Abaddon School (Part 1&2)

PROLOGUE

Hi kuya idol Kuya_Soju Isa ka sa inpirasyon ko nito. This is my first time to write a horror genre. Sana mabasa mo po hehehe😊

Prologue:

THIRD PERSON'S POV

"Debra! Tumingin ka sa akin!" pinapalingon ni Lincoln sa kanya si Debra na ngayo'y nanginginig na sa takot.

"Debra! Tumingin ka sa akin! Sa akin ka tumingin hindi sa mga niyan!" pilit na pinapalingon ni Lincoln ang dalaga pero ang mga mata ng dalaga ay nasa mga bangkay pa rin ng mga schoolmates nila.

"T-this is just a dream,right Lincoln? This is just a dream,diba?!" May takot at nautal pang tanong ng dalaga sa binata. Tila hindi siya makapaniwala sa nakikita ng mga mata niya.

Nakatitig si Debra sa mga mata ni Lincoln pero ang binata naman ang lumihis.

"We will survive this! Makakaligtas tayo! Makakabalik tayo sa mga pamilya natin. Pinapangako ko niyan sayo!"

Hindi sinagot ng dalaga ang tanong ni Lincoln.

"We need to find the others. Baka may buhay pa bukod sa atin nina Fayce at Ivan! Tara na!"

Hinihila na ng binatang si Lincoln ang dalagang si Debra. Pilit na pinapalakas niya ang kanyang loob para sa kanyang kababata.

"K-kasama niyo sa detention si Ivan? B-buhay siya?" nag-aalalang tanong ng dalaga.

"Oo buhay siya! Kaya 'wag kang mag-aalala sa kanya!"

Kita sa mukha ng binata na nasasaktan siya pero hindi niya na lang ito pinahalata.

"A-ano bang nangyayari? N-nagulat na lang kami, na may pumasok na l-laruan sa room. Akala namin p-pakulo niyo ni Fayce. P-pero...nagulat kaming lahat ng pinatay niya si prof."

"Hindi ko rin alam!"

* * * *

"Let's play a game! Once you finished this game and stay alive, youre going to another stage. So, let's play!"

"Noooo! H-hindi ka mamamatay! Hindi! Please... don't die! Please!"

"Urgh! What the f*ck! Ano bang nangyayari sa school na 'to! Nasa detention lang kami kanina!"

"Magtulungan tayo para wala ng mamatay sa atin. We need to cooperate kung ayaw niyo pang mamatay!"

"Tama, magtulungan tayo!"

* * * *

"Urgh! B-bakit ako guys? Wala ba kayong tiwala sa akin?!"

Lahat sila hindi umimik at pawang mga nakayuko.

"Okay! Alam ko na. Ako ang traydor para sa inyo!" humakbang siya paharap para makita ang isang nakakakilabot na nasa harap nila.

The next thing they know... isang malakas na payahaw ang narinig nila. Wala silang nagawa kung hindi umiyak at humingi ng tawad.

- end of prologue -