Chapter 17

16.1K 561 179
                                    

Voordat ik het weet staat het moordwapen van Harry alweer stil. Dit waren de engste 20 minuten - oke niet de engste dat was de ene keer toen ik ging zwemmen met haaien - van m'n leven. Harry reed snel en vond het wel grappig als ik elke keer een gil slaakte, idioot dat ie is. Hij heeft me echt letterlijk bijna vermoord, zonder grap. Was zeker allemaal z'n bedoeling.

''Ga je nog afstappen of hou je me voor altijd vast?'' Zegt Harry met een grinnikje aan het einde. Alweer kan ik de grijns op z'n gezicht al zien zitten, die cheeky bastard. Ik stap af en geef hem een duw tegen z'n schouder wat een lachje oplevert. Als ik m'n helm af doe kijk ik pas rond waar we zijn.

Een dierentuin? Harry neemt me mee naar een dierentuin? Die jongen kan niet serieus zijn volgens mij. Begrijp me niet verkeerd, ik hou van dierentuinen maar op een werkdag? No way. En Harry is niet eens het type voor een dierentuin.

''Je neemt me mee naar een dierentuin?'' Vraag ik vol verbazing. ''Van alle plekken waar je mee naar toe had kunnen nemen, neem je mee naar een dierentuin?''

''Is het niet goed voor de prinses? Had ik je mee moeten nemen naar de koningin, zo goed ben ik nou ook weer niet. Nu ophouden met zeuren voordat ik wegrijd en je hier achter laat, babe,'' zegt ie met die achterlijke grijns van hem. Ik geef hem de helm die hij opbergt ergens in z'n motor, maakt mij wat uit waar.

''Je bent zo gemeen,'' zeur ik als een kleind kind. Harry rolt z'n ogen en pakt dan m'n hand. Ik wil hem wegtrekken maar Harry houdt hem stevig vast. Ik stuur hem een boze blik en geef hem een por in z'n zij waardoor die m'n hand los laat. 1-0 voor Nikki.

''Ik doe m'n best, babe,'' zegt Harry met een gemene lach op z'n gezicht. Nu is het mijn beurt om m'n ogen te rollen. ''Ugh, je rolt zo vaak je ogen. Dat je nog normaal kan lopen, ik word al misselijk als ik naar je kijk.''

''Styles, praat alleen als je iets zinnigs te zeggen hebt, okay?''

Harry rolt z'n ogen en loopt richting de kassa. Als hij twee kaartjes heeft besteld heeft lopen we samen het park in. We staan nog bij de ingang als we een plattegrond in onze handen gedrukt krijgen. Ik doe hem op en dan verbaasthet me pas hoe groot het park is, gigantisch.

''Waar wil je het eerste heen?'' Vraagt Harry als ook hij naar de kaart kijkt. Harry pakt de kaart van me over en bestuurdeert hem even goed. Z'n wenkbrauwen trekken een beetje samen en het puntje van z'n tong hangt uit z'n mond, net een kleine jongen.

''De apen.''

''Dus je soort genoot?'' Harry krijgt een grote grijns op z'n gezicht en begint te lachen om z'n eigen grap. Ik geef hem een stomp tegen z'n arm en pak de kaart uit z'n hand en begin zelf naar te kijken loop neem een afslag naar links, op naar de apen.

Ik hoor voetstappen achter me en dan zie ik een grote schaduw naast me lopen, Harry. Hij zegt verder niets en samen lopen we in stilte naar de apen, mijn lievelingsdieren.

Als we er aan komen zie ik de apen al klimmen door de bommen en hun speelgerei. De apen slingeren maar wat rond zonder ook maar na te denken over het leven, lijkt me eigenlijk wel fijn. Noem me maar gek. Apen zijn altijd m'n lievelings dieren geweest. Waarom weet ik eigenlijk niet, ik wist gewoon dat ze het waren.

''Waarom hou je van die dieren? Heb je niet gezien hoe ze er uit zien? Dat kan echt niet, zo lelijk,'' mompelt Harry als we bij het hek staan naar de apen te kijken. Ik zucht en draai me naar Harry toe.

''Hou toch je mond, jij ziet er ook niet uit, kan ook niet, zo lelijk,'' doe ik hem na. Harry rolt z'n ogen en kijkt me zo geïrriteerd als die maar kan aan. ''En om je vraag te beantwoorden, ze zijn zo zorgeloos. Alsof niets in het leven ze kan verstoren.''

''Als jij dronken bent ben je ook wel zorgeloos, jeetje. Alsof niets je kan storen,'' mompelt Harry bijna zo zacht dat ik het niet kan horen. Ik geef hem een duw tegen z'n schouder. Harry kijkt me eerst verbaasd aan maar krijgt dan een grijns op z'n gezicht.

''Zo erg ben ik niet als ik dronken ben,'' zeg ik vol met zelfvertrouwen. Harry trekt z'n wenkbrauwen op en kijkt me afwachtend aan. ''Echt hoor! Het valt wel mee.''

''Je noemt willen strippen, vertellen dat je iemand een lapdance wilt geven, roepen dat je blij bent dat je geen maagd meer bent, dat je al weken geen seks hebt gehad en dat je in Amsterdam de beste jongens in bed kan vinden niet erg?'' Vraagt Harry met z'n nog steeds opgetrokken wenkbrauw.

M'n ogen worden groot en ik hoop met heel m'n hart dat ie een grap heeft gemaakt. Maar ik weet dat ie net zo goed de waarheid kan spreken. Oh no, goed gedaan, Nikki.

''H-Heb ik dat echt gedaan?'' Harry kijkt me nog steeds aan met een grijns. Ik sla mezelf voor m'n hoofd en schudt m'n hoofd. ''Dom, Nikki, zo ontzettend dom.''

''Ik heb niet gezegd dat je het hebt gedaan, ik vroeg of het niet erg was,'' zegt Harry eigenwijs. Ik schiet hem een boze blik en kijk weer naar de apen. Harry grinnikt en kijkt dan ook naar de apen.

In m'n ooghoeken zie ik hoe z'n chocolade bruine krullen naar voren vallen. Als je hem zo ziet is hij zo anders dan z'n innerlijk. Hier lijkt hij op een jongen die van z'n leven geniet en geen zorgen kent. Als een jongen die net afgestudeert is en geniet van z'n welverdiende vakantie. Niet een jongen die hartstikke hard werkt en al gestresst is.

''Staren is onbeleefd, babe. Ik hoor dat je het wel vaker doet,'' zegt Harry met een grijns. Ik rol m'n ogen maar laat dan toch een lachje ontsnappen.

''Wat kan ik zeggen?'' Harry en ik beginnen nu allebei te lachen om ons domme gedrag. En geloof me, de lach van Harry is zoveel mooier dan die grijns. Het geluid alleen al geeft mij een goed gevoel. En nee, ik mag Harry nog steeds niet maar dat betekent toch niet dat ik Harry z'n lach niet mooi mag vinden?

''Wil je een mop horen?'' zegt Harry plotseling als het weer stil is.

Ik trek m'n wenkbrauw op en knik dan. ''Waarom een mop?''

''Omdat jij op dit moment ontzettend saai bent,'' zegt Harry schouderophalend. Ik geef hem een klap op z'n schouder en rol m'n ogen. ''Stop nou is met dat ogen rollen, ik word er misselijk van.''

''Hou gewoon je mond, Styles. En nee.. Vertel alsjeblieft geen mop,'' antwoord ik boos. Harry grinnikt even en kijkt me dan met z'n gifgroene ogen aan. Z'n ogen zijn echt mooi, heeeeeel mooi. Dat is misschien het enige mooie aan hem, op z'n knappe uiterlijk na. Maar nee, dat is knap, niet mooi.

''Please? Ik beloof dat ie niet saai is.''

Ik knik en kijk hem aan met gespleten oogjes. ''Doe maar.''

''Klop klop.''

''Wie is daar?''

''Ki.''

''Ki wie?''

''Nee, banaan.''

__

Oke, thanks guys. Voor de lieve felicitaties alvast, ik heb dit hoofdstuk snelle Jelle gemaakt, dus sorry als t een beetje saai is. En bedankt voor de bijna 190 volgers, lol

Vergeet niet om m'n nieuwe Niall fanfic te bekijken, dat zou een heel leuk cadeau zijn *hint hint*

140 votes en 35 reacties - of meer lmao- en jullie zouden me een geweldige verjaardag even, lmao :)

He is nothing but my boss || H.S.Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu