Be Who's Nanny?!

XXIII: Unbelievable

Rohan's POV

"Mamayang gabi pa ako pupuntahan ni kuya." sabi ko tapos I pushed her out of the way and went inside the house para hanapin yung wallet ko. Naiwan ko kasi yung wallet ko. Laging nakahook doon yung door keys ko. Buti nasakin yung car keys ko.

"By the way, my friends are coming. Ayan ha, nagpaalam ako. Rule #2." sabi ko, tapos humarap sa kanya at tumuro sa ilong nya. Dama ko kasi na sinusundan nyako. Napatingin ako sa paa nya.

"Ok na paa mo?" sabi ko, tapos tumingin sa mukha nya.

"Oo! At baka nakakalimutan mo na may pag-uusapan pa tayo?!" sigaw nya bigla sa mukha ko, kaya napalayo ako sa kanya sa gulat. I just made a smirk and went to the kitchen.

"Hoy, demon! Kinakausap pa kita!" sabi nya habang sunod lang ng sunod sakin. Diretso lang ako, hanggang sa nakita ko sa dining table ang isang box ng cake, and the decors are scattered beside it, still on its pack.

"Para san to?" sabi ko.

"Wag mong ibahin ang topic!" sabi nya sakin. Yung mukha nya halos pula na sa sobrang inis habang ako naman, di ko mapigilang mapangiti-- I mean, mapatawa. I mean, look at that face! Isn't that funny?

"Ano ba yung topic?" sabi ko habang pinipilit na ilagay sa mukha ko ang walang kamatayang poker face.

"Why did you kiss me?" sabi nya habang nakapamewang. Yung mga labi, gigil na gigil. Wait, why am I even looking at her lips?!

"Wh- what? I mean.. It's not a big deal. It's just a kiss on the cheek." sabi ko tapos pumunta sa ref at kumuha ng isang can ng softdrink at uminom.

"Not a big deal? Sayo, it doesn't matter. Pero sakin, it matters A LOT!" sabi nya, tapos she looked away habang naka-crossed arms

Binaba ko yung can ng softdrink na hawak ko sa mesa tapos lumapit sa kanya, sabi ko, "It's just a kiss on the cheek! Why are you getting mad about that?! You want another one?! Here!" tapos I kissed her cheek, kaso humarap sya.. and instead sa cheeks..

Nanlaki ang mga mata ko, pati rin ang mga mata nya. Tinulak nyako palayo habang namumula ang mga pisngi, yung mga mata nya kasinglaki na ng sa owl.

"What.. just... happened...?" bulong nya, tapos humawak yung isa nyang kamay sa dibdib nya, yung isa sa labi nya.

"Zaira, di ko sinasad--"

"THAT WAS MY FIRST EFFIN' KISS!! YOU TOOK IT!! ARGH.. I'LL--" she was cut off from what she was saying nung narinig namin yung sigaw ni Darwin. Patakbo kaming pumunta sa may pinto.

"PARE, SINO SILA?! UNBELIEVABLE!!" sabi nya sakin. Si Wilson at Althea ata. I'm not sure of the girl's name. I took a glance of their faces to make sure, and I knew that they're Zaira's friends.

Tumingin ako kay Zaira habang nakataas ang isang kilay, asking her what's happening.

"Wait, I can explain!" sabi nya. She's mad at me a few seconds ago, and now it's as if I didn't do anything.

"Rule #2, broken." sabi ko, then I clucked my tongue as I shook my head side-ways.

"Mga pare, pasok." sabi ko sa mga kaibigan ko. May dala silang mga paperbags at plastic.

"Unbelievable." sabi ni Darwin habang pumapasok and shaking his head.

"You don't need to explain. All you have to do is party with us. Your friends can join too." sabi ko tapos nakiupo sa sofa katabi ng mga kaibigan ko.

Nilabas na ni Harold yung laman nung dala nyang paper bag, ganun din si Lawrence at Darwin.

"Hoy, BAKIT MAY BEER?!" sabi ni Zaira.