Jesteś zwyczajną dziewczyną, żyjącą we współczesnym świecie (gdzie są smartphony i laptopy itp.) Uwielbiasz słuchać muzyki i grać na pianinie lub gitarze. Jednak pewnego dnia przenosisz się do innego świata, gdzie technologia jeszcze się nie rozwinę...
- No dobrze, zaraz chyba powinna być kolacja, więc biegnijcie szybko do jadalni - uśmiechnęłaś się do dzieci, które nadal Cię przytulały.
-Dobrze ! - odpowiedzieli jednocześnie, odrywając się od Ciebie
- Tylko pamiętajcie bez rozrabiania - przypomniałaś im obietnicę, która złożyli.
- Wiemy, wiemy ! - uśmiechnęli się i szybko wybiegli z pokoju, zostawiając Ciebie i Ciel'a samych.
-Nie wierzyłem, że kiedyś te dzieciaki kogoś polubią i obiecają, że nie będą rozrabiać - powiedział opierający się o ścianę chłopak.
- A widzisz? Wystarczyła im tylko piosenka, a zarazem ciekawa bajka - uśmiechnęłaś się i wstałaś z krzesełka
- Nie, to nie bajka ich zmieniła, tylko ty. Twoja osobowość, talent i piękny głos - odpowiedział odpychając się od ściany, a ty momentalnie się zarumieniłaś.
- E-Emm.. Ch-Chodźmy już lepiej. Z-zaraz kolacja - szybkim krokiem wyszłaś z pokoju. Chłopak widząc jak się spłoszyłaś, po jego słowach, lekko zachichotał i podążył za tobą.
Na kolacji, dzieci były bardzo grzeczne. Wszyscy służący byli bardzo zdziwieni, nawet Sebastian.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Po kolacji wróciłaś do swojego pokoju. Byłaś bardzo zmęczona całym tym dniem, a gdyby tego jeszcze było mało, to na polu rozpętała się okropna burza. Umyłaś się i przebrałaś w koszulę nocną, po czym podeszłaś do okna i zaczęłaś rozczesywać swoje włosy. Patrzyłaś na błyskawice, które błyszczały na niebie i myślałaś przy tym o swojej rodzinie i przyjaciółce. Czy kiedyś jeszcze ich zobaczysz?
Nagle, ktoś zapukał do drzwi.
- Proszę!
Do pokoju weszli: Hayato, Megumi i Junko. Byli już przebrani w piżamy.
- Coś się stało ? -odwróciłaś się do nich przodem, zdziwiona, że jeszcze nie śpią.
- Nie, po prostu nie możemy zasnąć - wyjaśnił Hayato.
- Boicie się burzy?
- T-tak - odpowiedziała Megumi - Zaśpiewasz nam coś?
- No... ale...
- Prosimyyyy... - patrzyli na Ciebie błagalnym wzrokiem. Nie byłaś w stanie się sprzeciwić.
- Ah... No dobrze - zgodziłaś się
Dzieciaki wskoczyły do twojego łóżka, a ty położyłaś się na środku. Megumi, Junko i Hayato przytulili się do Ciebie mocno i patrzyli, czekając, aż zaczniesz śpiewać.
Wzięłaś głęboki oddech i zaczęłaś...
( No tu jest ta kołysanka xD przewińcie trochę bo na początku nic niema tylko jakieś obrazki xD Zacznijcie tak gdzieś od 2:38 minuty . Nie pytajcie skąd znam takie mroczne kołysanki xDD /od aut./)
Kiedy skończyłaś śpiewać spojrzałaś na dzieci. We trójkę spały jak kamień. Ty postanowiłaś, że też pójdziesz w ich ślady. Po kilku minutach zasnęłaś.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
C.D.N.
________________________________________________
Hejka!
Ten rozdzialik jest trochę krótszy, ale chciałam wam zrekompensować to, że ostatnio była taka, dosyć długa przerwa xD Taki mały Bonusik ^-^
Mam nadzieję, że się podobało!!!
Dziękuję, za każdą gwiazdkę, komentarz i to, że w ogóle czytacie moje "głupotki" xD Jesteście cudowni (>‿♥)
