Nights Of Pleasure

Chapter 1

"Isa pang tequila!" sigaw ko sa bartender nang makailang beses na akong nag-order, pero ni hindi man lang ako nililingon.

Aba at kanina pa ako rito! Muli akong sumigaw para kunin ang atensyon nito.

Sa wakas ay lumingon din siya. "Pasensya na, Ma'am. Ang dami rin po kasing customer."

Siyang tunay. Hindi ko inakala na sa ganitong klase ng lugar ay marami pa palang nagtatagong mga tao. Malayo na kasi ito sa Manila, although nasa trendy at nasa kasalukuyan ang pamumuhay.

Nakakamangha lang din itong Isla Mercedes. Dati ko na itong napuntahan noong inimbitahan kami ni Sir Melvin kasama ang buong Bachelor Squad, pati ang kani-kanilang partner para sa kanilang outing for the year.

Hindi ko nga lang noon napagtuunan ng pansin ang paligid, pero sobrang aware ako na isa ito sa pinakamagandang lugar dito sa Pilipinas. No wonder, palaging nabibisita ng mga tao, domestic man o ng mga foreigner.

Kahit siguro magpaulit-ulit akong magpunta rito ay hindi ako magsasawa. At kung darating man na masasaktan ulit ako ay dito ko gustong pumunta, rito ako magtatago.

"Here's your tequila, Ma'am. Enjoy your drink!" anang bartender nang mailapag niya sa akin ang order ko.

Pang-ilan ko na ba 'to? Hindi ko na alam. At kung paano pa ako makakauwi mamaya ay bahala na si Batman. Sayang lang at wala si Elsa, siya sana ang mag-aalaga sa akin. Nasanay na ako na siya ang nag-aalaga sa akin sa tuwing lasing ako.

Ngayon na wala siya ay parang ang hirap. Para akong na-double dead, broken hearted na nga, nawalan pa ng bestfriend.

"Shít," bulalas ko sa kawalan.

Iyong tipong gusto kong lumimot kaya rin ako nag-iinom at nagpapakalasing, pero sa ganito ko pa maaalala ang mga bagay na gusto ko nang kalimutan?

"Ano ba, Lord? Grabe ka naman magparusa, e. Para namang hindi mo ako anak," palatak ko habang naniningkit na ang mga mata. "Ang unfair, Lord! Sila ay masaya na, ako— heto, parang tanga!"

Suminghot ako nang muling tumulo ang luha sa pisngi ko. Madali ko iyong pinahid upang takpan ang nasasaktan kong pagkatao. Ilang sandali nang inisang lagukan ko ang tequila. Sa ilang beses nang dumaan sa lalamunan ko ang alak ay naninibago pa rin ako sa tapang at init na dala nito.

Hindi maipintura ang itsura ko nang malukot ang mukha ko. Padarag kong naibaba ang baso sa counter at tinunghay ang bartender. Sumenyas ako rito ng isa pa nang malingunan niya ako. Umiling-iling ito, pero madali rin namang tinugunan ang order ko.

Humagikhik ako. Ilang minuto akong nagmukhang baliw doon. Natigilan lang nang may biglang gumalaw sa gilid ko. Nasagi ako nito sa sobrang laki ng katawan niya. Maangas ko itong binalingan.

Walang sabi-sabi nang maupo siya sa bakanteng stool na nasa tabi ko. Tiningala ko siya. Pamilyar ang mukha niya kung kaya ay bulgar na nangunot ang noo ko. Matagal ko siyang tinitigan hanggang sa tuluyan siyang magbaba ng tingin sa akin.

"Ikaw na naman?" asik ko rito nang hindi nga ako nagkakamali kung bakit mukha siyang pamilyar.

Siya iyong lalaking bumangga sa akin noong isang gabi sa restaurant! Iyong lalaking napagkamalan akong baliw!

Ngumisi siya. "Dito ka nakatira? Parang gabi-gabi ka na rito, ah?"

Saglit akong natigilan sa sinabi niya. Tama nga naman na ilang gabi na ako rito. Walang palya simula nang mapadpad ako sa Isla Mercedes. Pero wait, paano niya nalaman?

"Sinusundan mo ako, 'no? Bakit alam mo na palagi ako rito sa bar?" Sinundot ko ang dibdib nito. "Uyy! Bakit mo ako sinusundan? Are you my stalker?"

Natawa ang lalaki. "Parang grabe naman yata ang pagiging delusional mo? Palagi rin ako rito. Kaya lahat ng bagong salta rito ay madali ko lang napapansin."