Abaddon School (Part 1&2)

Abaddon School 2.14

Chapter 14: 4th Day (Part 2)

FAYCE'S POV:

Nakaantambay kaming lahat kung anong sunod na gagawin ng mastermind.

Inannounced na ng mastermind kung sinu-sino ang mga nasawi. Anim na sa classmate namin ang namatay. 

"Guys, ano na next? Hanggang kailan ba tayo rito?"

Napalingon ako kay Maddie na malungkot na nakatingin sa amin.

Napahilamos ako ng mukha ko, imbis na si Debra lang ang kailangan naming alagaan at bantayan dumami pa sila.

Hindi naman kami makatanggi dahil kapalit nun ay ang pagtanggal ng mga collar namin.

"Hanggang matalo at mapatay natin ang mastermind." Aniya Spencer.

Alam kong gustong-gusto na makita ni Spencer ang mastermind at patayin ito. Ako rin naman gusto ko na rin patayin ito para makaganti man lang sa kapatid ko at sa mga ka-schoolmates namin. Pusanggala.

"Gusto ko na umuwi! Natatakot na ako!" Umiiyak na sabi ni Maddie. Yinakap naman siya ni Ms.Niña at may sinasabi ito kay Maddie.

"Maddie, kami rin natatakot at gusto na namin umuwi, hindi lang ikaw! Kung gusto mong mabuhay maging matapang ka at lakasan mo loob mo! Huta!" Sigaw na sabi ni Gino kay Maddie at padabog na umalis ito.

Walang ni-isa sa kanila ang nagsalita.

"Kung natatakot ka na. Mas natatakot kami. Kasi umulit na naman ang bangungot na naranasan namin last year, Maddie. Takot na takot kami nu'n, at ito na naman naranasan ulit namin." May tumakas na butil na luha sa mata ni Debra pero agad niya ito pinahid.

"Maging matapang ka. Kasi sarili mo lang din ang magiging kakampi mo at ang mga kaibigan mo. Pinapangako naman nila," tumingin siya sa amin, "na magiging ligtas tayo at makakauwi tayo ng buhay sa mga magulang natin. Kaya maging matapang ka." Blangko ang mukha ni Debra habang pinapalakas niya ang loob ni Maddie.

Ngayon ko lang nakitang gan'on si Debra. Ang laki na nga ng binago niya.

Hindi pa rin nahahack nina Ivan, Jupiter at Adessa ang mga collar na suot namin. Mukhang hindi madali i-hack ang system nila.

Tinanaw ko ulit ang tanawin ng islang ito. Malawak at puno nang puno ang isla. Mukhang pinaghandaan talaga ng mastermind ang laro niya ngayon.

"Ang ganda ng tanawin nuh? Pero baka huling tanawin na natin ito."

Hindi ko namalayan na katabi ko na pala si Spencer.

Tinignan ko siya at nakita kong nakatingin din siya sa tanawin na kay ganda.

"Spencer, 'wag mong sabihin 'yan! Makakauwi tayo ng ligtas. At, mapaghihiganti na natin ang mga mahal natin sa buhay sa mastermind." Mariin na sabi ko rito.

Makakauwi at makakabalik kami ng ligtas nang buo at sama-sama. Walang mamamatay sa amin. Pinapangako ko 'yan!

Lumingon siya sa akin, "Hindi natin alam ang kapalaran natin, Fayce. Malay natin bukas katapusan na pala natin. Iba mag-isip ang mastermind. Mautak at wais. Kaya kailangan ready tayo palagi."

"Kaya nga uutakan din natin siya! Basta uuwi tayo ng sama-sama at buo sa mga pamilya natin!" Final na sabi ko rito.

"Sana nga, Fayce! Pumunta lang naman ako rito da--"