Deepest Darkest Desire

Under the Pool (Part 5)

.

.

.

Karylle's POV

   Nagulat pa din ako dun sa sinabi ni Vice na impotent siya, kasi hindi naman halata eh. Pag hinahawakan ko , o kahit nga hindi ko pa hawakan nagagalit nah! Pero hindi naman kasi siya mukhang nagsisinungaling, at nang tanungin ko siya kung bakit ganoon, ayaw na din niyang mag kwento. Hmmp..Napasandal nalang ako sa pinto ng kwarto ko, maaga akong inihatid ni Vice kahit katapat lang niya kwarto ko kasi may kakausapin pa daw siyang mahahalagang tao. Lumakad nalang ako papunta sa aking bed and suddenly, I felt like my room has a very big space for one person only. I roaamed my eyes around my room then I saw my painting tools na nakakalat pa at wala sa ayos. Napapiling na nilapitan ko ang mga ito , parang nakakalimutan ko na yata ang totoong dahilan ng bakasyong ito. Work work din Karylle pag may time. Pinlano ko ang gagawin kong activities ngayong araw nato lalo na't mag E stop over ito sa isa sa mga port dito, hindi ko na alam kung nasan kami at nakalimutan ko ding e check ang aking itinerary. Bahala na basta ba't masimulan ko ang aking master piece. Lumabas ako sa kwarto ko, sinipat ang room ni Vice at naramdaman kong sumusikip ang aking tiyan, I can feel the butterflies in my stomach. Mabilis nalang akong lumakad papalayo doon, nakita kong nakahinto na ang barko sa isang port. Bababa na sana ako dala ng aking mga bitbit nang may mahagip ang aking paningin. 

  Si Vice! May mga kausap itong isang babaeng foreigner at dalawang lalakeng foreigner na medyo may edad nah. parehong naka suit ang mga ito, at pati din si Vice ay naka suit. Wow, ang pogi niya naman kaso lang pormal na pormal. Sino kaya ang mga kausap niya? Napatingin ito sa direksiyon ko at napatigil ito sa pagsasalita sa mga kausap niyang foreigners, he smiled at me and I smiled back. Hayan na naman ang mga malilikot na butterflies, nag-iinit ang aking pisngi at pakiramdam. Nang sagutin niya at ibalik muli ang tingin sa mga kausap ay nagpasya na akong bumaba ng barko.

  VICE POV

  In the moment ako habang kinakausap ko ang mga buyers nang mapalingon ako at nakita ko siya. She is wearing that kind of look again that makes me smile. But where does this lady think she is going without me? Hmmp. Hindi tuloy ako makapag concentrate sa sinasabi ng mga kanong ito dahil hinahanap ko siya, pero hindi ko na siya nakita. May bitbit siyang mga gamit, san kaya siya pupunta? 

  "Mr. Viceral, the deal is close. Congratulations."  The guy in the maroon suit makes me jump a bit in my seat, i saw his hands reaching out for mine as to congratulate me. 

Another deal is close! Of coarse, I am Jose Marie Borja Viceral who would say no to me and to my proposals? NO one! I make the best proposals as always kaya lagi kong napapaoo ang mga investors, buyers or suppliers, even girls. Kinamayan pa ako ng dalawa pang foreigners tapos ay nagpaalam na silang aalis. I took my iphone from my pocket and dialed a number. Nag ring ng tatlong beses sa kabilang linya bago may sumagot. 

  "Navarro..yes I am still here. They said yes. Ipahanda mo ang chopper ko tomorrow evening and I wil be living for Bangkok."  Nakinig siya sa sinabi ng kanyang adviser/assistant/lawyer at tumango tango. 

   "Not now...something personal pero tomorrow evening I am sure. Cancel my appointments today I won't be able to make it............

.....

......basta, basta hindi ako makakauwi ngayon may importante pa akong gagawin." 

nakinig ulit siya sa sinabi nang nasa kabilang linya saka tumawa.