~ This Isn't Madness, This is Naruto! ~

I'm going to be a ninja? AWESOME!

Naruto keek me aan, hij kon dit heus niet geloven.'Van een.. Andere wereld?' vroeg hij. Ik knikte.'Van een andere wereld.' beaamde ik. Volgens mij geloofde hij me niet. Hij zette zich recht, nam zijn papieren en liet me dan hier alleen achter.

'Ik wist het, ik ben een gestoord kind.' zuchtte ik en keek uit het raam. Plots vroeg ik me af hoe het met mijn wonden ging. Ik duwde het laken weg met mijn benen en trok het kleed een beetje naar omhoog. Ik zag dat beide mijn benen onder het verband zaten. Ik zag bloedplekken, ze waren zich aan het verspreiden over heel het verband.'Is het dan zo erg?' mompelde ik en trok mijn kleed goed en trok de lakens over mijn benen. Ik zette mijn kussen goed en leunde met mijn rug tegen de kussens.

Het liefst van al wou ik gewoon dat mijn wonden genezen waren en dat ik gewoon opzoek kon gaan naar mijn wereld. Ik schoof mijn benen over het bedrand en zette me recht. Kalm en zonder enige hulp probeerde ik terug mijn eerste stappen te zetten en mijn evenwicht te vinden.'Je zou in bed moeten liggen.' Ik schrok me dood, ik voelde me betrapt. Ik keek naar het raam. Ik weet niet wie diegene was, maar ik opende het raam.'W- wie ben je?' vroeg ik. Hij glimlachte lief naar me.'Dat is iets dat je nu niet moet weten.' zei hij.'Maar, mag ik tenminste je naam weten?' vroeg ik.'Okay, dat ben ik je wel verschuldigt. Jirou, is mijn naam. Hopelijk zie ik je nog eens, zusje.' zei hij en verdween. Heh? Ik begreep er niets van! Ik heb maar één zus! Mama mag me wat uitleggen denk ik.

De deur ging open en ik zag Tsunade.'Wat doe jij daar?! Jij hoort in bed!' zei ze, ze was best bezorgd om me. Ik zuchtte en stapte weer vlotjes naar mijn bed en legde mezelf erin.'Haal Shizune eens.' vroeg ze aan een verpleegster.'Hai!' zei ze en vertrok. Ze sloot de deur en liet mij bij Tsunade. Ze bekeek mijn papieren, het waren die papieren die Naruto daarstraks vast had.'Dus,' begon ze.

'je bent van een andere wereld?' vroeg ze. Ik knikte.'Je bent dus van een andere wereld..' mompelde ze.'Wat moet ik dan doen?' vroeg ik.'Wel, ik weet alvast dat je niet terugkeren kan naar jouw wereld.' zei ze. Daar heeft ze een punt: terugkeren is onmogelijk. Terugkeren naar mijn wereld is als verrijzen van de dood. Onmogelijk.

'We gaan je moeten opleiden. De basis geven van ninjutsu, zien welk element je hebt en zo.' zei Tsunade.'U- uh, wat?' vroeg ik. Tsunade zuchtte.'Je wordt een ninja, een shinobi.' verduidelijkte ze alles.'S- serieus?' vroeg ik. Ze knikte.'AWESOME! Ik word een ninja!' zei ik en grinnikte. Tsunade had volgens mij veel zin om zichzelf te facepalmen, maar hield zich toch maar in.

De deur ging open en ik zag een jonge vrouw binnenkomen.'Tsunade, u riep me?' vroeg ze. Tsunade knikte.'Dit is Laura, ze komt van een andere wereld zo te zien. We gaan haar opleiden naar een shinobi. Kan je ervoor zorgen dat haar wonden zo snel mogelijk geheeld zijn?' vroeg Tsunade.'Ja.' antwoordde Shizune. Tsunade vertrok en de vrouw, die dus Shizune heette, trok de lakens weg en schoof mijn kleed naar omhoog.'Laura heet je?' vroeg ze voor de zekerheid.'Ja.' antwoordde ik.'Okay, aangenaam, ik ben Shizune.' zei ze en glimlachte lief.

Ze haalde mijn verband eraf.'Shizune, waren mijn wonden erg?' vroeg ik.'Het viel nog mee. Je had wel wat bloed verloren, maar niet veel. Je wonden zijn wel groot, maar ze gaan wel snel genoeg helen.' zei ze en beide verbanden waren van mijn benen. Ze bekeek mijn wonden.'Dit gaat snel helen, vertrouw me.' zei ze en glimlachte.

~ 2 dagen later ~

Helaas zat ik NOG STEEDS in dat ziekenhuis. Ik kon al snel genoeg mijn evenwicht vinden en stappen. Shizune had me kleren gekocht. Ik heb mijn fantasiëen laten gaan: Shizune had me gevraagd welke kleren dat ik wou. Shizune kwam binnen met mijn kleren.'Is dit goed?' vroeg ze en legde de kledingstukken op mijn bed. Ik bestudeerde de kledingstukken en knikte. Shizune hielp me met dat verband voor mijn borsten. Zodra ze gedaan had, trok ik dat jasje zonder mouwen aan, visnetpanties, een short en een riem met een wapenszakje.'Hier, je schoenen.' zei ze en gaf me laarzen. Ik trok ze aan en voelde me als een rare ninja.'Je ziet er geweldig uit.' zei ze. Ah, hoe flatterend!