Be Who's Nanny?!

XXXVI: Misunderstood

Author's POV

(HI :D Nagbabalik ang inyong baliw na otor XD HAHA Ayun.. Mahaba-haba to. Paalala po kasi may SPG po na part dito. CHOS LANG XD HAHA AYLABYU kasi binabasa mo padin to T^T AYEM SHO DRAMATIC T^T XD HAHA Jowk ayan na. Naiinip kana eh. Baka nga i-skip mo na to sa kainipan -_- XD HAHA Ayan na ngaaaa~ XD AHAHA)

"Ok sige. I'll be on my way." sabi ni Rohan sa cellphone.

"Sige, ingat!" sagot ni Zaira bago binaba ang tawag.

Nagmadaling nag-ayos si Rohan ng sarili. Nagpalit lang sya ng t-shirt, kumuha ng cap, kinuha ang cellphone, saka lumabas ng condo. Nagpunta sya kaagad sa parking lot at nagdrive sa mall kung nasaan si Zaira.

To: 내 천사

Hey, where are you?

Nagsend sya ng text message kay Zaira habang nakatayo, naghahanap sa harap ng mall. Maya-maya receive sya na message.

From: 내 천사

Nandito nga sa coffee shop. Ikaw ang nasan na?

Nagpunta kaagad si Rohan sa pinakamalapit na coffee shop sa mall nayun, at nakita nya si Zaira na nakaupo sa tabi ng clear glass wall ng shop na nakaupo at naghahanap habang hawak ang cellphone.

Nakangiting ni-dial ni Rohan ang number ni Zaira.

"Asan ka naba?" sabi nya. Nakita ni Rohan kung gaano kainis at kainip ang itsura ni Zaira at hindi nya napigilang matawa.

"Lumabas ka na jan. Nandito nako." sagot ni Rohan habang binabantayan ang bawat galaw ni Zaira sa loob ng shop. Umikot ikot ang ulo ni Zaira kakahanap kung nasan si Rohan, pero lumabas na rin sya mula sa coffee shop dala yung mga gamit nya, pati na rin yung frappucino na binili nila ni Misty.

"Ayan na, lumabas nako. Asan kana?" sabi nya habang naghahanap padin.

"Walk a few steps forward." sabi ni Rohan habang nakatayo, nakatingin sa paghakbang ni Zaira.

Maybe she can't notice me in this crowd with my cap on.. Sabi ni Rohan sa utak nya.

"Ang dami mo namang arte. Oh, ayan na naglalakad na. Asan ka na ba kasi?" sabi ni Zaira habang nakatayo at lumilingon sa paligid. Nahagip ng mata nya yung isang lalaki na naka-multicolored shirt. Akala nya si Rohan na yun, pero inisip nya na hindi, dahil si Rohan mismo nagsabi na ayaw nya magsuot ng colorful na shirt.

"Para ka namang bulag. Nasa harap mo nako eh." sabi ni Rohan tapos tumawa.

"Humarap ka ulit sa coffee shop." sabi ni Rohan. Ginawa yun ni Zaira, so nakatalikod na sya kay Rohan.

"Ang dami mong alam, Rohan! Asan ka na ba ka-- Hello? Hello?! Rohan!!" sabi ni Zaira tapos tumingin sa cellphone nya.

Naghahanap sya sa paligid when someone suddenly covered her eyes from behind.

"OMG SINO TO?!" sabi ni Zaira habang hawak yung kamay na nasa mata nya. She smelled a familiar scent..

"Sabi ko kasi sayo andito nako eh." sabi ni Rohan tapos tinanggal nya yung kamay nya sa mata ni Zaira. Humarap sa kanya si Zaira na nanlalaki ang mata.

"Nakakainis ka! Ang dami mong arte, may pa-'Walk a few steps forward' ka pang nalalaman. Pshh.." sabi ni Zaira tapos umirap.

"Hay nako.. Gutom lang yan. San tayo kakain?" sabi ni Rohan tapos hinawakan ang kamay ni Zaira at nagsimula nang maglakad.

Nakangiting naglalakad si Rohan habang hinihintay ang sagot ni Zaira; habang si Zaira naman, nakatingin lang kay Rohan.

"Alam ko nang gwapo ako. Staring at me wouldn't add up to my charms." sabi nya tapos ngumiti.