II

756 56 11
                                    

W tym samym czasie

Haruka, Makoto i Nagisa zaczęli rozmawiać o ich starej pływalni. Hazuki powiedział zamyślony:

– Ciekawe kiedy spotkamy ponownie Kim- chan i Rin- chan.

Haru na jego słowa powrócił do chwil, gdy on i Kimiko byli nierozłączni. Przez osiem lat nie pisała do niego i nie dawała znaku życia. Tęsknił za małą, irytującą siostrą. Zastanawiał się czy dalej pływa czy jeździ na łyżwach jak postacie z jej ulubionego serialu. Z rozmyślań nad siostrą wyrwał go Mako:

– Haru chodź już. Spóźnimy się na lekcje.

– Już idę.

– Ale dziś idziemy na pływalnię. – oznajmił Nagisa, a reszta przytaknęła. 

Time skip

Brunetka i wiśniowowłosy oglądali stare zdjęcia z ich poprzednią drużyną. Kimiko patrzyła z nienawiścią na jedno zdjęcie. Było to tuż po wygranej w zawodach. Rywalizowała wówczas z bratem, które z nich jest szybsze. Niestety przegrała. Postanowiła wtedy opuścić Japonię, aby być lepszą od brata. Nie wiedziała w tamtym czasie, że Rin wyjeżdża do Australii. Spotkali się dopiero w szkole. Przysięgła wtedy, że nie będzie kontaktować się z nikim z Japonii i pokona wszystkich. Z wspomnień wyciągnął ją Rin, który szepnął:

– Ktoś tu idzie. Chodźmy gdzieś indziej.

– Jasne.  – powiedziała błękitnooka.

Prędko opuścili salę i udali się w inną stronę. Kimiko nagle stanęła w miejscu. Rin się zdziwił:

– Co ty robisz?

– Chcę się zemścić na Haru. Pokaże mu prawdziwe pływanie. Nie odpuszczę mu. Nigdy więcej. – powiedziała zdecydowanie.

Rin uśmiechnął się z pobłażaniem, po czym rzekł:

– Zemścimy się Kimi. A teraz chodź na basen. – zarządził.

Brunetka skinęła głową i ruszyli do miejsca, które było ich polem bitwy. Byli już niedaleko, gdy zobaczyli trzy postacie. Zarówno Kim jak i Rin mieli na głowach czapki. Powoli zaczęli wchodzić do środka. Rin miał na sobie białą koszulkę bez rękawów, czarną kaszkietówkę, czarny dres z zielonymi pasami i tego samego koloru, z tym samym wzorem bluzę. Natomiast Kimiko miała czarny T-shirt z przerywanymi kropkami, w połączeniu z fioletową chustą w szachownicę, czarna spódnica w srebrne pręgi z pionowymi guziczkami. Oprócz nich posiadała srebrny pas z ćwiekami, czarne spodnie 3/4 i torebkę z trzema paskami. Na nogach spoczywały czarne tenisówki. Haru rozszerzył oczy widząc Rina i swoją siostrę. Reszta rozpoznała Rina, po charakterystycznym dla niego naciągnięciu tylnej części czapki. Kimiko uniosła spojrzenie na byłych kolegów z drużyny oraz brata i pociągnęła za rąbek kapelusza. Nagisa krzyknął:

– Kimi- chan! Rin- chan!

– Dalej z nimi trzymasz? – spytał Rin, a ona uśmiechnęła się kpiąco.

Jej brat nie odpowiedział. Kimiko powiedziała:

– Dalej bracie. Pokażę ci coś, czego nigdy nie widziałeś.

Free! ||  Zapomniana siostra Where stories live. Discover now