KÖTÜ TARAF(RC9GN)

Gay

(Randy'nin gözünden)

Hikaye bitti bölüme devam :)

"Ne yani Nomichon normal bir çocuk muydu?" Kafasını evet anlamında salladı. "Beeekle bir dakika..." Hepimiz Howard'a döndük. " Eğer Nomichon bir insansa eski haline döndüğünde 800 yaşında olmıycak mı?" Howard ilk defa doğru bir şey söylemişti. "Aslında kitap 800 yaşında ama Nomichon 815 yaşında." Kör adam kitabı eline aldı. "Kitaba hapsedildiğinde 15 yaşındaydı. Çıktığı zaman 15 yaşından devam edicek." "Pekala bu okey...peki ya bela...'eğer bu belayı kontrol altına alırsan iyi ama alamazsan korumaya çalıştığın bu insanlara veda et.' derken ne demek istedi?" " Bilmiyorum." Howard Nomichon'a baktı. "Beladan başka hiçbir işe yaramıyorsun."

Nomichon daha fazla parlayınca koruyucu ayağa kalktı. Kitabı demircinin elinden alıp yere koydu. 1-2 adım geriledi. "Arkamda kalın." Hepimiz arkasına geçtik. Işık ve duman çoğaldı. Işık o kadar parlaktı ki gözlerimi kapamak zorunda kaldım.

Gözlerimi açtığımda ilk iş Nomichon'a baktım ama Nomichonun olması gereken yerde bir çocuk vardı.

Kırmızı saçlı bir oğlandı. Üstünde eski dönemlere ait kıyafetler vardı ve o...o kadar tatlı uyuyordu ki...(evet dayanamadım birbirlerine çok yakışıyorlar ama ne yapiyim.😊 )
 
Yanında Nomichon vardı ama kırmızı şeritleri yavaşça yok oldu.

Koruyucuya döndüm. "Bu kim?"

"Nomichon ve ilk ninjanın yazdığı kitap."

Oğlan birden gözlerini açtı. Açması ile nefes nefese kaldı. Sanki boğuluyormuş gibi. Hızlıca yanına gidip doğrulmasını sağladım. "Sakin ol...derin nefes al."

Nefesleri bir süre sonra düzeldi. Nefesi düzelince bana döndü. "Ninja..." Kafamı evet anlamında salladım. Sonra diğerlerine baktı. Hepsine baktıktan sonra ayağa kalkmaya çalıştı. "Yavaş." Tam bir adım attı ki tahmin ettiğim gibi dengesini kaybetti. Düşmemesi için onu tuttum. "Nomicon sakin ol." Kafasını hayır anlamında salladı. "Babamı bulmalıyım." Bunu demesiyle herkes başka bir şeyle ilgileniyormuş gibi davrandı. "Randy sen ona anlat." Kafamı tamam anlamında salladım. Nomichon'a yürümesi için yardım etmeye çalıştım ama uzun zamandır kitap olunca düzgün yürüyememesi normal. Koluna girip onu boş sınıflardan birine kadar eşlik ettim.

Onu sandalyeye oturtup önündeki masayı çektim. Onun yerine tam karşısına bir sandalye daha koyup oturdum. "Ninja babam nerede? " Ona söylemeye çalıştım ama çok zordu. "Nomichon...sen o kitapta fazla zaman geçirdin..." "Ne kadar?" Ensemi kaşıdım. "800 yıl kadar." Şaşkıncana bana bakıyordu. "800 yıl mı? O zaman..." "Çok üzgünüm." Siyah gözleri dolmaya başladı. Göz yaşları yavaş yavaş yanağından akmaya başladı. "Nomichon..." Ağlamaya başlayınca ne yapıcağımı bilemedim. Çok zorlandığına eminim. Ona sıkıcana sarıldım. "Geçicek...söz veriyorum." Bana sarılıp kafasını omzuma yasladı. Bana sarılması ile burnuma tatlı bir koku geldi. Koku Nomichon'dan geliyordu. O kadar talı bir koluydu ki kafamı ona yaslayıp kokusunu içime çektim.

Koruyucu içeri girince Nomichon'u bıraktım. "Randy..." Koruyucuya döndüm. "Benimle gel." Sınıfından çıktık. "Nomichon bundan sonra senin sorumluluğunda...seninle beraber olucak." "Peki koruyucu bey bu durumu aileme nasıl açıklamamı bekliyosunuz acaba?" Biraz düşündü. "Hafta sonu bende kalabilir ama hafta içi seninle. Onu ailene değişim öğrencisi olarak tanıtıcaksın. İşlemleri ben hallederim."  Kafamla onayladım.  Konuşma bittikten sonra içeri girdik.

"1-2 günlüğüne benimle kalıcaksın." Sadece kafasını salladı. Nomichon'a aşağıya kadar yürümesine yardım etmek için koluna girdim.

Hepimiz aşağıya indik. Servise binince koruyucunun evine doğru yol aldık. Ben Nomichonun yanına oturdum. Howard'da arkamıza oturdu.