XLII: Men In Black

236 10 1
                                    

Rohan's POV

"Hap--" naputol sa sinabi si Tao nung pagbukas nya ng pinto.

"Oops, I forgot.." sabi ni Tao habang nakangiti.

"Why were we hurrying?" Tanong ni kuya, tapos napatingin sya samin.

"Let's go to the other room." Sabi ni Tao.

Lumabas kami ng kwarto, tapos kinuha nya yung susi para sa kabilang pinto, then he opened the door. Gaya sa kabilang pinto, nakapatay yung ilaw.

Pagpasok namin, sinara ko agad yung pinto, tapos binuksan agad ni Tao yung ilaw.

"HAPPY BIRTHDAY!" sigaw nung mga members kasama si Manager hyung na may dalang cake, tapos sinindihan ni Shumin hyung yung kandila.

"Wow," narinig kong bulong ni kuya. Lumingon ako sa kanya at nakita ko syang malapad na nakangiti.

Kinantahan namin sya habang nakabilog kaming nakapalibot sa kanya.

"Saengil chukhahamnida~

Wooooh!" everyone cheered as the cake was in front of him, waiting for the candle flame to be blown.

"Make a wish." sabi ko, tapos ngumiti si kuya bago pumikit, tapos pagdilat nya, hinipan nya yung kandila.

"Thank you, guys. I wasn't expecting anything like this. Thank you." sabi ni kuya habang di mabura yung ngiti sa labi nya.

Sandali lang kaming nagparty. It was very simple, even the games. Yung mga regalo kasi namin na ibibigay sa kanya, nilagay na pala nila sa kwarto ni kuya nung umalis kami kaya di rin kami natagalan.

"Goodnight everybody. It's getting late and we should take some rest. Especially you, maknae." sabi ni Kris hyung.

"Ne." sagot ko, tapos pumasok sa kwarto kasabay si Tao.

Pagpasok na pagpasok, bagsak kaagad ako sa kama ko. Nakakapagod~

"Ya, Kris hyung said we'll go back to the Philippines." sabi nya.

"What? Why? I mean, what for?" tanong ko sa kanya habang napaupo sa kama.

"I wasn't sure.. but I think it's about a party? I forgot. There'll be a meeting about that tomorrow."

"But tomorrow's my flight back to the Philippines."

"Then maybe you're with us at the flight back." sabi nya tapos humiga at pinatay ang ilaw.

Flight back?

Ano na naman ang meron?

Zaira's POV

"Lu, have you packed your stuff?" tanong ni Althea sakin pagbukas nya ng pinto.

"Just finished. Sigurado ka bang seminar lang yun?" tanong ko naman pabalik sa kanya habang binibitbit yung backpack ko palabas.

"Oo. Sabi ni tita kakailanganin natin yung seminar na yun someday." sabi nya, tapos nagpaalam sa parents nya bago kami dumiretso palabas.

"Babe nakapagpaalam kana?" tanong ni Wilson kay Althea habang kinukuha yung backpack ko para ilagay sa compartment.

"Oo naman, yes. Ako pa?" sagot nya habang nakangiti.

Wilson brought his car at yun ang ginamit namin para makapunta sa airport. Sinalubong namin dun ang driver nya, tapos iniwan nya sa driver yung kotse.

The flight was alright. Usually kasi maalog. Maulap kasi. And sometimes Althea sleeps and she snores. Loudly. Buti si Wilson ang katabi namin (middle seat) at hindi sya nakatulog kasi nanood sila ng movie. I think it was about a girl named Eyah? I forgot the title pero ang alam ko, yaya rin sya like me. May amo na pogi like me. Masama ang ugali ng amo dahil may pagkagangster like me. The difference is that I'm rich, I'm pretty, and lastly and most importantly, in the end, si Eyah at amo nya ang nagkatuluyan. Kami ni Rohan? Pshh. Walang pag-asa. But I don't care. May Luhan ako. Pero isa pa yung sakit sa---

Be Who's Nanny?!Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang