Hoofdstuk 147

4.4K 446 165
                                    

Als we bij het huis aankomen verwacht ik dat alle jongens op me afspringen en bestormen met vragen; ik weet bijna zeker dat iedereen al wist dat Harry me ten huwelijk zou vragen.

Het valt mee; behalve perrie zit er niemand in de keuken. Sinds dat zij en zayn serieus daten vind ik haar steeds vaker in ons huis en ik vind het gezellig. We kunnen goed met elkaar omgaan en zijn beste vriendinnen geworden in de afgelopen maanden.

'Hey.' Glimlacht ze terwijl ze opkijkt van het tijdschrift in haar handen. Ze leest een mode tijdschrift, echt iets voor Perrie. Haar ogen gaan naar de opvallende ring om mijn vinger. Haar mond valt open. 'Oh mijn god, jess!' piept ze.

'Daar gaan we.' Grinnikt Harry terwijl hij met zijn ogen rolt. Ik sla zachtjes tegen zijn arm.

Ze komt naar ons toegelopen met open armen. 'Jullie.. Omg.. Wanneer?!' Lacht perrie, ze slaat haar armen om me heen. 'Hij is prachtig Jess, echt waar.' Ze pakt mijn hand en bekijkt hem aandachtig.

'Dankjewel.' Glimlach ik. Langs perrie af zie ik zayn de keuken in lopen met Noah op zijn arm. Hij had beloofd op te passen terwijl we weg waren.

'Mama!' Roept Noah. Dat en 'Papa' is het enige wat hij kan zeggen. Hij is zoveel gegroeid het is ongelofelijk.

'Hij bleef maar roepen.. en roepen en roepen.' Lacht zayn. Noah grijpt zijn neus en begint te schateren van het lachen. Zayn trekt Noahs handjes van hem af en overhandigd hem aan Harry.

Plotseling pakt perrie mijn hand en houd hem in de lucht. De ring blinkt in het licht dat van de lampen boven het fornuis uit komen. 'Ze zijn verloofd!' Roept ze.

Zayn's mond valt open. 'Fuck!' Hij pakt Harry's schouder vast. 'Ik zei toch dat ze ja zou zeggen!' Lacht hij en omhelst Harry waardoor Noah tussen hun in word geplet. Ik zie hoe Noah's kleine handje zayn probeert weg te duwen.

Na Harry krijg ook ik een knuffel van zayn. 'Gefeliciteerd!'

'Waarmee?' Zegt Liam die samen met Louis de keuken in komt lopen. Ze zijn gekleed in overallen vol blauwe verf van Noahs kamertje.

'Ze gaan trouwen!' Is perrie me weer voor. Louis en Liam kijken allebei verbaasd op. Ik houd mijn adem in voor hun reactie, maar als Liam begint te glimlachen ontspan ik weer.

'Maar dat is geweldig!' roept Louis. En zoals ik gedacht had stormen de twee jongens op ons af om ons te feliciteren. Dan hoor ik opeens een gekuch.

Ik kijk op en zie Niall in de deuropening staan. 'Gaat alles goed? Wat zijn jullie aan het doen?' Lacht hij. Ongemakkelijk verschuif ik op mijn andere voet.

'Jessica en Harry gaan trouwen, is dat niet geweldig!' Zegt perrie. Niet wetend wat er ooit is gebeurt tussen Niall en mij.

'Oh.' Zegt Niall. Voor een moment zie ik de pijn achter zijn ogen. Bijna wil ik mijn excuses aanbieden, maar ik houd stil.

Opeens komt er achter hem vandaan een meisje tevoorschijn. 'Dit is Isis.. van het ziekenhuis.' Zegt Niall ongemakkelijk. Zijn hoofd word zo rood als een tomaat.

'Aha, Isis van het ziekenhuis.' Lacht Harry. Hij haalt zijn wenkbrauwen twee keer op.

Dan loopt Niall naar ons toe. 'Gefeliciteerd.' Lacht hij. Als hij Harry omhelst voel ik opeens alle rust die er ooit was in mijn leven terug komen. Alsof alles op zijn plaatst valt.

Niall slaat zijn armen om me heen en trekt me in een knuffel. 'Gefeliciteerd Jess.' Zegt hij hardop. 'Ik meen het.' Fluistert hij in mijn oor en trekt weg.

Na alle knuffels en felicitaties weet ik eindelijk mezelf los te wurmen van de rest en naar boven te lopen.

Ik open de deur van de slaapkamer, waar al maanden niemand slaapt behalve Noah. Zijn ledikantje staat klaar om in zijn nieuwe kamer gezet te worden, die bijna af is.

Ik loop ernaartoe en haal het knuffeltje eruit dat hij kreeg van Harry nadat hij thuis is gekomen. Het is een klein wit beertje met een blauw truitje aan. Sinds dien heeft Noah niet zonder geslapen.

'Gaat het?' Hoor ik Harry achter me gevolgd door 'mama' Van Noah.

'Ja, natuurlijk.' Ik houd mijn hand omhoog om hem de ring weer te laten zien.

'Gelukkig waren ze blij.' lacht Harry nerveus.

'Waarom zouden ze dat niet zijn?' Vraag ik.

Harry zet Noah op de grond die meteen naar me toe kruipt. Ik til hem op en loop naar het bed.

'Weet ik veel. Ben jij blij?' Hij gaat naast me zitten.

'Meer dan dat, Harry.' Ik leg mijn lege hand op zijn wang, de andere gebruik ik om Noah tegen te houden. Hij gebruikt me als klimrek als hij de kans krijgt.

Harry leunt naar me toe en kust mijn lippen zachtjes. 'Gelukkig.'

Met een snelle beweging pakt hij Noah op en houd hem in de lucht. Noah schatert het uit van het lachen.

Ik laat mezelf op het bed vallen en verdwijn in gedachte.

Wat als ik die ene dag niet was weggegaan thuis? Wat als mijn tante.. of moeder gewoon thuis was? Wat als ik niet uitgegleden was? Had ik hem dan gevonden?

Was ik dan achter zijn geheim gekomen?

Ik kijk toe hoe Harry Noah naast zich legt en hem kietelt. De kuiltjes in zijn wangen, de kuiltjes in Noah's wangen. De groene ogen, Noah's groene ogen. Ze zijn perfect.. Ze zijn van mij.

Harry merkt op dat ik ze aankijk met tranen in mijn ogen. Ik veeg ze snel weg terwijl ik glimlach.

'Kom.' Hij trekt me naar zich toe. Noah tussen ons in. 'We zijn compleet.'

'Ja.. Ja dat zijn we.' Glimlach ik.

'Ik hou van je, Jessica. Vergeet dat nooit.'

'Nooit.'

_________________________

Heyy lieve mensenn,

Ik wil jullie bedanken voor alle steun die ik kreeg van jullie voor dit verhaal. Omggg de reads en de votes waren super, maar de comments waren nog wel het beste!! Ik hou van jullie allemaal en bedankkkkkt!!

Dit is het einde van bad! Er komt geen vervolg. (Nog niet in ieder geval). Het is super wat jullie voor me gedaan hebben dus nog een ding; Zal ik nog 1 hoofdstuk maken met de bruiloft. Ja of nee?!!

Xxxlizz

Ps: ik maak sowieso nog een soort afsluiting x

Bad 2Unde poveștirile trăiesc. Descoperă acum