Zasiadłem za kierownicą z wkurzoną miną. Po tym jak Sam zajął miejsce obok mnie, ruszyłem z piskiem opon.
Jechałem tak, żeby wjeżdżać w każdą dziurę na drodze aby tego dupka z tyłu poobijało.
- Pogadamy? - zaproponował Sammy.
Nie odpowiedziałem. Niech się wali!
Miałem złe wspomnienia z Nogitsune i miałem gdzieś to, że to inny Nugi niż tamten.
Jakoś nie wierzyłem w jego słowa. Zadzwonię później do Stilesa i dowiem się prawdy!
Zaparkowałem na wjeździe. Sammy wysiadł z samochodu i ustał przed maską. Zgasiłem silnik i spojrzałem na przyjaciela. Rozłożył ręce na boki.
- Odezwiesz się? - zapytał.
- Ufasz mu? - przeszedłem od razu do rzeczy.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
- A czemu miałby kłamać? - stwierdził.
- Może dlatego, że to Nogitsune?! Jest podstępny, zły, arogancki, fałszywy i nie można mu ufać! - wykrzyczałem.
- Wiesz, że cię słyszę, Mike?! - usłyszałem z bagażnika.
Pewnie pozbył się taśmy podczas jazdy.
- I bardzo dobrze! - wybuchłem.
Wysiadłem z auta, po czym wszedłem do domu.
Niech Sam się nim zajmie skoro tak bardzo mu ufa!
- Hej, wujciu! - przywitała się ze mną Claudia.
- Hej. - burknąłem.
- Co się stało? - ruszyła za mną do kuchni gdzie nalałem sobie wody z kranu do szklanki - Nie znaleźliście go? - spytała.
- Gdzie Brett? - zmieniłem temat.
- Okupuje twój pokój. Pewnie masz tam już bałagan. - odrzekła z powagą.
- Świetnie. - westchnąłem.
Czeka mnie dziś spanie na kanapie.
Claudia odwróciła się w stronę drzwi. Ja nie musiałem. Wiedziałem kto przez nie przeszedł.
- A jednak go znaleźliście. - zauważyła.
- Zróbmy tak...- Nogitsune spojrzał błagalnie na Sama - Powiem wam wszystko co wiem, a potem dacie mi odejść, okej? Muszę zniszczyć Murkoffa. Obiecałem to Stilesowi! - oznajmił.
- Akurat, bo uwierzę, że Stiles miał z tym coś wspólnego. - prychnąłem, odwracając się przodem do niego.
- Jaki ty jesteś nieufny! Nic ci nigdy nie zrobiłem! Za co mnie tak nienawidzisz?! - wykrzyczał.
- Dobrze wiesz za co! - uniosłem się.
- Za to kim jestem, tak?! Przykro mi, ale tego to ja już nie zmienię! - zapewnił.
