'ik ben Namjoon en jij?' Namjoon huh? Ik ken die naam. Ik kende vast iemand die zo heette voor ik mijn geheugen verloor. 'Ik ben Luna.' Hij glimlachte. 'Nou ik maak de andere maar wakker om te vertellen dat je wakker bent.' En met dat liep hij weg. Je pakte je telefoon en belde Lola. 'Hallo met Lola met wie spreek ik.' Zei ze 'Hi!! Met Luna.' 'Hi!!! Hoe is het bij de jongens?' 'Goed hoor maar ik ben net pas bij wakker.' 'Doornroosje!' Ik lachte om haar vergelijking en ze lachte mee. 'Dus ben jij al thuis?' 'Yep!' 'Hoe kun je me zomaar achterlaten!' Zei ik nep verontwaardigt. 'Ik zou je natuurlijk wel slapend in een koffer willen proppen maar dan waren we denk ik niet langs de douane gekomen.' Ze lachte. 'Oke, ik snap je punt.' 'Dus hoe gaat hij?' 'Goed ik ben een beetje duizelig.' 'Nou in iedergeval fijn dat je wakker bent.' 'Yep!' Toen schreeuwde iemand van beneden. 'We gaan eten!!!' Mijn maag rammelde opeens. 'Sorry Lola ik ga eten!' Zei ik 'Oke doei!' 'Doei!' Ik drukte Lola weg en stond op. Na even mijn evenwicht vinden ging het goed. Ik liep naar de deur en deed hem open. Toen pas kreeg ik door hoe groot het huis eigenlijk was. Ik keek rond. Waar moest ik in hemelsnaam heen?!! Ik stond in een gang met ik weet niet hoeveel kamers die er bijna identiek uitzagen. Na minuten lang hebben gestaan besloot ik om naar rechts te lopen. Ik telde de deuren. Tien die eruitzagen als slaapkamers. Een geluidsdichte. Ik stopte toen ik muziek hoorde. Ik opende de deur een klein beetje. Een jongen was aan het dansen op het ritme van een liedje dat me heel bekent voorkwam. Na lang genoeg daar hebben te staan kwam ik naar binnen. Ik moest wel. Ik moest de weg weten naar het eten. Ik was uitgehongerd! Ik klopte. Hij hoorde het niet. 'Hey.' Hij hoorde het nogsteeds niet. 'HEY!' Eindelijk hoorde hij het en hij kwam naar me toe. Hij zei iets tegen me in een andere taal. Gek genoeg verstond ik het. Hij zei. 'Oh je bent wakker. Hoe gaat ie?' Ik zei in dezelfde taal. 'Goed hoor maar weet jij waar je kunt eten?' Hij knikte. 'Ik doe je muziek even uit dan kom ik met je mee.' Hij liep naar de radio die daar stond. 'Oke.' Hij deed de muziek uit. 'Wie ben je eigenlijk?' Vroeg hij. 'Ik ben Luna en jij?'
YOU ARE READING
Geheugenverlies {BTS ff}✔
FanfictionJe hebt een ongeluk gehad en je bent je geheugen verloren. Of tenminste dat heeft de dokter je vertelt. Je word wakker bij 7 jongens. Waarom ben je daar? En wat gebeurt er als je langzamerhand je geheugen terugkrijgt? Lolol ik kan dus echt geen sa...
