Carrying The Billionaire's Baby (Book Two)

Chapter Thirty Five (Part One)

Chapter Thirty Five (Part One)

Ginagawa

[A/N: Annyeonghaseyo Guyseu :) I know iniisip niyo na paulit-ulit na lang ito pero sana bigyan niyo pa po ako ng ilang chapters to prove na hindi. Anyways. Maikli lang po ito at more on birthday celebration lang ni baby Kino. Short update lang po ito dahil kapag hinabaan ko pa po kasi aabutin ako ng ilang araw bago makapag-update so pinutol ko na lang. Bukas po ulit susubukan ko kung makakaya :) So ayun. Sana magustuhan niyo pa rin po :) Enjoy reading po :) Maraming salamat po :) God bless <3]

***

"I miss you, Timothy." sabi ko kay Timothy. I really do.

Narinig ko ang mahina niyang tawa at mas humigpit ang yakap samin ni baby kino. Humiwalay siya at tinignan ako. Pumungay ang mga mata niya saka pinunasan ang luha ko sa pisngi. "You're crying..."

Niyakap ko siya ulit. "Ang tagal mong hindi nagparamdam. Akala ko... hindi na tayo magkikita. I thought... you'll never see me again because of what happened." sabi ko sa kanya. Akala ko talaga hindi na siya magpapakita pa sakin because he needs space. And I gave him that. At masaya ko na nakita at nakasama ko na siya ngayon. Marahan niyang hinaplos ang likuran ko.

"I'm sorry. Hindi ko lang alam kung paano ka ulit haharapin. Alam kong mali iyon." sabi niya. Bahagya akong nasaktan dahil alam kong nasaktan ko rin siya nang palayain niya ko noon...

Pinunasan niya ulit ang luha ko. "Alam kong hindi naging maganda ang paghihiwalay natin noon, Timothy. Alam kong nasaktan kita." sabi ko sa kanya. Alam kong masakit na hindi kayang tugunan ang pagmamahal mo... minsan ko iyong naranasan. At masaya ko dahil natanggap na ni Timothy ang bagay na ito.

Umiling siya at ngumiti. "Kasalanan ko kung bakit iyon nangyari." sabi niya. "Pero tanggap ko na ngayon." sabi niyang nakangiti. "At masaya ko na ginawa ko iyon dahil masaya ka na ngayon sa piling niya. At iyon ang mahalaga sakin." sabi niya dahilan para mag-init ang puso ko dahil sa sincerity niya.

"I'm sorry Timothy kung nasaktan man kita noon. Pero malaking bagay sakin ang ginawa mong iyon. Thank you."

Umiling siya. "Tulad ng lagi kong sinasabi saiyo Amanda... ang kaligayahan mo ay kaligayahan ko rin. Kaya masaya ko dahil masaya ka." sabi niya at pinunasan ang mga mata ko. Ginawa rin iyon ni baby Kino kaya bahagya akong natawa sa bata.

"Are you crying, Mommy Amanda?" tanong ni Kino sa inosenteng paraan.

Ngumiti ako sa bata at umiling. "Masaya lang si Mommy Amanda na makita ulit si Tito Timothy." sabi ko sa bata. Narinig ko ang mahinang tawa ni Timothy at ang paghaplos niya sa likuran ko.

"Masaya rin si Kino." sabi naman ni Kino. Natawa kami sa kanya. "Si Tito Timothy rin masaya kasi nakita niya kayong dalawa." sabi naman ni Timothy. 

Napatingin ako sa kanya. Ngumiti siya sakin. "Everybody is happy." sabi ni Kino. Napangiti ako sa bata at hinalikan siya sa pisngi.