"Yukina ဘယ္လိုေနေသးလည္း? ဘယ္နားနာလည္း ေခါင္းေရာကိုက္လား?"
Tatsumi မ်က္ႏွာမွာ စိုးရိမ္မႈေတြျပည့္ႏွက္ေနဆဲ!
"Yukina နင္ အဆင္ေျပရဲ႕လား! အဲ နင္ငါ့ကို မွတ္မိမွာ မဟုတ္ဘူး ဒါေပမယ့္ ရတယ္ စိတ္ထဲမထားနဲ႔ ငါတို႔က ငယ္သူငယ္ခ်င္းေတြ...."
"Kyouko !"
"ဟင္...?"
"နင္ ...နင္ငါ့ကို မွတ္မိတယ္?"
"အင္း!"
Yukina ေဖ်ာ့ေတာ့စြာၿပံဳးျပသည္!Tatsumi က တအံ့တၾသမ်က္လံုးမ်ားနဲ႔ Yukina ကို ေငးၾကည့္ေနတယ္!
"Tatsumi!"
ကြၽန္ေတာ္ နာမည္ကို ေခၚလိုက္တဲ့ Yukina ရဲ႕ ခပ္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ အသံေလးထဲမွာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ အမွတ္တရေတြအားလံုးပါဝင္သည္!
"ငါ..."
Tatsumi အသံက တိုးတိမ္ဝင္သြားတယ္!
ကြၽန္ေတာ္ လက္ကို ဆုတ္ကိုင္ၿပီး Tatsumi က သူ႔ႏွဖူးေလးနဲ႔ ထိလို႔ထားတယ္! သူ႔လက္ဖဝါးေတြထဲက ကြၽန္ေတာ့္လက္ကေလးက ေႏြးေထြးမႈ ခံစားေနရတဲ့ တခ်ိန္ထဲ စိုစြတ္လို႔ေနသည္! Tatsumi ငိုေနလား? ကြၽန္ေတာ့္ရင္ထဲ စူးခနဲ နာက်င္လို႔သြားတယ္!
"ငါေလ မင္းကို အထင္လြဲေနမိတာ! မင္း ဘူတာကို မလာဘူးဆိုၿပီး ငါမသိခဲ့ဘူး ငါေတာင္းပန္ပါတယ္ Yukina ငါ...."
"............"
ကြၽန္ေတာ္ Tatsumi ဆံႏြယ္ေလးေတြကို အသာပြတ္သပ္ေပးရင္း ႏွစ္သိမ့္ေပးမိသည္!
ငိုေႂကြးေနတဲ့ Tatsumi ကို ၾကည့္ေနတဲ့ Kyouko ရဲ႕မ်က္ဝန္းမွာ မ်က္ရည္စေလးေတြကို ကြၽန္ေတာ္ လွမ္းျမင္ေနရတယ္!
တခ်ိန္က Kyouko ေျပာဖူးတဲ့စကားေလးကို ကြၽန္ေတာ္ ျပန္အမွတ္ရမိတယ္!
"Yukina ငါႀကီးလာရင္ Tatsumiရဲ႕ သတို႔သမီးလုပ္မယ္"
Yukina Tatsumi ဆီက လက္ကို အသာရုန္းလိုက္တယ္!
"ၿပီးခဲ့တာေတြၿပီးၿပီပဲ Tatsumi ငါလည္း မင္းကို ေမ့ေနခဲ့တာပဲကို"
YOU ARE READING
You, He, Me & Stars
Fanfiction"Yukina ! ၾကယ္ေတြအျပည့္နဲ႔ ေကာင္းကင္က အရမ္းလွတာပဲေနာ္" "Yukina ! ၾကယ္ေတြေႂကြရင္ ဆုေတာင္း ! ျပည့္တယ္တဲ့" အိမ္မက္ထဲက ၾကယ္ေတြအေၾကာင္း ေျပာျပသူဟာ ဘယ္သူမ်ားလည္း ...... This is my own creation story ! Please enjoy mina ... >33<
