She's Argon Neomy Mendez, an ordinary girl with an ordinary life, until one day she meet Krypton Lee an arrogant Student Council President who make her life upside down.
Her peaceful life was ended when she discovered the secret of the Elysium Acade...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Argon's POV
Hindi ko mapaliwanag ang sayang nararamdaman ko ngayon, Is it really true? Krypton loves me too, gaya ng pag mamahal ko sa kanya. Hanggang ngayon ay hindi ko pa nakikitang muli si Beryl. Nasan na kaya siya?
Dahil sa hindi ako makatulog ay napag pasiyahan ko nalang na lumabas ng cottage at magpahangin sa tabing dagat. Hindi na ako makapag hintay pa na magkasama ulit kami ni Krypton. I missed him, is he already asleep?
"Oh, you're here"
Agad naman akong napatingin sa likod when I heard someone talking.
"You're Hydria right?" I said to her.
"Yeah, I was glad you remembered...Ate" she smiled at me. Naglakad siya papunta sa direksyon ko. Hindi ko narinig ang huli niyang sinabi dahil sa hina nito.
Napatingin ako kay Hydria, sa tingin ko ay mas matanda lang ako sa kanya ng dalawang taon, How she could manage this resort alone? Habang pinagmamasdan siya ay nahagip ng mata ko ang necklace na suot niya.
Hindi ko alam pero nakaramdam ako ng pagkirot ng puso ko kaya bahagya ko itong hinawakan
"Are you ok?" sabi niya habang inaalalayan ako.
"O—Oo," sabi ko habang umayos ng tayo. "Ang ganda naman ng necklace mo" sabi ko habang naka tingin sa kwintas niya.
"Ah, ito ba? I made this for my Sister"
"Ah—nasan na pala siya? Bakit hindii mo siya kasama sa resort"
"She's gone"
"I—Im sorry"
"No, it's ok. Alam ko naman na someday, mahahanap niya din kung saan siya nararapat" sabi niya habang nakatingin sa dagat.
I shocked when she suddenly take her off the necklace. "Hindi manlang niya nasuot ito dahil umalis agad siya" sabi niya habang hawak hawak ang kwintas.
She looked at me with a lonely smile. "Can you please wear this necklace for me?"
Nabigla naman agad ako sa sinabi niya. "A---ano? Pero bakit"
"Please, hindi ko pwedeng sabihin sayo pero malalaman mo din ang lahat" she said while holding my hand.
Hinid na ako nakapagpaalam sa kanya dahil biglaan nalang siyang tumakbo paalis. "Wait! Hydria" I shout at her pero hindi na siya lumingon pa.
Pinagmasdan an gang kwintas na ngayon ay hawak ko, hindi ko alam pero bigla nalang umagos ang mga luha mula sa mga mata ko.
"Hydria...Sino ka ba talaga?" I said while still holding the necklace. I felt something na parang gusto ko nalang umiyak dahil sa lungkot na nararamdaman ko ngayon.
