Een Canvas Vol Liefde✔️ (Uitgegeven)

23

''Zoals jullie allemaal weten is het bijna vakantie,'' zegt Rennick blij. ''Wat betekent dat jullie concentratie vandaag niet helemaal optimaal is. Dat weet ik. Daarom wil ik jullie nog een paar dingen uitleggen voordat ik de les zal voortzetten.''

Rennick's haviksogen vliegen vanachter haar groene brillenmontuur vluchtig het atelier af om te controleren of we allemaal wel opletten. Ze doen me denken aan de ogen van Jared's geschilderde feniks. Zo sterk en zelfverzekerd dat ze bijna kunnen doden. Als ze ons van te voren waarschuwt dat iets belangrijk is weten we dat we haar de volledige aandacht moeten geven.

''Mevrouw van het Zand, telefoons in de tassen alsjeblieft,'' waarschuwt Rennick Amber, die tegenover mij op haar telefoon bezig is, in het uiterste hoekje van het lokaal. ''Appen doe je maar buiten mijn les.''

Amber zucht geïrriteerd en stopt haar telefoon weg in haar broekzak. Haar ijzige ogen lijken Rennick wel tot ijs te willen bevriezen terwijl ze ijdel haar blonde haren over haar schouder naar achteren gooit. Alessia en Amy rollen met hun ogen alsof ze te goed zijn voor de docente, waarna Rennick ongestoord haar les voortzet. Ze loopt het lokaal rond, waardoor het geklik van haar hakken het enige hoorbare geluid in de ruimte is. Niemand durft wat te zeggen.

''Zoals jullie al van mevrouw Mackenbach gehoord hebben, tijdens de introductie van een paar maanden terug, worden jullie eindstukken dit jaar beoordeeld door een vakjury,'' begint ze haar uitleg. ''Aangezien één van jullie dit jaar de aanvullende beurs zal winnen.''

Na haar woorden klinken er een paar verwachtingsvolle 'oeh's' en 'ah's'. Isabella wisselt lachend een blik uit met Jill, die naast haar zit en bij Rennick's woorden gelijk begint te stralen.

''Ik wil dat jullie deze les hard na gaan denken over het stuk wat je aan het einde van deze periode gaat inleveren. Natuurlijk mag je er meerdere inleveren als je niet kan kiezen, maar wees kritisch op je eigen werk.''

Een slecht gevoel bekruipt me gelijk, waardoor ik niet zo goed weet wat ik moet doen. Het liefst ga ik één op één een gesprek aan met Rennick, aangezien ik nog steeds het idee heb dat ik hier niet thuis hoor. Al mijn pogingen tot kunst mislukken en Jared's lessen hebben nog geen wonder verzorgt de afgelopen paar weken.

''Vergeet niet je eindstuk aan te melden voor de wedstrijd van dit jaar. Als je het niet doet ben je automatisch gediskwalificeerd, wat betekent dat je geen kans meer maakt op de aanvullende beurs van dit jaar,'' legt ze uit. ''Is er nog iemand met een belangrijke vraag?''

Ik wissel vraagachtige blikken uit met Jared, die weet dat ik graag even met Rennick wil praten, maar zelfs zijn aanmoedigende knik richting de kunstdocente kan me niet overhalen het te vragen.

''Uhm, mevrouw Rennick? Lena heeft een vraag. Dat zei ze net nog tegen me voordat de les begon,'' zegt Jared, waarna ik hem het liefst uit het raam wil gooien om hem voor altijd zijn mond te snoeren. Nee, natuurlijk wil ik dat niet!