '... maar ik ben er niet mee eens met wat hij deed! Ik wil dat jij en Riele verkering krijgen.' Ik heb Jace alles uitgelegd. 

Even is het stil. 'Dus het was Tyler idee?' kon hij alleen maar zeggen. 'Ja, en ik wil je helpen om Tyler uit te schakelen. Zodat jij en Riele samen kunnen zijn. En je weer in Henry Danger kan spelen. We moeten wel snel zijn! Want, Tyler heeft me verteld dat ze al twee afleveringen hebben opgenomen en ze het over een maand of twee op tv willen uitzenden.' 'Oké, maar hoe?' vraagt hij.

'Ik heb wel een idee! Maar dat kunnen we pas over een week uitvoeren. Tyler moet denken dat wij het hebben opgegeven.' Zeg ik. 'Fijn dat je me wilt helpen. Maar ik kan het je nog niet vergeven wat je hebt gedaan. Het is veel te erg.' 'Ik snap het!' geef ik toe.

Een week later...

POV Riele:

Ik moet zuchten. Morgen vertrek ik definitief naar New York. Tyler is een goede vriend. Maar waarom voel ik me dan zo leeg? Misschien omdat Jace en ik al een week niet met elkaar hebben gesproken. 

Is hij soms vergeten dat ik weg ga? Of boeit onze vriendschap voor hem niet meer? Gek genoeg, ben ik niet meer boos dat hij mijn telefoon onderzocht. We zijn al zo lang vrienden. Oh. Wat mis ik Jace! Wie houd ik voor de gek! Niemand kan Jace vervangen.

.........................................................................................................

Hoi lezer! Super leuk dat je mijn verhaal leest! Ik zou het enorm waarderen als je een reactie hieronder plaatst wat je er van vind. Dat zou mij helpen om de verhaal beter te maken. Ook zal het leuk zijn als je op deze deel stemt! Enjoy your day lovelys! X