Who is going to proposal first?

CHAPTER 15

Boşalmanın verdiği etkiyle nefeslerim sıklaşırken Harry beni kollarının arasına çekti ve hala adrenalin yüklü bedenimi okşamaya başladı.Hayal meyal fısıldadığını duydum."Her zaman ki gibi muhteşemdin"Vücudum az önce büyük bir sarsıntı geçirdiğinden kulaklarımda hala bir uğultu vardı ve bu cümleyi kafamda toparlamama engel olmuştu.

Şefkatin ele geçirdiği yeşilin tutkudan en güzel tona büründüğü gözlerini bana dikti."İyisin değil mi?"Başımı sallayıp gülümsedim,hafif doğrulup çekmeceye uzandı."Sargını değiştirelim bebeğim"

Ayağımdaki rengi solmuş sargıyı çözerken yüz ifadesi memnun bir şekle büründü."Diğer günlere göre daha iyi,çabuk iyileşiyor"Ah evet bende diğer günlere göre daha iyi yürüyebiliyordum,ama hala Harry'nin kucağında taşınmak daha cazip geliyordu.Eski sargıyı çöpe atmak için odadan çıktığında gözlerimi kapamıştım ki kulağımı dolduran telefonumun melodisi uykuya dalmama engel oldu.

Uzanıp kimin aradığına baktığımda ağzımı şaşkınlıkla açtım.Luke arıyordu.İyi de neden?

Meşgule atıp tekrar uzanmıştım ki telefonun melodisi yine kulaklarımı işgal etti.Tanrı aşkına Luke ne istiyorsun!?

Daha fazla çaldırmasın ve Harry odaya geri gelmeden çabucak konuşayım diye hemen cevaplayıp konuşmasını bekledim."Alo Louis!"Korkmuş sesi bedenime telaş sinyalleri gönderirken üstüne basamadığım ayağımı umursamayıp hemen ayağa kalktım."Kötü bir şey mi oldu,sesin neden böyle!"

"M-Michael...."

Anında böldüm onu."Bir şey mi oldu ona yoksa!?"Ses tonundan ağladığını anlamıştım."B-ben b-bilmiyorum onu uzun bir süredir bulamıyorum,yardımına ihtiyacım var"Harry odaya girdiğinde telaşlı halimi fark etmiş olmalı ki kaşlarını çattı."Büyük meydana gel hemen,orada buluşalım ve onu hep beraber arayalım tamam mı?Çabuk ol Luke diğerlerine de haber vereceğim!"Daha fazla bir şey demesine izin vermeden telefonu kapadım.

"Sen az önce Luke mu dedin!?Gecenin bu saatinde onunla konuştuğun yetmiyormuş gibi bir de büyük meydana gel diyorsun,ne halt ettiğini sanıyorsun Louis!"Kazağımı kafamdan geçirmeye çalışırken bağırdım."Harry durum ciddi,Michael ortalarda yokmuş,sadece onu bulmasına yardım edeceğim,daha doğrusu edeceğiz!"

Harry bir süre bana şüpheyle baksa da yüz ifademden gerçekten de korktuğumu anlamış olmalı ki oda hızlıca giyinmeye başladı ve bende anahtarı cebime atarken dışarı çıkıp arabanın ön koltuğuna yerleşip onun gelmesini beklerken uzun bir süredir kimsenin yazmadığı grubumuza olayla ilgili bir mesaj gönderdim.

Büyük meydana vardığımız an Harry frene gereğinden fazla yüklenerek beyin sarsıntısı geçirmeme neden olurken sırtını kirli duvara dayamış Luke'u gördüm.Arabadan inmeye karar vermiştim ki Harry'e dönüp izin alır gibi baktım."Hadi gidip konuşalım şununla"diyerek beni ciddi anlamda şaşkına uğrattı ve benden önce inerek ona doğru yürümeye başladı.Luke bizi fark eder etmez derin bir nefes verdi aynı anda iki araba birden büyük meydana giriş yaptı.Ed ve Liam birbirleriyle selamlaşırken Zayn ve Niall koşarak yanımıza geldi."Polise falan gittiniz mi ya da ne bileyim hastanelere baktınız mı,Michael denilen o çocukla fazla bir alakam yok ama elimden geldiğince yardım etmek isterim tabi"Luke Niall'a tebessüm ederken lafa giriş yaptım.

"Ne kadar süredir ulaşamıyorsun ona?"

"Sabahtan beri"Gözlerimi büyütüp ona yumruk atmamla sendeledi."Orospu çocuğu bana daha yeni mi haber veriyorsun,böyle mi sahip çıkıyorsun ona!?"Harry beni ondan uzaklaştırırken Luke ağzındaki kanı sildi."L-Louis ben sizi hemen telaşlandırmak istemedim,belki ortaya çıkar diye bekledim"

Liam yanımıza ulaştığında soluk soluğa konuştu."Bence dağılalım,ne kadar çok kişi farklı yerlere bakarsa o kadar iyidir,herkes mutlaka sürekli telefonunu kontrol etsin böylece birbirimizden bilgi alabiliriz"Hepimiz başımızla onaylarken Ed,Niall,Zayn ve Liam arabalarına doğru giderken Luke telefonda olduğu gibi hıçkırarak ağlamaya başlayıp kendini yere attı.Ezilmiş ayağımın ağrısı çeneme vururken zorlukla konuştum."Kalk yerden,kendini toparlaman lazım"Diğer cümlemi Harry'e dönerek söyledim."Sende bizimle geliyorsun"