No Strings (Strings Series 1)

16. His Papa

"Where's your dad? Did he said anything to you?" Umirap ako ng palihim after I put my blush-on. Mom went inside my room and hesterically asking about dad's last will. Duh! Sa tingin ba niya magpapaalam sa akin si Dad if ever he leave? Sa kanya nga hindi nagpa-alam sa akin pa kaya?

Hindi ako sumagot. Dumiretso ako sa walk in closet to find dress that will fit for the party. Tonight.. Luther's going to introduce me to his dad. Wala pa din akong alam sa nangyayari pero eto ako at open arms na tumutulong sa kanya. I  think pwede na akong maging nominado para sa best actress award!

"Sasha.. I'm talking to you!" Galit na sigaw ni Mommy. Napatingin pa ako sa phone ng biglang mag vibrate.

Luther

- gonna pick you at seven.

Alas sais na ngaun ng gabi kaya may oras pa ako. Huminga ako ng malalim at nagtipa ng reply.

Me

- house or meet up?

Hindi naman niya kasi ako sinusundo sa bahay. Hinahatid niya ako pero never sinundo. And with mom's state right now. Parang mas gusto ko na magkita nalang kami sa ibang lugar.

Luther

-house?

"Sasha are you deaf?" Napasinghap ako ng nakasunod na pala si Mommy sa loob ng walk in closet ko. Ibiniba ko ang cellphone ko at hinarap siya.

"Mom," huminga ako ng malalim para maibsan kung anong iritasyon man ang nabubuo sa akin. "I can hear you.. very loud and clear.."

"Yun naman pala! Why are you not even answering me?" Singhal ni Mommy kaya bahagya akong napasinghap. What's wrong with her? Seeing my mom now makes me think that she's already lost her sanity!

"Kasi paulit ulit nalang! Dad here! Dad there! Dad everywhere! What the hell mom?! If he leaves then accept it!" Singhal ko din kaya bahagyang natigilan si Mommy. I can't take it anymore.. hindi ba siya nag-aalala para sa amin ni Kristele? Si daddy nalang ba talaga ang mahalaga sa kanya? Wala na ba siyang pakialam sa nararamdamin namin mga anak niya?

"How dare you, Atasha! Wala kang utang na loob! Pinalaki kita at tina--" hindi na natuloy ni Mommy ang sasabihin niya ng biglang lumabas si Kristele galing kung saan.. "Mom!! You're losing it! Tigilan mo si ate!" Sigaw ni Kristele sabay hila kay Mommy na nagpupuyos ang mga mata na nakatingin sa akin. Nabigla din ako kaya ko siya nasagot. I did not mean it.

Pero bakit pinamumukha niya sa akin ang nagawa niya bilang nanay namin? Responsibilidad niya iyon as my mother. Ginawa ko din ang part ko as her daughter. Bakit nakalimutan niya iyon? Kailangan talaga umabot kami sa ganito? My youth fucked up para sa kanya. Si daddy nalang ba talaga ang mahalaga? Nangilid ang luha sa gilid ng mata ko pero hindi ko hinayaan bumagsak. I don't want mom to have satisfaction. Baliw na siya at obsess about daddy.

"Get out of here!" Sigaw ni mommy. I smiled bitterly and confidently walk towards her. "I'm sorry..." dinampot ko ang bag ko at tuluyan ng lumabas. Ganito naman palagi. I hate having an argue with her. Kasi, kahit ako ang tama ay ako pa din ang nagpapakumbaba.

"Ate.." Kristele looked me and smiled weakly. I tapped her head and smile timidly trying to hide my real feelings. "I'm okay.."

Paglabas ko ng bahay ay nagpakawala ako ng malalim na buntong hininga. Iniwasan kong pumatak ang mga luha sa mata coz' it might ruin my make up.. and for some reasons ayokong umiyak. Napapagod na akong umiyak ng paulit ulit sa walang kwentang dahilan.

Napasinghap ako ng biglang nagvibrate ang cellphone ko. It's Luther.

(Hello)

[Where am I going to pick you up?]