Kanlı iktidar (TAMAMLANDI)

Özel bölüm 🌸

Devletşah sultanın ölümünden uzun yıllar geçmiş,Atike sultan ilk zamanlarda göstermese dahi bu durumdan çok etkilenmiş ve bir türlü toparlanamamıştı. İlk zamanlarda Atike sultan devleti bizzat idare ediyordu. Lakin sonradan bu yük bir dağ gibi çökmüştü Atike sultanın sırtına. Daha fazla gücü yetmemiş,devleti paşaların vezirlerin eline bırakmıştı. Bu durumda Devlet gerilemiş eski ihtişamlı günlerinden eser kalmamıştı.
🥀🥀🥀
"Sultanım. Şurubunuzu getirdim,uyumdan evvel için rahatlatır serin uykulara dalarsınız." Dedi Mavi ağa sesinde ki hüzünü ve yüzünde ki telaşı saklayamayarak. "Allah senden razı olsun Mavi. Sen olmasan uykular haram oluyor uyku girmiyor gözüme." Atike sultan şuruptan bir kaç yudum aldıktan sonra Mavi'ye döndü "Anlamam zannediyorsun da seni en iyi ben tanırım. Söyle bakayım nedir bu telaş,sesinde ki ince hüzün ?" Mavi ağa derin bir nefes aldı. Artık o da söylemesi gerektiğini biliyordu. Zira bu yükü taşıyamaz olmuş,ölüme de yaklaştığını hissettiğinden bir an evvel söyleyip kurtulmak istiyordu. "Sultanım size daha evvel söylemem gerekirdi lakin yapamadım. Yıllardır sizden sakladım lakin artık taşıyamaz oldum bu yükü. Kalbimde öyle bir sızı yarattı ki ancak ölümümle diner. Devletşah sultanımız size bir mektup bırakmışlar. Dairesini temizlerken rast gelmiştim Hemen alıp sakladım." Mektubu uzattı Mavi. Ardından herkese çıkması için kaş göz işareti yaptı. Eğilip sultanını yalnız bırakarak daireden çıktı.
Mektup ; Atike sultan... bu mektubu okuyorsan biz bu fani dünyadan göçmüşüz demektir. Yazdıklarımızı zihnine kazı zira bu yolda bu nasihatlerimize ihtiyacın olacak.
Seni bu saraya Kiraz ağa almıştı. Bizzat yetiştirip eğitiminle bizzat alakadar olmuştu. Zira biz istemiştik Kiraz'dan seni yetiştirmesini. Seni daha ilk gördüğümüz vakit anlamıştık geleceğinin parlak olacağını. Belki hüzün sarmıştır tüm vücudunu. Belki keder,belki anılar... lakin bunların hiç birine yol,geçit verme. Seni ele geçirirlerse senle birlikte bu yüce devletimiz de yerle bir olur. Şu anda düşünüyorsun ; Devletşah sultan bana neden düşman değil neden nasihat veriyor ? Diye.
Sen her daim güç ve kudret için savaştın tıpkı yıllar evvel ki biz gibi. Bu yolda feda etmen gereken herşeyi feda ettin. Tıpkı yıllar evvel ki biz gibi. Biz bu yolda savaş verirken vicdanımızı da kaybetmiştik. Vicdan... Vicdan öyle bir şeydir ki insana yön verir. Bizim pusulamızdır vicdan. Eğer onu kaybedersen yolundan da kendinden de şaşar,kaybolursun. Sende bize benziyor,bu devlet için elinden geleni yapıyorsun. Sana verdiğimiz nasihatleri devletimiz batmasın,Gaflet ve delalet çukuruna düşmesin diye veriyoruz. Ne yaparsan yap vicdanını kaybetme Atike sultan...
Atike mektubu okurken ağlamıştı. Yıllardır tuttuğu göz yaşları dökülüvermişti yuvasından. Deli gibi ağlıyordu Atike sultan. Keşke dedi keşke bu şekilde kıymasaydım ona. "Vicdansız oldum bende kaybettim vicdanımı." Atike delicesine
ağlıyor mektuba sıkı sıkı sarılıyordu. Artık herşey için çok geçti. Atike artık pusulasını kaybetmiş yönünü şaşırmıştı.
Arkadaşlar bol bol yorumlarınız bekliyorum. Umarım beğeneceğiniz bir bölüm olur. Kısa ama tatmin edici olduğunu düşünüyorum. Kitabı özleyenlere ithafen yazılmıştır. İyi okumalar ❤️