"Seulgi, ano na? Anong plano?" tanong ni Wendy sa akin. May plano kasi ako na isurprise ang girlfriend ko.
"Hmm, kakantahan ko sya. Isusurprise ko. Basta. Madami akong naiisip pero hindi ko alam kung paano sisimulan," sabi ko at napakamot sa ulo ko.
Tinapik naman ni Joy ang balikat ko, "don't worry unnie. Tutulungan ka namin." nakangiting sabi nya kaya napangiti ako.
"Thank you."
"Welcome, para saan pa at magkakaibigan tayo diba? Tatawagan ko ang iba para tumulong din." sabi naman ni Wendy.
Niyakap ko silang dalawa at napaiyak ako. Finally, malapit na malapit na.
"Basta, dapat papasayahin mo si Irene ah?" she said then smiled.
"I will."
***
malapit na ang ending. salamat sa mga nagbabasa.
BINABASA MO ANG
parallel lines // seulrene
Short StoryMath series #01: we were nothing but two parallel lines who could walk together but never meet for unison. Thanks @DizasterX for the cover and @Bearchuism for the plot.
