Een Canvas Vol Liefde✔️ (Uitgegeven)

19

''Ik wist helemaal niet dat je je rijbewijs had,'' zeg ik tegen Jared, die geconcentreerd op de weg voor ons aan het letten is.

We zitten al best een tijdje in de auto vanaf de UVAK. Als ik met het openbaar vervoer naar huis ga duurt het meestal nog langer, dus ik ben al blij genoeg dat we in dit koude weer in een warme auto kunnen zitten.

''Een rijbewijs? Jep. Een auto? Nada. Deze heb ik geleend omdat ik geen zin had om met het openbaar vervoer te gaan,'' zegt hij.

''Ah,'' antwoord ik. ''Had je geen simpeler model kunnen huren?''

Jared schudt in gedachten verdronken met zijn hoofd heen en weer.

''Nee joh, niets mis met een Audi, toch?''

Wanneer hij de snelweg afrijdt krijg ik eindelijk een beetje het idee te weten waar we zijn. Ik open mijn handtasje en haal er een gesuikerd bananensnoepje uit om deze vervolgens in mijn mond te stoppen. Jared lacht.

''Heb jij een obsessie met bananen ofzo?'' vraagt hij lacherig. ''Dat je die snoepjes gewoon naast me zit op te eten in de auto.''

Ik haal er nog eentje uit het 'geheime' vakje in mijn tas en knik.

''Hmhm,'' mompel ik. ''Ik weet nooit wat mijn ouders serveren tijdens feestjes. Waarschijnlijk hebben ze peperdure catering ingehuurd. We hebben zelfs een keer oesters gehad en een toastje met eendenleverpaté. Ik vond het verschrikkelijk goor.''

Voordat ik het nieuwe banaantje in mijn mond kan stoppen grist Jared het weg uit mijn vingers.

''Hé!'' klaag ik. ''Rijden met twee handen!''

Jared stopt het snoepje in zijn mond en draait zijn gezicht naar me toe om zijn – nu gele – tong naar me uit te steken. Nou ja!

Ik sluit mijn tasje, zodat hij er niet nog meer kan stelen en rol met mijn ogen.

''Moeten we hier zijn?'' vraagt Jared verward, wanneer hij uit het raam kijkt naar de straat waarin we rijden. ''Dit zijn villa's! Holy shit! Zijn je ouders echt rijk?'' vraagt hij benieuwd.

In de verte zie ik al een bekend wit busje staan van omroep West, wat betekend dat we niet alleen gelaten zullen worden vanavond. Lekker dan. Ik probeer mijn frustratie te verdringen, maar het is best lastig, aangezien ik zo'n hekel heb aan die arrogante kwasten van de media.

''Dat zou je kunnen zeggen,'' merk ik op. ''Uhm, zou je misschien achter ons huis kunnen parkeren? Ik heb een hekel aan die media maffia.''

Jared maakt een scherpe bocht naar rechts, weg van onze voordeur, zodat we niet langs het witte busje rijden.

''Media?!'' vraagt hij snel. ''Welke media?''

Je zou bijna denken dat Jared bang is voor de vele journalisten en reporters.

''Ja, de media? Omroep west, mensen van de privé en het AD,'' maak ik duidelijk. ''Hoezo?''

Jared draait de auto vluchtig een parkeer vak in en zet de auto uit. Hij kijkt me aan alsof hij zojuist een levende eenhoorn gezien heeft. Zijn ogen glanzen gealarmeerd. Hij frunnikt wat aan het strikje om zijn nek.