"Sure ka ba sa gagawin mo?" masayang sabi ng mama ni Irene habang naluluha pa.
I smiled. "sure na sure ako, mama." tanggap naman nila kami eh.
"Thanks God." sabi naman ni papa (dad ni irene) at ngumiti pa. "finally!"
I giggled. "kakausapin ko na din po si mama."
Tinapik ni papa ang balikat ko. "Magiging maayos din ang lahat, Seul. Basta maging masaya kayo. Walang mali sa pagmamahal."
I smiled again, "Thank you." sabi ko at niyakap sila.
BINABASA MO ANG
parallel lines // seulrene
Short StoryMath series #01: we were nothing but two parallel lines who could walk together but never meet for unison. Thanks @DizasterX for the cover and @Bearchuism for the plot.