Who is going to proposal first?

CHAPTER 14

"Yürüyemiyorum işte,Aman Tanrım ömrümün sonuna kadar sakat kalacağım!"

Harry koltuk değneklerimi tekrar ellerime verirken sabır ister gibi yukarı baktı."Louis abarttığının farkında mısın,yürümek için bir çaba bile göstermiyorsun!"Ona dudak büzüp başımı yere eğdim."Birazda bu senin için suçun,beni kucağında taşımana o kadar çok alışmışım ki yürümeyi unutmuş olmalıyım!"

Kocaman sırıttı."Emin ol gökyüzü seni kucağımda taşımaya bende çok alıştım ama eninde sonunda yürümen gerekecek,hadi bir daha dene"Koltuk değneklerini kendine doğru çekti ve merakla benden gelecek ilk adımı bekledi."Harry ayağımın üstüne fazla yüklenince çok acıyor,yere doğru düzgün basamıyorum bile,sen bana yürümekten bahsediyorsun"

Sinirle homurdanırken koltuk değneklerini bir kenara bıraktı ve ellerimizi sımsıkı birleştirdikten sonra tam karşıma geçti."Şimdi yavaş yavaş beraber yürüyeceğiz"Kafasıyla yatak odasını işaret edince göz devirdim."Ne yani beni yürüttükten sonra sikmeyi mi planlıyorsun?"

Kaşlarını çattı."Ağzını topla!"Ben kıkırdamaya başlarken devam etti."Tam karşımızda yatak odası var o yüzden hedefimiz orası"Beraber ilk adımı attığımız anda avazım çıktığı kadar çığlık attım."Çok acıyor!Harry lanet olsun çok fazla acıyor!Acı...."Elini ağzıma kapamasıyla kelimelerim ağzımdan dışarı çıkmak için boğuşmaya başladılar."Eğer böyle acıyor diye bağırırsan millet başka bir şey yaptığımızı sanabilir"

Elini ağzımdan çektiğinde ona meydan okur gibi baktım."Ki bence o başka bir şeyi yatak odasına ulaştığımızda yapacağız öyle değil mi?"Ağzı şaşkınlıkla açıldı."Aklımdan bile geçirmemiştim,kazadan sonra fazlasıyla azdığının farkında mısın?"

Sertçe koluna vurdum."Ne azması ya!?Ben sadece senin söylemediğin düşüncelerini dile getiriyorum"Beklemediğim bir anda ayaklarım yerden kesildi ve saniyeler içinde yatak odasının duvarlarıyla karşılaştım.Sanırım biraz tablo assak iyi olabilirdi,çok boşlardı sanki?"Dile getirmek yerine uygulamayı da tercih edebilirsin asi şey"

Popomu avuçlamıştı ki duyulan zil sesiyle popomdaki baskı arttı."Ah hayır Harry,ses popomdan gelmedi,kapıya bak!"Beni yatağa oturttuktan sonra kapının açılma sesini ve saniyesinde telaşla sevinç karışımı bir ses duydum."Loueh!"Ah saçları gibi karakteri de renkli olan arkadaşım....

Michael elindeki pizza kutusuyla içeri girdikten sonra iki yanağımı da her zamanki gibi sulu bir şekilde öptü ve yanıma oturdu."Dostum daha yeni haberim oldu ve duyar duymaz bir pizzacıya ardından hemen buraya geldim,neden pizza diye soracak olursan,sana en iyi geçmiş olsun hediyesi bu olur diye düşündüm"

"Bu pizzayı bence sen geri götür çünkü Louis bugün pizza yemeyecek"Michael ile aynı anda Harry'e dönerek sorduk."O nedenmiş!?"

Havalı bir şekilde omuz silkti."Çünkü daha geçen gün yedi,yakında bir pizza firmasının bize sponsor olmasından korkuyorum,hem çok sağlıksız!"Michael fısıldadı."Üf buda çok sıkıcı ya"İkimiz kahkaha atmaya başlayınca Harry garip garip baktıktan sonra pizza kutusunu eline alıp uzaklaştı.Biraz sonra bağırışını duyduk."Pizzanız artık çöpte,o yüzden kahkahanızı durdurup ağlamayı deneyebilirsiniz"

Michael'da aynı şekilde bağırdı."Paramı ver agresif kıvırcık!"

Yatakta geri geri giderek hala sargıda olan ayağımı Michael'ın bacağının üstüne koydum."Sen bakma ona ya,geldiğin için teşekkürler dostum"Elini sargının üstüne attı."Şey...Luke'ta geçmiş olsun dileklerini iletti,ki Luke demişken fazla kalamam çünkü beni dışarıda bekliyor,iyi olduğuna emin olduğuma göre gidebilirim sanırım"