Harry's POV
Zayn neemt mijn plek in op de gang terwijl ik naar binnen loop. De plek waar net nog paniek was voelt nu rustig aan. Vredig.
Zenuwachtig bal ik mijn handen in een vuist. Jason staat bij het raam, met zijn rug naar me toe.
Mijn blik gaat naar Jessica. Ze ziet er doodop uit. Aan de dekens te zien heeft ze een hoop bloed verloren, dus dat is ook niet heel gek.
Ik wil naar Jessica toelopen, maar dan klinkt er een geluid door de kamer. Het geluid van een huilend baby'tje. Jason draait zich om. 'Ik denk dat hij zijn vader nodig heeft.' Glimlacht hij.
Hij loopt naar me toe. 'Ik denk het.' Zeg ik. Ik moet eerlijk toegeven dat ik nog nooit een baby heb vastgehouden. Laat staan mijn eigen zoon. Ik heb een zoon..
Het gaat nog facking lang duren voordat dat door gaat dringen.
Onhandig neem ik de baby over. Jason klopt op mijn schouder en verlaat de kamer. Ik wil hem roepen zodat hij de baby overneemt, maar als ik in zijn blauwe ogen kijkt veranderd er iets in me.
Hij stopt met huilen en staart me aan met grote ogen. Alles is zo klein. Zijn handje klemt zich vast aan mijn duim. 'Welkom op de wereld.' Fluister ik.
'Je moeder ligt nog te slapen, dus je moet het met mij doen voorlopig.' Glimlach ik. Het is donker in de kamer, het enige licht komt vanachter de witte gordijnen. De maan staat bovenaan de lucht.
'Ben je niet moe? Ik bedoel, je hebt net bijna je moeder vermoord.' Grinnik ik.
Weer alleen die blik. 'Ik weet niet eens je naam. Je bent zo snel gegroeid, we hebben niet eens een kamer voor je.'
'Ik weet zeker dat Jessica al een naam bedacht heeft, maar tot dan noem ik je Harry junior. Oké?' Ik ga met mijn wijsvinger over zijn neus.
'Kijk, dit is je moeder.' Ik loop naar Jessica toe en ga op het bed zitten. 'Is ze niet mooi?' Ja dat is ze. Met mijn lege hand ga ik naar haar gezicht en veeg een pluk haar achter haar oor.
Harry Junior trekt mijn wijsvinger richting zijn mond en begint erop te sabbelen. 'Heb je honger?' Lach ik, maar op dat moment bijt hij zachtjes in mijn hand.
'Auw, what the fuck' Lach ik. 'Honger dus..'
'Beetje kunnen wennen?' Hoor ik zayn zeggen. Hij komt de kamer ingelopen en neemt plaats op de kruk naast het andere ziekenhuisbed.
'Nee.' Geef ik eerlijk toe. Misschien komt dat pas als Jessica wakker word en ze haar zoontje ziet.
'Harry, dat kindje dat je vast hebt is ontzettend.. Hoe moet ik dit zeggen.. Zeldzaam.' Begint Zayn.
'Behalve Liam zijn er geen andere halfbloed vampiers.'
'Wat houd het in?' Vraag ik.
'Halfbloed vampiers groeien sneller dan normale mensen. Ze eten meer dan normale mensen, veel meer.'
'Hoe weet je dit allemaal?' Vraag ik terwijl ik de baby in mijn handen op en neer schud. Zijn ogen vallen maar niet dicht.
'Van Jason. Trouwens halfbloedjes slapen minder, maar ze slapen wel. Heb jij geluk.' Grijnst zayn.
'En nu?'
'Nu is het een kwestie van zo snel mogelijk weg hier. Wat als de media erachter komt, ze laten je niet met rust!'
'En Jessica dan?' Ik kan haar hier niet achterlaten.
'Jessica komt bij over een paar uurtjes. We brengen haar naar huis, Louis geneest de wonden.'
'Louis.. Waarom heb ik niet eerder aan hem gedacht!' Grom ik.
'Ga naar huis met de baby. Ik zorg ervoor dat Jess achter je aankomt.' Zegt zayn.
'Nee, ik blijf hier.' Het kleine baby'tje in mijn armen, gewikkeld in een dekentje begint zachtjes te huilen. Ik sta op en wieg hem op en neer.
'Luister. Dat kindje heeft eten nodig. Ga naar huis, koop baby shit en voer het.' Zegt zayn.
'Ik kom hier nooit ongezien weg. Een jongen van twintig met een baby in zijn hand. Een pasgeboren baby zonder moeder.'
Zayn staat op en wrijft over zijn kin. Nadenkend kijkt hij de kamer rond. 'Spring uit het raam.'
'Dat kan werken.' Bedenk ik me.
'Mevrouw, we zijn hier voor controle. Waarom is de deur geblokkeerd?!' Klinkt een stem aan de andere kant van de deur. De klink gaat op en neer.
'Ga, nu!' Roept zayn. Hij trekt de bebloede dekens van Jessica af en geeft ze aan mij. 'Neem mee. Ze mogen niks in de gaten hebben.'
'Mevrouw de wit? Bent u bij bewustzijn?' Hoor ik.
Met de baby tegen me aangeklemd en de dekens om mijn andere arm heen gewikkeld gooi ik mijn benen uit het raam. Net als zayn de deur open maakt spring ik naar beneden.
Tijdens de lange val van ongeveer twintig meter stopt Harry junior met huilen. 'Gaaf hè.' Grijns ik. Ik kom met een harde plof terecht op de parkeerplaats van het ziekenhuis.
'Papa brengt je thuis. Geen zorgen, je bent veilig' Zijn handje pakt mijn shirt en klemt hem vast. Ik ook van jou, junior.
Zayn's POV
'Sorry, de deur hier is nogal stroef.' Probeer ik te redden wat er te redden valt. Ze scant mijn gezicht en trekt een wenkbrauw op.
'Daar heb ik anders nog nooit last van gehad.' Zegt de dokter. 'José' Staat op haar naamkaartje. Dr. José.
Ze draagt haar haar op een strenge knot en kijkt me aan alsof ze me elk moment in elkaar gaat beuken.
'Ik kom hier voor mevrouw de wit.' Haar stem kraakt op een irritante manier.
'Het gaat goed met haar. Ze was net wakker, maar nog moe.' Lieg ik. Even twijfel ik of ze het wel geloofd, maar dan knikt ze.
'Dat heb je als je net bent aangereden, hè' Grijnst ze op een enge manier waardoor er een rilling over mijn rug gaat.
Ze bekijkt de blauwe plekken en test of alles goed gaat. 'Ik neem aan dat je haar vriend bent. Je bent hier maar alleen met haar, toch?' Vraagt ze.
'Nee.. Uhm, ik ben niet alleen. Die man die op de gang staat is er.'
'Man? Er stond geen man.' Zegt ze. Ze schrijft iets op het blok aan Jessica's bed en wenst me dan een fijne nachtrust, alsof ik hier blijf slapen.
Nadat ze weg is bekijk ik de gang, ze heeft gelijk. Jason is verdwenen.. Waarom?
Ik knip het licht dat de dokter heeft aangemaakt weer uit en schuif het raam zo ver mogelijk open. 'Ik hoop dat het geen pijn gaat doen bij je..' Fluister ik terwijl ik haar zwakke lichaam optil. Ze is hopelijk nog steeds verdoofd.
Ik luister even naar het geluid achter de deur. Loopt er iemand in de gang? Komt er iemand binnen?
Als ik geen geluiden hoor ga ik ervoor en spring de afstand zonder moeite naar beneden. De straat is leeg. Fack, het is gewoon gelukt. Niemand heeft ons gezien.
Als ik me omdraai zie ik dat ik te vroeg gejuicht heb.
__________________________
Haaaaii,
Ik kan het echt niet vaak genoeg zeggen; bedankt voor alle leuke berichtjes! Jullie zijn echt geweldig!
Sorry voor het iets langer wachten, ik wilde het gewoon echt goed doen. Ik hoop dat dat een beetje gelukt is.
Love youux Liz
