25: We are still..

530 19 12
                                    

Dedicated to: CDchelle










"Ma!  Bakit nandito kayo? " 5 months na ang lumipas simula ng pumunta ako dito sa America naging mahirap ang pagtira ko sa mga unang linggo dahil hindi ako sanay na mag isa lang pero nakaya ko naman. 

Pagbukas ko ng pinto ay nagulat ako dahil bumungad sila Mama at Papa.

"Ma bakit po kayo nandito?"

"Masama bang bisitahin namin ang anak namin? " nagtatampong saad ni Mama

"Hindi naman po sa ganun kaya lang nagulat po ako. "

"Hindi mo ba kami papapasukin anak? " nakangiting sabi ni Papa

"Pasok po kayo. " pinapasok ko sila sa loob malinis naman ako sa bahay dahil kapag wala akong ginagawa ay naglilinis ako umupo sila sa sofa at dinalhan ko naman sila ng kape.

"Kamusta na ang baby namin? " niyakap ako ni mama ng sobrang higpit hanggang ngayong parang paslit parin ang tingin nya sa akin.

"Papa si mama oh"

"Bakit? You're still our baby parin naman eh. " Niyakap din ako ng mahigpit ni Papa hanggang sa bigla nya akong kilitiin.

"Ssstooopp!! Maaaaa... Hahahaha... Helppp!! " Tawa lang ng tawa si Mama at Papa

Hindi ko inakala na magkakaroon ako ng buhay na ganito, hindi ko inakala na magiging masaya pa ako, hindi ko inakala na magkakaroon ako ng pamilyang ipaparamdam sa akin na parte ako nito at may nagmamahal sa akin. Ganito pala ang pakiramdam ng may nagmamahal sayo, ng may nag aaruga, ng may mga magulang. Sino nga bang mag aakala na ang mga iniidolo ko at pinapangarap kong sana sila nalang ang magulang ko ay totoo pala, ngayon napatunayan ko na tama ang desisyon kong pangarapin na sana sila nga ang magulang ko dahil sa tinatamasa ko ngayon.

Matapos mag umagahan ay pumasok na ako sa eskwelahan ko hinatid pa ako nila Mama at Papa sabi kasi nila ay maglilibot daw sila at pagkatapos ay susunduin ako,  bilang fan nila noon gustong gusto kong magkatuluyan sila ang dami pa ngang what ifs noon eh,  ngayon napapaisip tuloy ako ulit kung ano nga kaya kung sila ang nagkatuluyan ganito kaya sila kasaya,  ganito kaya kami kasaya?

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

"Saan ba tayo pupunta Richard? "
Si Richard ang may pasimuno nito sana ay magpapahinga lang ako sa bahay na binili ni Richard para kay Avery at iyon nga ang tinutuluyan ni Avery dito hindi naman ito malaki at hindi din maliit sakto lang sa amin mayroon itong dalawang kwarto, dalawang restroom,  may maliit na kusina at may maliit na sala.

"Basta pero sure ako magugustuhan mo ito. "
Dahil ayaw naman nya sabihin kung saan kami pupunta ay kinalikot ko nalang ang cellphone ko sa mga nakalipas na buwan ay humupa na ang issue tungkol sa amin mabuti naman at naging maayos na ang lahat dahil ayaw namin ng magulong buhay para sa pamilya namin. Makalipas ang ilang minuto ay hininto na ni Richard ang sasakyan lumabas na sya at pinagbuksan nya ako ng pinto pagtingin ko sa lugar ay napangiti ako.

"So this is it." Nakangiting saad ni Richard

"You brought me here again."

"Do you like it? "

"I love it. " its been years since the last time I came here we were just teenagers back then when Richard and I decided to take a trip. On our first day he brought me here and after so many years he did it again, riverside park was one of my favorite. It has a view of the sea and has a lot of trees that gives off fresh air, the surroundings gives you a good mood to have a walk in this perfect park. This place gives a bitter sweet memory in me because this is the exact place where Richard bended on his knees to ask me to marry him and as the air breeze the leaves on the trees fell down on us and with that I said yes to him.

Broken Home *COMPLETED*Where stories live. Discover now