19+ |BTS|

❤9❤Paniczny Strach?!

Suga Pov.

Usłyszałem krzyki Karoliny od razu podniosłem się z łóżka i kiedy chcialem zapalić światło w pokoju nie działało.

Pewnie korki -pomyślałem

Wziąłem latarkę i pobiegłem do pokoju, Karoliny był naprzeciwko mojego zobaczyłem jakąś postać na łóżku, skierowałem latarke na tą osobę to Karolina siedziała na łóżku i płakała. Kiedy ją zobaczyłem w takim stanie miałem ochotę ją przytulić i zabic osobę która ją do tego stanu doprowadziła. Podeszłem do łóżka.

-Co się stało? -spytałem siadając przez niej

-To weszło do łazienki -powiedziała i schowała głowę w ręce

Poszedłem do łazienki ale co tam zobczyłem. Zacząłem się głośno śmiać. Dziewczyna zaraz znalazła się przy mnie.

-Z czego się śmiejesz? -prychneła

-Masz tu swojego potwora. -powiedział pokazując na małego kotka który musiał spowodowac spięcie w domu i sam był wystraszony dla tego rzucił sie na Karoline.

-Jaki słodziak😻-pisneła na co Suga od razu zasłonił sobie uszy. Karo podeszła do kociaka i wzięła go na ręce po czym zaczęła głaskać na co on odpowiadał jej mruczeniem. Nazwę go Aslan.

-Fajnie, To ja już pójdę - chłopak wyszedł a ja szybko wbiegłam pod kołdrę i przytuliłam się do Aslana.

Obudziłam się o 3 w nocy światła dlatego nie było w pewnej chwili mój lęk się ujawnił , otworzyłam oczy a Aslana nie było przy mnie.

Spróbuj zasnąć, spróbuj -powiedziałam do siebie zamykając oczy. Po chwili nie wytrzymałam i otworzyłam oczy byłam tak ja i ciemność. Zaczełam krzyczeć ale nikt mnie nie słyszał po chwili do pokoju wparował Suga i przytulił mnie do siebie.

-Znowu potwór? -zapytał ze zmartwieniem dalej mnie przytulając

-Nie, to ta ciemność -powiedziałam na co bardziej się rozkleiłam

-Boisz się , w tym, wieku ciemności? -zapytał spokojnie patrząc mi w oczy

-Yhy.. Ale to nie wszystko-powiedziałam chłopakowi całą prawdę związku z moją chorobą(chodzi o te paniczne lęki) .
-Teraz wiesz dlaczego -pociagnełam nosem

-I co? Dalej jesteś w moich oczach taka sama jak pierwszego dnia kiedy cię ujrzałem -powiedział i przytulił mnie do siebie.

On to powiedział na prawdę czuje że nie powiedział tego do mnie jako do przyjaciółki tylko bardziej jakbym była jego dziewczyną takkkkk może zerwie z tą zołza ona i tak go zdradza na boku na bank pfff. Ona na niego nie zasługuje.... -pomyślałam

Nagle z rozmyśleń wyciąciągneła mnie ręka Sugi przed twarzą

-Nad czym tak myślisz? -zapytał

-Nad tym co powiedziałeś- powiedziałam
Kurwa po co to gadałaś

-Przepraszam nie chciałem żebyś sobie coś pomyślała -powiedział

-Spokojnie po prostu dawno nikt mi, takiego czegoś nie powiedział po prostu miło mi się zrobiło nawet jeżeli to usłyszlam od mojego najlepszego przyjaciela -powiedziałam ze sztucznym uśmiechem

Suga POV.

Kurwa Yoongi, coś ty powiedział pewnie zrobiłeś jej nadzieję. Żal mi jej że nie ma chłopaka ale nie pomogę jej znaleźć nie mógł bym. Kiedy nazwała mnie najlepszym przyjacielem coś we mnie pękło chciałem ją pocałować ale kiedy się nachyliłem ona spała. Przecież ty masz dziewczyne nie możesz zostawić Mir tak bez powodu. Ale nie mogę patrzeć na Karoline obojętnie. Od dzisiaj muszę stać się dla niej oschły. Kiedy już chciałem wstać z łóżka ona położyła mi reke na brzuchu a ja od razu poczułem motylki w brzuchu.