He is nothing but my boss || H.S.

Proloog

Samen met m'n beste vriend, Niall Horan, sta ik voor ons nieuwe appertement in Londen. Het is een vrij groot appartement. 3 slaapkamers met ieder een eigen badkamer. Een grote keuken en grote woonkamer. Vraag me niet waarom zo'n groot appartement, Niall wou het.

Er zijn meerdere redenen waarom we zijn verhuisd. 1) Omdat ik hier een nieuwe baan heb, bij 'The Styles'. 2) Omdat m'n echte moeder me het huis heeft uitgezet. 3) Omdat ik dan dichter bij m'n adoptie broer woon. 4) Omdat ik m'n oude leven wil vergeten.

Ja. Ik ben geadopteerd. M'n moeder was 16 toen ze mij kreeg. Ze heeft me opgegeven voor adoptie omdat ze niet voor zichzelf kon zorgen, laat staan voor een kind. Toen werd ik geadopteerd door Trisha Malik. Een alleenstaande vrouw met een zoon, Zayn Malik. Ze kon geen kinderen meer krijgen maar wou dolgraag een dochter, en daar was ik: Nikki Elisa Moon. Helaas toen ik 5 jaar oud was wou m'n echte moeder me weer. Ondanks dat ze 5 jaar van m'n leven heeft gemist gaf Trisha me aan haar mee. Vanaf die dag heeft me zoveel liefde gegeven en is ze de beste moeder voor me geweest.

Helaas heeft ze me dus uit huis gezet. Ik ben 21 en had geen baan, ik dronk elke dag en maakte mezelf kapot. Dus moet of ga ik nu in Londen wonen met Niall. En lekker dichtbij m'n 'grote broer', Zayn Malik.

"Hey, Nikje. Waar heb je de sleutels gelaten?" Ik schrik op en kijk in de oceean blauwe ogen van m'n beste vriend Niall.

"Eh... Ze horen in m'n tas te zitten," zeg ik terwijl ik m'n tas open. 2 dingen over Niall en mij: we zijn zo ongeorganiseerd als de pest. Ik pak de sleutels uit m'n tas en overhandig hem aan m'n beste vriend. Hij pakt ze vrolijk aan en neuriet een leuk deuntje.

Niall is altijd vrolijk geweest. Ik ken hem al van m'n jonge jaren. Hij komt uit Mullingar, Ierland. Maar is verhuist naar Nederland toen hij nog maar 3 jaar oud was. Niall was bijna even erg als ik. Hij dronk, feestte, zat aan de drugs en dook met elk meisje in bed. Samen een nieuw leven opstarten, is het niet?

"Jij, slimme koe. Hoe laat moet ik je afzetten bij The Styles'?"

"Ehm... Ik had een afspraak om 3 uur. Als je me er om half 3 zou willen afzetten zou ik je eeuwig dankbaar willen zijn." Hij rolt z'n ogen en duwt me de kamer binnen.

Niall en ik zijn dan bijna wel het zelfde, op veel vlakken zijn we ontzettend verschillend. Als Niall nuchter is stapt hij alsnog op elk persoon af, ik niet. Niall schaamt zich voor niets, ik wel. Niall is luid en druk, en ik wat minder. Maar toch is 't m'n beste vriend.

"Je bent me altijd dankbaar, Nik. Je houdt van me," grapt Niall. Ja, Niall is een 'grapjas.' Hij slaat een arm om me heen en drukt me tegen zich aan. Niall's knuffels zijn absoluut de beste. Niet alleen z'n knuffels. Hij is gewoon de beste. Hoe hij je vasthoudt als hij je knuffelt, net een levende knuffel beer.

"Ik hou van je, Ni. Je bent de beste vriend van de hele wereld." M'n stem is zacht. Maar aangezien m'n mond dichtbij z'n oor is hoort hij het wel. Ik voel hem glimlachen tegen m'n haar. Z'n duim strijkt m'n onder rug. Een paar kriebels gaan door m'n buik naar m'n tenen. Niet omdat ik Niall leuk vind -oh god nee- maar omdat ik niet tegen kietelen kan.

"Ik ben zo blij om hier met jou te zijn, Nik. Je blijft dat meisje dat altijd de voetbal tegen m'n hoofd aangooide."

--

"Nik! Schiet is op. Het is kwart over twee! Breng je luie kont is hierheen!" Roept Niall vanaf de woonkamer. Ik ben nogal chaotisch, zoals je misschien wel merkt.

Met m'n nette jasje, nette rokje en hoge hakjes loop ik naar beneden. Nog een verschil tussen Niall en mij: Niall is dan wel niet georganiseerd, maar nog altijd beter dan ik. Ik pak m'n tasje nog en huppel naar de woonkamer.