Claustrofobie - Niall Horan [Don't read this please ]

Chapter 6

''NIALL!'' snel ren ik Niall achterna. Natuurlijk is hij veel sneller, maar ik geef niet op. Snel kijk ik achterom. Dat had ik beter niet kunnen doen.. bam. ''AAUW' Een pijnlijke steek schiet door mijn knie. tranen stromen over mijn wangen. Daar lig ik dan op de straat. Langzaam wordt mijn knie rood. ''Skylett!'' Zayn komt aanrennen. ''Gaat het?'' Snel schud ik mijn hoofd. ''Mij.. mijn knie.'' ''Kom probeer op te staan.'' Zayn pakt mijn hand vast. Ik probeer op te staan. Mijn knie steekt pijnlijk.. zwarte vlekken vormen zich voor mijn ogen. ''Skylett!'' ''Skylett blijf bij me!.'' Zayn's stem vervaagd en opeens gaat het licht uit. 

Langzaam open ik mijn ogen. Ik kijk om me heen en zie Zayn zitten.  ''Wa... Waar ben ik?'' ''Je bent in het ziekenhuis Sky..''  Ik probeer me te herrinneren wat er gebeurt is. Ik weet nog dat ik achter Niall aan zat, en dat ik viel. Ik kijk naar mijn knie. Er is verband om heen gewikkeld. ''Waar is Niall?'' Zayn kijkt me pijnlijk aan. ''Ik heb hem nog niet gesproken..'' zegt Zayn voorzichtig. ''Wil je Niall bellen voor me?'' Zayn knikt en loopt de kamer uit. Vijf minuten later is hij nog niet terug. Ik bedoel zolang hoeft een telefoon gesprek toch niet te duren? Net als ik de rode knop naast mijn bed in wil drukken, komt Zayn de kamer weer binnenlopen. ''Niall komt er aan..'' ''Waarom duurde het zo lang?'' ''Niall drukte me weg.. omdat hij boos is.. maar ik heb het Harry gebeld en Harry heeft Niall gebeld.'' Ik knik zachtjes.'' De andere komen ook.'' ''Is goed.'' 

Na 10 minuutjes wordt er op de deur geklopt. ''Binnen..'' De jongens komen binnen, Niall als laatste. Ze geven me allemaal een knuffel behalve Niall. Dit doet pijn. De jongens gaan zitten en kijken wat ongemakkelijk rond. Ik zie ze wat verluisteren en dan staan ze allemaal op, op Niall na. Hij kijkt de jongens verbaast aan. '' Wij gaan even wat drinken halen.'' Zayn steekt nog een duim naar me op, zonder dat Niall het door heeft. Daarna sluit hij de deur. Er is een akelige stilte in de kamer. Ik raap al mijn moed bij elkaar ''Niall, er is niks gebeurt, alsjeblieft.'' Niall kijkt me boos aan, alsof hij elk moment kan uitbarsten. ''Waarom liet je hem dan binnen, en mij al die keren niet?!'' ''Omdat, jij zo bezorgt bent! Ik dacht dat je boos zal worden als ik je alles vertelde!'' ''Maar, ik was verdomme je vriendje!!'' Ik slik ''Was? wat bedoel je met was..?'' ''Hoe ik het zeg, was!'' ''Maar Niall..'' ''Niks! Blijkbaar vertrouw je mij niet ofzo. Het is over! '' Mijn ogen worden waterig. Hij staat op en loopt de kamer uit. Heeft hij het nu uitgemaakt? Tranen stromen over mijn wangen. Ik doe ook alles verkeerd. De deur gaat open en de jongens staan in de deur opening. ''Waar is Niall? Wat is er gebeurt? Waarom huil je?'' Vraagt Zayn bang. ''Het.. hij heeft het uitgemaakt.'' 

Sorrry, het is zo lang geleden... Ik heb het zo druk. Ik heb het drukste gedeelte nu gehad dus ik kan nu weer vaker uploaden! Dat ga ik ook zeker doeen!

Loveyouuuux