-5-

347 21 13
                                    

#P5#
Sırtımı duvara yasladım.
Bana bebeğim dedi. Evet gerçekten dedi.
Az önce ne yaşadım? Beynim tamamen durmuş, olayları algılamaya çalışırken su alacağımı hatırladım.
Koşarak merdivenleri indim. Kantin kısmını bulup suyumu aldıktan sonra tekrar koşarak sınıfa çıktım.
Sıradaki ders müzik teorisiydi. Müzik zaten var bu neyin teorisi bir anlasam. Zaten son dersimdi.
İçeri ufak tefek, tahmini olarak 50'li yaşlarının ortasında bir kadın girdi.
"Merhabalar çocuklar. Finallere 15 gün kalmıştı
ama size bir sürpriz yapmak istedim ve bir ay daha erteledim. Ama zamanınızı iyi kullanın, başka uzatma yok." dedi gülerek.
Ben de bu enerjiden istiyorum.
Ben hocalarla konuşup vizelerimin yüksek olmasını sağlamıştım. Yok yerden puan almak zevkliydi, ne yalan söyleyeyim.
Adının Bayan Miller olduğunu öğrendiğim Müzik Teorisi öğretmeni olan ufak tefek kadın 120 dakika boyunca kendi kendine konuştu.

Dinleyen olmadığına adım kadar eminim.
Tyler'ın oflamasıyla sol yanıma döndüm. "Bir sorun mu var, Ty?"
"Kardeşim, Jessica hastalanmış. Onu hastaneye götürmem lazım."
"A, üzüldüm. Beni tanımıyor ama, yine de geçmiş olsun dileklerimi ilet." dedim sıcak ve gerçek bir gülümsemeyle.
"Tabii, iletirim." O da güldü. "Sanırım benim acil çıkmam lazım, sonra görüşürüz." dedi ve narince bana sarılır gibi yaptı.
Tyler Bayan Miller ile konuştuktan sonra arabasına atlayıp gitti.
Beş dakika kadar sonra benim de derslerim bitmişti. Hızla otoparka ilerledim.
Charles otoparkın karşı tarafında yine duvara yaslanmış şekilde telefonuyla ilgileniyordu.
Bu ne ya? Aynı Jeep'ten aynı renkte iki tane yan yana. Bu kadarı fazla ama.
Plakalara baktım. İnanılmaz. Sondaki fazladan bir dışında plaka bile aynı.
Ani bir kararla sol taraftaki Jeep'e yöneldim. Anahtarımı çıkarıp deliğe sokmaya çalışırken arkamda bir sıcaklık ve belimde bir çift el hissettim.
Arkamı döndüğümde bagajın kapağına yaslanmıştım. Charles ellerini iki yanıma koyarak oradan çıkmamı engelledi.
"Senin araban olduğunu bilseydim yanına park etmezdim." dedi yandaki Jeep'i gözleriyle göstererek.
Yüzüne vuran ışık gözlerini kısmsına sebep oluyordu. "Üzgünüm, benimki zannetmiştim."
"Sorun değil." dedi ve ellerini kaldırmadan olduğu yerde dikleşti.
"Söylesene, erkeklerle konuşurken hep böyle heyecanlı mısın?"
Lanet girsin. Farketti.
"Şu an heyecanlı deği-"
"Heyecanlısın."
"Yani, bazen." Sesim neredeyse hiç çıkmamıştı. Önüme

"Yani, bazen." Sesim neredeyse hiç çıkmamıştı. Önüme gelen saçlarımı kulağımın arkasına aldım.
Charles benden uzaklaşmadan ellerini çekti ve cebinden telefonunu çıkardı.
"Söyle."
"Neyi?"
"Sence?" dedi küçümser bir bakış atarken.
"Telefon numaramı mı?"
Gözlerini devirip derin bir nefes aldı. "Evet, Vic."
"Hey, anlaşmamız lazım."
"Ne?" Sıkılmışa benziyordu.
"Ben sana Charlie diyemezken sen bana neden Vic diyorsun?"
"Bu seni ilgilendirmez."
"İlgilendirir. Sonuçta benim adım, değil mi?"
"Tamam Victoria, seninle bunu tartışmayacağım. Söylemiyorsan gidiyorum."
Derin bir nefes aldım. "Pekala."

Derin bir nefes aldım. "Pekala."
Charles'a numaramı verdikten sonra kendi Jeep'ime bindim.
Fakat bir şey unuttuğumu farkettim. Ben numaramı vermiştim, ama Charles bana kendi numarasını vermemişti.
İç geçirip kafamı geriye attım.
Sol tarafıma baktığımda park alanı çoktan boşalmıştı. __________________________
miraba ben geldim eheheh
öleceğim yazamıyorum olmuyor napayım
ilk kitap acemiliği diyelim
Allah rızasına yorum yapın ya güzel oluyo mu sizce bence hiçbir şeye benzemiyo
entrikalarımı da unuttum zaten
ama sizce güzelse tabükü oy verip kütüphanenize ekleyebilirsiniz ehehe
ya bi de ne diycem LAN NİYE 638273393947 TANE SHAWN FANFIC VARKEN CHARLIE FANFIC BU KADAR AZ HİÇ Mİ FANI YOK ABİ BUNUN

AZ HİÇ Mİ FANI YOK ABİ BUNUN Shawn severim ama Charlie daha çok neyse ya çok boş yaptım bb

Haunted Boy (Charlie Puth FanFic)Where stories live. Discover now