ARADIĞIM ADAM(GAY)- Tamamlandı-

MAVİ

(Barış)

(Cihan)

(Uzay)

(Daha çok yeni karekter gelicek bu sadece başlangıç :D...)

...

Tartaklanmaktan çok melihin söylediği cümleleri tartıyordu şuan ya da anlayamamış olasa gerek tekrar etmesi için ciddi bakışlar atıyordu. Melih oralı bile olmadan bilmem kaçıncı küfürünüde ettikten sonra geriye çekildi. Boğazına yapışmış eli uzaklaştığında derin bir nefes almıştı kısa olan. Zaten yeterince yara almıştı bu hayatta melihin vurup kırması neyi değiştirebilirdi ki? Alışıktı. Saman alevi gibi tutuştukça tutuşan melih insanların 'oooo' sesiyle durmuş, giriş kapısından içeri giren yabancı yüzleri incelemek için arkasına dönmüştü. Herkesin ağzından dökülen 'yeni çocuklar' lafıyla oda melihi ıska geçip dikkatleri üzerine çeken çocuklara bakmıştı.Kızların ağızları salyalı, erkeklerin karizma libidoları aşırı kıskançlıktan patlama doruğundaydı. Taşkının gözleri irice açılırken Kimdi bunlar? Diye söylendi.Yanından geçip giden dövmeli çocukla ve burnuna kazınan erkeksi kokusuyla acayip gerilmişti şuan. Melih onları izlerken boş anını kollayıp sıvıştı yanından. Arkasında bıraktığı kalabalığa bir 'oh' çekip sınıfına geçti.Yüzü sancılı, kaburgalarında hissettiği ölümcül acı hissi. Kaderin ona nasıl bir oyun oynadığını bilmesede çoktan 'Game over' olacağını önceden sezmişti, adı gibi emindi.Sıraya geçip çantasından çıkardığı elmayı kemirirken, sınıfa dalan çocuklara göz devirdi. Arka sıraya baktığında tolganın yerinde olmayışı tedirgin etmişti onu. Sonuçta erken gelen nadir  kişilerdendi o . parmaklarında çevirdiği kalemi masada gezdirdi. Bu koca dünya da onu anlayabilen insanlar var mıydı? Duygularını, korkularını, yaşadığı zorlukları ifade edebileceği, onu kendi olduğu için kabul edebileceği. Masaya kocaman bir kalp çizdi sonra. İçine ne yazacağını düşündü birkaç saniye. Kaybettiklerini mi? Yoksa kazandığı insanları mı? Ya da koca bir soru işareti mi yapmalıydı? Elmadan aldığı son bir ısırıkla bunları düşünmeye başladı. Geleceği her zaman kader belirlemezdi. Eğer değiştirmek istiyorsa kader kapısını, çabalamalıydı.Kalemi olduğu gibi yerine bıraktı. Çenesini avuçlarına alıp etrafında dolaşan insanlara baktı uzunca. Ne kadar yalnız olduğunu anladığı vakit gözlerini kapadı. İçinde ki gizli dünyasının kapılarını araladı usulca. Sonra düşündü kafasında biriken onca şeyi. Derin bir balçıktı onun için doğan ne kadar çabalarsa batıyordu. Peki ya tolga o da bir denizdi içinde dalgalarıyla hüküm süren. O ise içindeki en güzel balık."Biri balçık" dedi yutkunarak. "Biri ise sonsuz bir deniz yeryüzünü kaplayan." Yoğun düşüncelere dalmıştı ki öğretmenin tok sesi sınıfı susturdu. Tabiki de kendi kurduğu dünyasını da. Gözlerini araladığında öğretmenin yanıda ki çocuğu farketti.