"Save me, be my Queen.."Ilang minuto akong nakatingin sa kanya. Tinatanya kung totoo ba ang sinasabi niya o nagbibiro lang. Tinagilid niya ang ulo niya na parang bang desperado na sagutin ko ang tanong niya. What am I going to say? Eh nabigla ako!
"Are you joking me or you want something from me?" Instead answering his ridiculous statement ay binalikan ko siya ng tanong. This way, mas safe.. walang assumption or so whatever.
Huminga ng malalim si Luther na tila ba nabunutan ng tinik. I don't know but I felt dissapointed. Sabi na eh-- it's either nagbibiro siya or may kailangan siya.
"You so know me," ngumisi siya. Tumaas ang kilay ko habang nakatingin sa kanya. Pinagtatakpan ang matinding pagkadismaya. Pero.. may parte sa puso ko ang kumirot... ang umasa..
Umiling ako ng bahagya at yumuko. I don't want him to notice how dissapointed I am. Kung paano bahagyang umasa ako na totoo yung sinabi niya. Kung hindi ko lang siya kilala. Baka 'yes' agad ang sagot ko sa kanya. No question asks. No doubts. No hesitations. Just a plain yes..
"Ano yon? You fucking bastard! You don't have to make a scene or do some fucking drama. Sana kinausap mo nalang ako." Madiin salita ko. Paano akong hindi magagalit. He told that I'm his girlfriend infront of everyone. Luther has the reputation of being a Fuckboy! Ano to'? Masasali ako sa linstahan ng mga fuck girl niya?
"Well..." he trailed off. Para bang hindi niya kayang sabihin kung ano ang gusto niyang sabihin. Nakatingin lang ako sa kanya ng blangko.
"Are you going to spill it or I'm going to punch you?"iritadong salita ko. Ngaun ay mas gusto ko siyang suntukin dala ng pagkapahiya ko kanina. And I remembered Eros! God! Ano nalang ang iisipin niya? Ano nalang ang iisipin ng mga nakarinig? Being attached to Luther means you're not a virgin! Jesus! I'm reserving myself for someone I'll love. Gaga lang ako pero hindi ako malibog.
"Relax.." huminga siya ng malalim at pumikit ng mariin. Nang dumilat siya ay nagtama ang mga mata namin. Napakunot ang noo ko when I saw fear, agony and excrutiating pain on his eyes.. gusto kong umatras sa dami ng emotion sa mga mata niya. What happened to him?
Napahawak ako sa railings habang magkatitigan kaming dalawa. Ang galit ko ay biglang naglaho at napalitan ng sympatya sa kanya.
"I don't know how will I tell you what I'm going through.. But I need you, Sasha.. trust me.. I badly need you.." nagsusumamong salita niya kaya napalunok ako. Nag iwas siya ng tingin sabay igting ng panga. Saglit akong natigilan dahil sa biglang pagkalabog ng dibdib ko. How can I help him if I can't understand him?
"Make me understand.." salita ko na halos ako nalang ang nakarinig. Natigilan si Luther saglit at umigting ulit ang panga.
"After everything you'll understand."
"Nakabuntis kaba?" Matapang na salita ko na may bahagyang iritasyon. Umuwang ng konti ang bibig niya tsaka ngumisi ng tipid.
"Sana ganon na nga lang.. pero hindi, e."
"Eh ano? You want my help pero ayaw mo sabihin ang problema.. I can't.." sagot ko. Totoo naman.. how can I help him kung hindi ko alam kung ano ang problema? Hindi ako manghuhula. At ayokong pumasok sa isang bagay na hindi ako sigurado. Paano kung malaki pala ang utang niya? Pwede iyon dahil sugarol si Luther. Paano kung nakabuntis siya talaga at kailangan niyang pagtakpan iyon sa pag gamit sa akin? Naiiling ako. See?-- hindi pa man ako pumapayag pero nag ooverthink na ako.
"Tsss.." may bahid ng iritasyon na sagot niya. Umirap ako habang pinananuod siya na hindi pa din masabi kung ano ang dahilan. "Nevermind.." tumalikod si Luther at nagsimulang maglakad.. kumuyom ang kamao dahil sa sobrang iritasyon. Ano yon? After he announced to the public that I'm his girl.. bigla niya akong ilalaglag sa ere? How bad! Hindi pa nga totoo, natapos na agad?

YOU ARE READING
No Strings (Strings Series 1)
General Fiction(Bachelor series 3 Luther Jameson Vera Cruz) Not every story has it's perfect ending..