~ This Isn't Madness, This is Naruto! ~

After a beautiful night comes an awful day!

Ik kon het haast niet geloven.. Kiba stond daar! 'Kiba..' bracht ik er geschrokken uit.'Je had me heus kunnen zeggen dat je samen was met-' 'Neen! We zijn niet eens samen! Ik.. Ik.. Ik had hem gezegd dat als ik moest stoppen met de kietel-attack dat hij mij moest kussen! Het was gewoon een durf-vraag..' zei ik, bijna en ik kreeg een paniek aanval!

Kiba zuchtte en schudde zijn hoofd.'Maak je klaar, Lau-chan.' zei hij. Ik glimlachte en knikte. Ik ging van Naruto af, die nog steeds verstijfd was van geschrokkenheid.'Kiba, wat moet ik aandoen? Mijn normale kledij?' vroeg ik.'Ja, dat is meer dan genoeg.' antwoorde hij.'Okay~!' zong ik en ging de badkamer in en maakte mij mooi op. De strepen die over mijn wangen liepen, trok ik weer wat mooier en mijn haar bracht ik terug goed in model.

Ik stond in de woonkamer, helemaal klaar om te gaan.'Naruto, maak het kot niet vuil, anders laat ik je alles opruimen en.. GEEN COMFORT.' zei ik. Hij knikte vlug.'Maak je geen zorgen!' zei hij en glimlachte. Ik glimlachte terug, gaf hem en kusje op zijn wang en zei:'Tot straks, Naruto!'

Kiba en ik wandelden gezellig door de straten van Konoha.'Zo, wat gaan we doen?' vroeg ik, ik was best benieuwd..'Dat ga je wel zien, Lau-chan..' zei hij en grijnsde. Volgens mij bleek het niets goeds te zijn..

Kiba had mij geblinddoekt, ik voelde me alsof ik al een drietal jaar datete met Kiba. Hij had mijn handen vast, ik had het hem beveeld. Ik giechelde van de zenuwachtigheid en daardoor moest hij lachen.'Kom, we zijn er bijna..' zei hij.'O- okay..' stotterde ik en zette voorzichtig mijn voeten ergens neer.

'We zijn er..' fluisterde hij. Okay, nu voelde ik me echt alsof ik al drie jaar datete met Kiba.. 

Hij haalde de blinddoek van mijn gezicht en ik liet een geschrokken zuchtje ontsnappen.'Kiba..' kon ik er nog nauwelijks uitbrengen. Kiba keek me aan en glimlachte. Ik keek hem gelijk aan en keek dan terug voor mij.

Het was precies een scène uit een of andere romantische film. Kiba had een pick-nick georganiseert: ik zag een laken op het gras en een mand vol met eten ( met daarin ook waarschijnlijk zoetigheden).'En? Wat vind je ervan?' vroeg hij.'Het is.. Prachtig..' antwoordde ik en glimlachte.'Kom, laten we plaatsnemen. Ik krijg hier honger.' zei hij en ik zag hem glimlachen. Ik giechelde en knikte.'Jij niet de enige, Kiba.' zei ik en volgde hem.

We zaten op het laken en met een drankje - gewoon soda, niets anders-, genoten we van de zonsondergang.'Wat wil je eten?' vroeg hij.'Uhm, wat heb je?' vroeg ik verlegen.'Ik heb.. Een beetje vanalles.' antwoordde hij.'Okay.. Denk er wel aan dat ik van een andere wereld kom..' zei ik zachtjes. Hij keek me aan en knikte.'Daarom dat ik verschillende zaken heb meegenomen.' eei hij en glimlachte lief naar me. Ik giechelde en voelde mezelf rood worden als een tomaatje.

Kiba heeft me allerlei zaken laten proeven, sommige lustte ik niet, andere zaken wel. Ik had Kiba verteld hoe dat mijn leven een paar dagen geleden was. Bij sommige zaken heb ik hem doen lachen.'En hebben jullie mensen om je stad te beschermen?' vroeg hij.'We hebben de politie, mensen die diefstal, moorden en zo tegen gaan, maar meestal zijn ze zo traag dat degene al dood is of dat degene al een kwartier geleden helemaal beroofd is.' legde ik uit. Kiba keek me droog aan.'Dat is lame.' Ik knikte en gaf hem gelijk.'ik denk dat het hier allemaal beter is, in ieder geval.' zei ik. Kiba knikte.'Wij krijgen missies voor mensen te beschermen, mensen hun verloren zaken terug te brengen, en zo.' vertelde hij. Ik knikte.